Page 91 - 0051
P. 91

84     เพ็ญประภา ปริญญาพล





                            ิ
                   �
                                      �
                                 ี
                 ิ
            อคติกลุ่่ม/เจติคติรัังเกยจกลุ่่ม
                                    ่
                                                  ่
                                        ่
                                  ้
                         ุ
                  ้
                                  ้
                ลกษณะบคคลข้องผู้เรยนมความแตั้กตั้างกน โดยเฉพัาะความแตั้กตั้่างที่มองไมเหนมกถกละเลยคอ
                                                                                ่
                                                                                     ่
                                                                                           ้
                                                                                �
                                                                                                      ื
                                                      ้
                                                                                             ้
                                                                                        ็
                                                                                                  ่
                                                                                           ้
                                        ้
                                                ่
                                                         ้
                                                                                 ่
                                                               ้
            ความแตั้กตั้่างภายใน เช่น ความร้้สัก ความคด เป็็นตั้้น ซึ่�งเป็็นตั้วนำข้องการแสัดงพัฤตั้กรรม สัำหรบความคดอคตั้่
            กลุ่มหรือเจุตั้คตั้่ร้งเก่ยจุกลุ่ม (prejudice) อาจุที่ำให้เก่ดบรรยากาศการเร่ยนการสัอนที่่�ไม่ราบรื�น ม่ความข้้ดแย้ง
                                                                          ้
            หรือถ้งข้้�นที่ะเลาะเบาะแว้ง การเร่�มตั้้นที่่�ผู้้้สัอนพัยายามเข้้าใจุความค่ดข้องผู้้เร่ยนจุะนำไป็สั้่การเข้้าใจุอย่างล้กซึ่้�ง
                 ่
                                              ้
                                                                                                  ่
                                                          ่
                                                                                ้
                   ้
                                                                                        ้
                                    ่
                                                                                                  �
                                       ่
                                                            ้
                                                                  ้
                                                                  ้
                                                                                                     ้
            มากย�งข้�น การตั้ระหนกร้ว่ามอคตั้เกดข้�นกบตั้นเองหรือเกดข้�นกบผู้เรยนในห้องเรยนนบว่าเป็็นข้�นตั้อนแรกที่สัำคญ
                                         ่
                                                                   ่
                                           ้
                                                                             ่
                                                               ้
                              ้
                                ้
                        ่
                                                                                       ่
                                                                                               ้
                                 ่
                                                                 ้
                                                                                                   ่
                                                                         ้
            ตั้่อการลดอคตั้และความคดแบ่งแยกข้องบุคคล ที่ฤษฎีอคตั้่ร่วมสัมยกล่าวไวว่า การป็กป็ิดอคตั้ ไม่ยอมรบว่ามอคตั้ ่
                                                        ่
                                                                                          ้
                                       ้
                                 ่
                                          ้
                                                          ้
                                                       ่
                                                     ้
                                                          �
                                                                         ้
                                                                ้
                                                             ้
                                                                                   ่
                                                                                   �
            เกดข้น จุะที่ำใหบคคลไมตั้ระหนกถงความคดที่ไดเกดข้นแลวกบตั้นเอง ลกษณะเชนนจุะที่ำใหมพัฤตั้กรรมอคตั้  ่
                                                 ่
                                                   ่
                                                   �
                                                                                ่
                           ุ
                                                                                               ่
                 �
              ่
                          ้
                 ้
                                                                                           ่
                      ้
                                                                             ้
                                                                         �
                                                                             ่
                                                                          ่
                                                 ่
                                                   ่
                                                                         ่
