Page 106 - 017
P. 106
106
4.2.3 การพิจารณาถึงผลประโยชน๑และความเสียหายที่จะเกิดขึ้นภายหลัง
ในที่นี้หมายถึง การสั่งใช๎สูํความดีและห๎ามปรามสิ่งชั่วร๎ายด๎วยกับความเข๎าใจและ
พิจารณาสิ่งที่จะมาซึ่งผลประโยชน๑และสิ่งที่ไมํนํามาซึ่งผลประโยชน๑ สิ่งที่มีความสามารถและไมํมี
ความสามารถ (ที่จะดําเนินการ) หากมีการขัดแย๎งกันระหวํางผลประโยชน๑และความเสียหายในสิ่ง
ใดก็ตามที่มีการสั่ง ใช๎สูํความดี หรือสิ่งใดก็ตามที่ เป็นการ ห๎ามปรามสิ่งชั่วร๎าย ในการนี้มีหลัก
พิจารณาอยูํวํา หากสิ่งใดก็ตามที่กลําวออกไปเพื่อการสั่งใช๎ สูํความดีและห๎ามปรามสิ่งชั่วร๎าย เมื่อ
ี้
พิจารณาถึงผลของมันแล๎วปรากฏวํา มีผลประโยชน๑มากกวําความเสียหาย ในการนจําเป็นจะต๎องสั่ง
ํ
ใช๎สูํความดีและห๎ามปรามสิ่งชั่วร๎าย แตหากพิจารณาแล๎ว เกิดความเสียหายมากกวําผลประโยชน๑ ก็
ไมํอนุมัติให๎สั่งใช๎สูํความดีและห๎ามปรามสิ่งชั่วร๎าย (‘Abd al-Karīm Zaidān, 1976: 463)
4.2.4 การปะปนความดีกับความชั่ว
‘Abd al-Karīm Zaidān (1976: 363) กลําววํา Ibn Taimiyah กลําววํา ‚นักดาอีย๑
ในสํวนที่เกี่ยวกับความดีนั้น คือ การดะอฺวะฮฺสูํความดีโดยทั่วไป และเชํนเดียวกันสําหรับ สิ่งที่ มิ
ชอบหรือสิ่งชั่วร๎าย นั่นคือการห๎ามปราม มิให๎กระทําโดยทั่วไป แตํเมื่อใดที่มีการ ปะปนกันระหวําง
ความดี (สิ่งที่ชอบธรรม) และสิ่งชั่วร๎าย (ไมํชอบธรรม) จําเป็นจะต๎องมีบุคคลหรือกลุํมที่แนํนอน
(เพื่อปฏิบัติภารกิจนี้) บางทีพวกเขาก็ดําเนินการทั้งสองพร๎อมกันหรือละทิ้งทั้งสอง สําหรับนักดาอีย๑
นั้นจําเป็นจะต๎องพิเคราะห๑พิจารณา หากผลประโยชน๑ของการ สั่งใช๎สูํความดีมีมากและถูกต๎องกวํา
ก็ให๎สั่งใช๎ และหากสิ่งชั่วร๎ายจมปลักอยูํในความดี จนทําให๎สิ่งชั่วร๎ายนั้นมีมาก ก็จําเป็นต๎องห๎าม
ปรามมิให๎กระทํา แตํหากความดีอันมากมายจมปลักอยูํในสิ่งชั่วร๎ายและเกิดความสงสัยเคลือบแคลง
จําเป็นสําหรับดาอีย๑จะต๎องหยุดกระทําการใดๆ จนกวําจะมีความชัดเจนที่จ ะสั่งใช๎ได๎ และอยํา
ดําเนินการใดๆ เว๎นแตํจะมีความรู๎และมีความบริสุทธิ์ใจตํอสิ่งๆ นั้น‛
4.3 วิธีการสั่งใช๎สูํสิ่งความดี (ชอบธรรม) และห๎ามปรามสิ่งชั่วร๎าย (ไมํชอบธรรม)
Ah ฺmad Abū Zaid (1994: 81-82) กลําววํา ‚วิธีการในการสั่งใช๎สูํความดีและห๎าม
ปรามสิ่งชั่วร๎าย เป็นสิ่งที่ทํานนบี ได๎ชี้แจงไว๎ตามหะดีษที่บันทึกโดยอิมามมุสลิมวํา
))
((
