Page 45 - 013
P. 45
45
ิ
Alwani, Taha Jabir. (1991 : 102) ได้กล่าวไว้ว่า อสลามจะปฏบัตต่อผู้คนบน
ิ
ิ
ึ
่
ั
พื้นฐานของความเปนมนษย์ ซงมปจจัยหลายอย่างทต่างกันซงสอดคล้องกับธรรมชาตทอัลลอฮ ฺ
ี
็
ุ
ี่
ิ
ึ
ี่
่
ิ
ิ
ี่
้
ทรงสรางพวกเรา ความจรงอย่างหนงคอ ความแตกต่างทางความคดทเกิดข้นกับบรรดาเศาะหาบะฮ ฺ
ื
ึ
่
ึ
็
ี
ี่
นั้นมาได้เกิดจากความศรทธาทอ่อนแอ ตั้งแต่ตลอดช่วงชวิตของท่านศาสดา ท่านจะเปนศูนย์
ั
ี่
ฺ
ฺ
ี
ึ
ึ
รวมของกฎชะรอะฮ เราจะประจักษ์พยานว่าความขัดแย้งทเกิดข้นกับเศาะหาบะฮจะเกิดข้นเพียงชั่ว
ิ
ื่
ึ
เวลา และความขัดแย้งเหล่านั้นจะยุตเมอความขัดแย้งดังกล่าวมาถงท่านศาสดา
ิ
ี่
ิ
็
โดยธรรมชาตแล้วสาเหตของความคดเหนทแตกต่างกันนั้นจะแตกต่างกันไปตาม
ุ
ึ
่
ี่
ุ
กาลสมัยแม้ว่าปญหาของสมัยหนงจะถ่ายทอดไปยังอกสมัยหนงก็ตาม ทกวันน้สาเหตทส าคัญทสด
ี
่
ุ
ึ
ั
ี่
ุ
ี
ิ
ิ
ู
ี่
ของความคดเหนทต่างกันคอความหาวิชาต่ออัลอสลาม หรอขาดความรเกี่ยวกับอสลามทเพียงพอ
้
ิ
ื
็
ี่
ื
ุ
ื่
ในปจจบัน ความเชอว่าความขัดแย้งเปนส่วนหนงของชวิต ในองค์การ ความ
ี
ึ
็
ั
่
ู
ี
ขัดแย้งไม่ใช่ดหรอเลวทั้งหมด เมอไม่สามารถจะหลกหนความขัดแย้งได้ จงควรรจักและเข้า
ี
ี
ึ
ื
ื่
้
์
็
็
ิ
ใจความขัดแย้งแปรสภาพความขัดแย้งให้เปนประโยชน ความขัดแย้งเปนส่งทผู้บรหารต้อง
ิ
ี่
ิ
เผชญหน้าอยู่ทกวัน Alwani, Taha Jabir. (1991 : 150-151) และมผลการวิจัยของ โทมัสและ
ุ
ี
ชมดท์ ( เสรมศักด์ วิศาลาภรณ. 2534 : 9 อ้างองมา จาก Thomas and Schmidt. 1976 : 315
์
ิ
ิ
ิ
ิ
ี่
– 318 ) ทยืนยันว่าผู้บรหาร ต้องใช้เวลามาก ในการจักการความขัดแย้งในหน่วยงาน การ
ิ
ิ
ิ
ึ
็
บรหารความขัดแย้งเปนภารกิจทยากทสดอย่างหนงของผู้บรหาร ซงผู้บรหารจ าเปนต้อง
็
ิ
ุ
่
ึ
ี่
่
ี่
ื
ี่
ิ
ุ
ด าเนนการให้องค์การสามารถบรรลวัตถประสงค์ทตั้งไว้โดยไม่สามารถจะเลอกได้ว่าจะต้องท างาน
ุ
ี่
กับใครก็ตาม ไม่ว่าจะท างานกับคนทตนเองชอบ หรอไม่ชอบ ในโลกแห่งความเปนจรงนั้น
ิ
็
ื
ื
ื่
ี
หากผู้บรหารสามารถเข้ากับเพื่อนร่วมงานและผู้ใต้บังคับบัญชาหรอบคคลอน ๆ ได้เปนอย่างดแล้ว
็
ิ
ุ
ี่
ย่อมมั่นใจได้ว่างานทท าจะประสบความส าเรจ
็
สรปได้ว่า ความขัดแย้งเปนปรากฏการณธรรมชาตทเกิดข้นในสังคมความ
ึ
ุ
ิ
์
็
ี่
ิ
ู
็
ขัดแย้งเปนส่งทหลกเลยงไม่ได้ ดังนั้นผู้บรหารองค์การจ าเปนต้องรจัก เข้าใจ และพรอมทต้อง
้
ี
ี่
ี่
้
ิ
็
ี่
เผชญ และต้องเรยนรวิธการบรหารจัดการกับความขัดแย้งและแปรเปลยนพลังของความขัดแย้งท ี่
้
ู
ี
ิ
ี่
ิ
ี
็
เกิดข้นในองค์การให้กลับกลายเปนประโยชน์กับองค์การให้ได้
ึ