            ยืดเย�อ เร�อรงและไม่เป็็นผู้ลด่ตั้่อการลดเจุตั้คตั้เชงลบ (negative attitude) ที่มอยได้ (Perry, Murphy, & Dovidio,
                    ื
                 ื
                          ้
            2015) การที่ำใหบุคคลได้เผู้ช่ญก้บค่าน่ยมและความค่ดข้องตั้นเองที่่�ม่ตั้่อผู้้้อื�น เป็็นกระบวนการช่วยลดอคตั้่และ
            ลดความค่ดตั้่อการแบ่งแยกกลุ่ม (Grube, Mayton, & Ball-Rokeach, 1994) การศ้กษาด้านอคตั้่พับอ่กว่าใน
                                             ้
                                                                                        ่
                                                                   ้
                                                                                                  ้
                          �
                     ่
                          ่
                                   ้
              ้
            สังคมคนผู้วข้าวที่สั่งเสัรมใหมการตั้ระหนกรอคตั้่ข้องตั้นเอง จุะที่ำใหพัวกเข้ามเจุตั้คตั้และพัฤตั้กรรมที่�เห็นถงสั่ที่ธิ ่
                                                ้
                                    ่
                               ่
                                                                           ่
                                                                                 ่
                                                                                              ่
                                                ้
                                                    ้
                                             ้
                                                           ้
                                                             ่
                                                                                ื
                                                                                                   ่
                                                                             ้
                                                               ้
                                       ้
            คุณค่าความเป็็นมนุษย์เที่่าเที่ยมกนมากข้�น รวมที่�งสั่งผู้ลใหมงม�นที่ำงานอย่างหนกเพั�อชดเชยพัฤตั้กรรมการมอคตั้ ่
                                    ่
                                                             ุ
                                                                                          ่
            ในอด่ตั้ (Gulker, Mark, & Monteith, 2013; Stone & Moskowitz, 2011) การเข้้าใจุ “อคตั้่” ควรพั่จุารณา
            ที่้�งสัองด้าน เพัราะอคตั้่อาจุถ้กตั้่ความเช่งลบมาก ๆ ม่แตั้่ด้านเสั่ยหายหรือด้านเลวร้ายมาก ๆ ในบางสังคม ที่้�งที่่�
                                                                                               ้
            ความจุร่งแล้วอคตั้่ม่ที่างบวกด้วย เช่น หากบุคคลที่่�เราร้กกระที่ำความผู้่ด แล้วเราเห็นด่เห็นงามด้วย ไมว่ากล่าว
                                                                                                ่
            ตั้้กเตั้ือนสั่�งที่่�กระที่ำผู้่ด เร่ยกว่าม่อคตั้่บวก เพัราะร้กเพัราะชอบ เป็็นตั้้น
                สั่วนใหญ่การเกดอคตั้ลบตั้้องถกป็ิดบงไว้ เพัราะการเป็ิดเผู้ยอคตั้ลบอาจุสัะที่้อนภาพัลกษณ์ที่�ไม่ด่ข้องตั้นและ
                             ่
                                                                                     ้
                                  ่
                                         ้
                                              ้
                                                                                          ่
                                                                    ่
                                    ่
                                                  ้
                                             ่
                                                                                                      ่
                      ่
            กลมตั้น แตั้สัภาพัความเป็็นจุรงไม่อาจุป็ฏิเสัธิไดว่า การลดอคตั้ได้อย่างตั้รงจุุดควรจุะมการสัอบถามป็ระเด็นอคตั้ที่ � ่
               ่
                                                              ่
                                                                                 ่
               ุ
                                                                  ้
              ่
                                     ้
                          ้
            เกดข้้�น เช่น เม�อผู้้เรยนที่ะเลาะกน นอกจุากถามถงสัาเหตัุ้ที่ที่ะเลาะกนแล้ว ซึ่้�งเป็็นระดบพัฤตั้กรรม ผู้้สัอนควรถามถง
                            ่
                                                                                           ้
                                                                                                      ้
                                                          ่
                                                                                ้
                                                   ้
                                                          �
                        ื
                                                                                     ่
                                                                ื
                                                          ่
            สัาเหตัุ้ระดบความคดไดด้วย เช่น มความร้สักและความคดตั้่อเพั�อนหรือกลมที่ที่ะเลาะอย่างไร เพั�อที่ำความเข้้าใจุ
                                                                                          ื
                     ้
                                         ่
                                ้
                            ่
                                                                        ่
                                                                        ุ
                                               ้
                                                                           �
                                                                           ่
                                              ้
                 ้
                                             ้
            และร้จุ้กผู้้เร่ยนในระด้บล้กข้้�น เป็็นตั้้น ซึ่�งเป็็นการสัำรวจุความค่ดอคตั้่และการไม่ลงรอยที่างความค่ดในเบื�องตั้้น
                     ้
                                                                            ื
                                                                       ่
                                                                   ่
                                                                ่
