Page 100 - 017

100

ก. ความหมาย ของการโต๎แย๎งในทางภาษาและวิชาการ

การโต๎แย๎ง ( ) ในทางภาษาหมายถึง การโต๎แย๎ง การอภิปราย การสนทนา

การพิพาท อัลมุญาดะละฮฺ หมายถึง การแสดงให๎ปรากฏถึงความถูกต๎อง แตํมีการพิพาทหรือโต๎แย๎ง

ในการแสดงความถูกต๎องนั้น (Ibrāhīm Madkūr, 1985: 1/116)

การโต๎แย๎ง ( ) ในทางวิชาการหมายถึง คือ การพิพาทในปัญหาใดปัญหาหนึ่ง

ด๎วยกับความรู๎ มีการโต๎แย๎ง ไมํวําจะด๎วยคําพูดหรือจิตใจ (Abū al-Baqa’a, 1998: 849) ซึ่งการโต๎แย๎ง

69
นั้นมีทั้งการโต๎แย๎งด๎วยดี และมีการโต๎แย๎งหรือการโต๎เถียงที่ไมํดี ดังที่อัลลอฮฺ ตรัสไว๎วํา

ۖ

ۖ ۖ

5

ความวํา ‚เพราะกํอนหน๎าพวกเขานั้น หมูํชนของนูห๑ และพลพรรค

ตําง ๆ หลังจากพวกเขาได๎ปฏิเสธมากํอนแล๎ว และทุกๆ

ประชาชาติได๎ตั้งใจที่จะทําลายล๎างเราะสูลของพวกเขาและโต๎เถียง

ด๎วยความเท็จ เพื่อที่จะลบล๎างความจริงให๎สูญสิ้นไป ดังนั้นข๎าจึง

70
ได๎ลงโทษพวกเขาแล๎วเป็นอยํางไรบ๎างการลงโทษของข๎า‛

(ฆอฟิร: 5)

69 ดูสูเราะฮฺอันนะห๑ลุ สํวนหนึ่งของอายะฮฺ ที่ 125

70 กํอนหน๎าพวกกุฟฟารมักกะฮฺนั้น มีกลุํมชนอื่น ๆ เชํน กลุํมชนของนูหฺ อาด ษะมูด ฟิรเอานฺ และอื่น ๆ ได๎ปฏิเสธ
บรรดานบีของพวกเขามากํอนแล๎ว แตํละประชาชาติได๎ตั้งใจที่จะฆํา เราะสูลของพวกเขา และได๎โต๎เถียงบรรดา

เราะสูลด๎วยความเท็จ เพื่อที่จะลบล๎างสัจธรรมให๎หมดสิ้นไป สําหรับพวกเขาเหลํานี้เราได๎ลงโทษพวกเขา ซึ่งเป็น
ที่ประจักษ๑แกํพวกกุฟฟารมักกะฮ เพราะพวกเขาได๎ไปพบเห็นมาแล๎ว
ฺ