Page 45 - 013
P. 45

45







                                                                                             ิ
                                      Alwani,  Taha  Jabir. (1991 : 102) ได้กล่าวไว้ว่า อสลามจะปฏบัตต่อผู้คนบน
                                                                                   ิ
                                                                                                ิ
                                                ึ
                                                ่
                                                    ั
                       พื้นฐานของความเปนมนษย์ ซงมปจจัยหลายอย่างทต่างกันซงสอดคล้องกับธรรมชาตทอัลลอฮ    ฺ
                                                   ี
                                       ็
                                            ุ
                                                                  ี่
                                                                                               ิ
                                                                         ึ
                                                                                                ี่
                                                                         ่
                                             ิ
                                                                              ิ
                                                                                 ี่
                             ้
                       ทรงสรางพวกเรา ความจรงอย่างหนงคอ ความแตกต่างทางความคดทเกิดข้นกับบรรดาเศาะหาบะฮ      ฺ
                                                       ื
                                                                                     ึ
                                                     ่
                                                     ึ
                                                                                                    ็
                                                                        ี
                                                  ี่
                       นั้นมาได้เกิดจากความศรทธาทอ่อนแอ ตั้งแต่ตลอดช่วงชวิตของท่านศาสดา     ท่านจะเปนศูนย์
                                             ั
                                                                        ี่
                                        ฺ
                                                                                           ฺ
                                    ี
                                                                            ึ
                                                                                                  ึ
                       รวมของกฎชะรอะฮ เราจะประจักษ์พยานว่าความขัดแย้งทเกิดข้นกับเศาะหาบะฮจะเกิดข้นเพียงชั่ว
                                                     ิ
                                                       ื่
                                                                             ึ
                       เวลา และความขัดแย้งเหล่านั้นจะยุตเมอความขัดแย้งดังกล่าวมาถงท่านศาสดา
                                                 ิ
                                                                           ี่
                                                                    ิ
                                                                        ็
                                      โดยธรรมชาตแล้วสาเหตของความคดเหนทแตกต่างกันนั้นจะแตกต่างกันไปตาม
                                                           ุ
                                                                            ึ
                                                                            ่
                                                                                                       ี่
                                                                                    ุ
                       กาลสมัยแม้ว่าปญหาของสมัยหนงจะถ่ายทอดไปยังอกสมัยหนงก็ตาม ทกวันน้สาเหตทส าคัญทสด
                                                                   ี
                                                   ่
                                                                                                        ุ
                                                   ึ
                                    ั
                                                                                                ี่
                                                                                               ุ
                                                                                         ี
                                 ิ
                                                                                           ิ
                                                                                   ู
                                       ี่
                       ของความคดเหนทต่างกันคอความหาวิชาต่ออัลอสลาม  หรอขาดความรเกี่ยวกับอสลามทเพียงพอ
                                                                                   ้
                                                                ิ
                                                                        ื
                                    ็
                                                                                                 ี่
                                              ื
                                            ุ
                                                       ื่
                                      ในปจจบัน   ความเชอว่าความขัดแย้งเปนส่วนหนงของชวิต   ในองค์การ  ความ
                                                                                      ี
                                                                                ึ
                                                                       ็
                                         ั
                                                                                ่
                                                                                                ู
                                   ี
                       ขัดแย้งไม่ใช่ดหรอเลวทั้งหมด   เมอไม่สามารถจะหลกหนความขัดแย้งได้   จงควรรจักและเข้า
                                                                          ี
                                                                      ี
                                                                                           ึ
                                      ื
                                                     ื่
                                                                                                 ้
                                                                         ์
                                                              ็
                                                                                        ็
                                                                                            ิ
                       ใจความขัดแย้งแปรสภาพความขัดแย้งให้เปนประโยชน    ความขัดแย้งเปนส่งทผู้บรหารต้อง
                                                                                                  ิ
                                                                                              ี่
                          ิ
                       เผชญหน้าอยู่ทกวัน    Alwani, Taha Jabir.  (1991 : 150-151)   และมผลการวิจัยของ   โทมัสและ
                                   ุ
                                                                                  ี
                       ชมดท์  ( เสรมศักด์   วิศาลาภรณ. 2534 : 9  อ้างองมา  จาก  Thomas  and  Schmidt. 1976  :  315
                                                  ์
                          ิ
                                       ิ
                                                                ิ
                                  ิ
                                   ี่
                       –  318    )   ทยืนยันว่าผู้บรหาร   ต้องใช้เวลามาก   ในการจักการความขัดแย้งในหน่วยงาน   การ
                                              ิ
                                                                               ิ
                                                                                            ิ
                                                                                      ึ
                                           ็
                       บรหารความขัดแย้งเปนภารกิจทยากทสดอย่างหนงของผู้บรหาร   ซงผู้บรหารจ าเปนต้อง
                                                                                                    ็
                          ิ
                                                            ุ
                                                                     ่
                                                                      ึ
                                                           ี่
                                                                                      ่
                                                     ี่
                                                                                       ื
                                                                  ี่
                           ิ
                                                         ุ
                       ด าเนนการให้องค์การสามารถบรรลวัตถประสงค์ทตั้งไว้โดยไม่สามารถจะเลอกได้ว่าจะต้องท างาน
                                                     ุ
                                                         ี่
                       กับใครก็ตาม   ไม่ว่าจะท างานกับคนทตนเองชอบ  หรอไม่ชอบ   ในโลกแห่งความเปนจรงนั้น
                                                                                                      ิ
                                                                                                  ็
                                                                      ื
                                                                               ื
                                                                                       ื่
                                                                                                      ี
                       หากผู้บรหารสามารถเข้ากับเพื่อนร่วมงานและผู้ใต้บังคับบัญชาหรอบคคลอน ๆ ได้เปนอย่างดแล้ว
                                                                                               ็
                              ิ
                                                                                 ุ
                                         ี่
                       ย่อมมั่นใจได้ว่างานทท าจะประสบความส าเรจ
                                                             ็
                                      สรปได้ว่า   ความขัดแย้งเปนปรากฏการณธรรมชาตทเกิดข้นในสังคมความ
                                                                                           ึ
                                        ุ
                                                                                     ิ
                                                                            ์
                                                              ็
                                                                                      ี่
                                                             ิ
                                                                                   ู
                                                                            ็
                       ขัดแย้งเปนส่งทหลกเลยงไม่ได้   ดังนั้นผู้บรหารองค์การจ าเปนต้องรจัก เข้าใจ และพรอมทต้อง
                                                                                                  ้
                                        ี
                                           ี่
                                                                                                      ี่
                                                                                   ้
                                  ิ
                               ็
                                     ี่
                       เผชญ และต้องเรยนรวิธการบรหารจัดการกับความขัดแย้งและแปรเปลยนพลังของความขัดแย้งท     ี่
                                         ้
                                         ู
                                     ี
                          ิ
                                                                                   ี่
                                                 ิ
                                            ี
                                                   ็
                       เกิดข้นในองค์การให้กลับกลายเปนประโยชน์กับองค์การให้ได้
                           ึ
   40   41   42   43   44   45   46   47   48   49   50