Page 98 - 013
P. 98
98
ี
่
ุ
ึ
่
ี
ื
ึ
่
ึ
ุ
ื
ี่
หนงไม่มโอกาสทจะบรรลวัตถประสงค์ ฝายหนงต้องการลดความกดดันหรอความตงเครยด หรอ
คณค่าของความขัดแย้งนั้นสงกว่าผลของการแก้ไข (Barton, 1991, Marriner & Polletti, 1991,
ู
ุ
็
ี
ี
Saulo, 1987) การใช้วิธการน้บ่อยจะท าให้เกิดการสะสมประเดนความขัดแย้ง อาจท าให้ความ
ิ
ึ
ุ
ิ
์
ขัดแย้งรนแรงมากข้น (เสรมศักด์ วิศาลาภรณ, 2534; Booyens 1993; Marriner & Polletti, 1991)
ี่
ึ
ึ
ิ
้
และบคคลอาจจะสรางความรสกไม่พอใจข้น ท าให้การแก้ไขความขัดแย้งเปนส่งทยาก น าไปส่ ู
้
ู
ุ
็
ี่
้
ความล้มเหลวทจะได้ความคดใหม่ๆในการสรางสรรค์ประโยชน์แก่องค์การ
ิ
ั
ั
ึ
4. การร่วมมอ (Collaborating) หมายถง การแก้ปญหาแบบยืนยันรกษา
ื
่
ี่
ึ
ี
็
ื
ผลประโยชน์และให้ความร่วมมอ ซงเปนวิธตรงข้ามกับการหลกเลยงการร่วมมอนั่นเอง คอ ความ
ื
ี
ื
ี่
ี
ึ
ื่
่
ี่
พยายามทจะท างานร่วมกับคนอน ทั้งน้เพื่อหาทางท าให้ทั้งสองฝายพอใจอย่างเต็มท ทั้งยังหมายถง
ึ
่
็
การศกษาเจาะลงไป เพื่อแยกแยะว่าอะไรเปนความสนใจพื้นฐานของทั้งสองฝายและเพื่อจะได้
ื
ั
ี่
่
หาทางเลอกทเหมาะสมส าหรบความมั่นในของทั้งสองฝายด้วย การจัดการกับความขัดแย้ง แต่
ิ
ุ
ั
ี
ี่
ิ
จะต้องใช้เวลาค่อนข้างมากในการไขปญหาเพื่อให้ได้ข้อสรปทด ในการปฏบัตงานของพยาบาล
ี
ื
การใช้วิธการร่วมมอในการจัดการกับความขัดแย้ง จะท าให้การจัดการกับความขัดแย้งประสบ
ุ
ผลส าเรจและบคลากรมความพึงพอใจในงาน (Marquis & Huston, 1987)
็
ี
ั
5. การประนประนอม (Compromising) หมายถง การแก้ปญหาแบบอยู่กึ่งกลาง
ึ
ี
ื
ระหว่างการยืนยันรกษาผลประโยชน การให้ความร่วมมอ วัตถประสงค์ของการแก้ปญหาแบบน้ ี
ั
ุ
์
ั
ั
ี
ี
่
ี
็
ุ
ี่
คอหาวิธการแก้ปญหาชนดทไม่เปนอปสรรค และทั้งสองฝายต่างก็ยอมรบได้เปนบางส่วน วิธน้จง
ึ
็
ิ
ื
ั
์
ั
ี
อยู่ตรงกลางระหว่างวิธแก้ปญหาแบบการร่วมมอและการยืนยันรกษาผลประโยชน การ
ั
ื
ื
ประนประนอมนั้นยอมให้มากกว่าการแข่งขันแต่ยังน้อยกว่าแบบการร่วมมอกัน การแก้ปญหา
ี
ั
ึ
ี
ี
แบบน้มลักษณะเช่นเดยวกับวิธการแก้ปญหาแบบการอยู่ร่วมกัน นั่นก็คอ พูดถงปญหาอย่างตรง ๆ
ั
ี
ั
ี
ื
ื
ั
ื
ี่
ี
ึ
มากกว่าจะหลกเลยงปญหา แต่ยังไม่ถงกับเจาะลกลงไปเหมอนกับแบบการร่วมมอ การ
ึ
ึ
ี
ี
ประนประนอมนั้นยังอาจหมายถงการแยกเอาความแตกต่างกันออกไปเสยแล้วมาแลกเปลยน
ี่
ื
็
็
ี่
ุ
ี่
ประเด็นทยอมกันได้หรอเปนการแสวงหาจดยืนทเปนกลาง ๆ อย่างรวดเรวนั่นเอง
็