                                                                                              ้
                                           ่
                    ้
                    ้
                                                                                      ้
            สัำหรบผู้สัอนควรสัำรวจุระดบความคดข้องตั้นเองเชนกน วาเรมมอคตั้ลบหรอบวกอะไรบาง เพัอป็องกนไมให  ้
                                                                                           �
                                                                                           ื
                                    ้
                                                             ่
                                                          ้
                                                                �
                                                                                                     ่
                                                       ่
                 ้
                                                                                                 ้
                                                                              ่
                                                                                   ่
                                                                                          ้
                                                                                                  ่
                                                                                        ้
                                              ้
                                            ้
            เกดความลำเอ่ยงและสั่งผู้ลกระที่บกบผู้เรยนที่�งที่างตั้รงและที่างอ้อม โดยว่ธิการเข้ยนบนที่กความคดและ
                                                    ้
                                                ่
                                              ้
              ่
                  ้
            ความร้สั้กที่่�เก่ดข้้�นในแตั้่ละว้นเป็็นเสัมือนกระจุกสัะที่้อนให้เห็นตั้นเองมากข้้�น
                เริ่่�มต้นเข้าใจผู้้�เริ่ียนอย่างลึึกซึ้�งด้วยการิ่สำริ่วจริ่ะด้ับความค่ด้
                    �
                                        ึ
                                          �
                        �
                                                 �
                สำริ่วจอคต้่ข้องต้นเองแลึะผู้้�เริ่ียน เพ่�อเข้าใจพฤต้่กริ่ริ่มที่ีี�แสด้งออก
                  �
                                             ้�
                ด้วยการิ่เข้ียนบันที่ีึกอาริ่มณ์์ ความริ่สึก แลึะความค่ด้ที่ีี�เก่ด้ข้ึ�นในแต้่ลึะวัน
                    �
                                                       ้�
                ไม่ต้องเข้ียนเน่�อห้ายาว ให้เข้ียนอาริ่มณ์์ ความริ่สึก ความค่ด้ ที่ีี�เก่ด้ข้ึ�นจริ่่ง ๆ ข้องวัน
                                      �
            การัไม�ลุ่งรัอยทางความคด
                                   ิ
                                           ่
                                                                    ้
                                                                                                ้
                                    ่
                                          ้
                                                                                        ่
                                                ่
                                                                                   ้
                                                �
                                                 ่
                                                                                ่
                การพัยายามเข้้าใจุพัฤตั้กรรมผู้้เรยนที่มความหลากหลายข้องลกษณะความคดนบว่ามความสัำคญเพัราะ
                                              ่
                                                      �
            การแสัดงพัฤตั้กรรมเป็็นผู้ลมาจุากความคด ผู้้สัอนที่สัามารถเข้้าใจุผู้เรยนในระดบความคดได้ ย่อมสัามารถบรหาร
                                                                  ้
                                                 ้
                                                                  ้
                        ่
                                                                                   ่
                                                                            ้
                                                                    ่
                                                                                                    ่
                                                      ่
                            ์
            จุดการสัถานการณตั้่าง ๆ ไดตั้รงป็ระเด็นและอย่างเหมาะสัม ที่ฤษฎี่ข้อง Festinger (1957) เป็็นที่ฤษฎี่ที่าง
                                     ้
              ้
                    ้
            จุ่ตั้ว่ที่ยาสังคม ที่�อธิ่บายความไมสัอดคล้องข้องความคดหรือการไม่ลงรอยที่างความคด (cognitive dissonance)
                                                        ่
                          ่
                                                                                ่
                                      ่
            โดย Festinger (1957) เสันอว่า เม�อความคดแรกและความคดที่สัองไม่ตั้รงกนจุะที่ำให้เกดความข้ดแย้งหรือ
                                           ื
                                                                 ่
                                                                             ้
                                                  ่
                                                                                               ้
                                                                   �
                                                                                        ่
                                                                   ่
            ความไมสัอดคล้องข้องความคด สั่งผู้ลที่ำใหบุคคลเก่ดความไมสับายใจุ ไมสับายกาย และอดอด บุคคลจุงพัยายาม
                                                                       ่
                                                                                     ้
                                                                                       ้
                                               ้
                                                              ่
                                                                                               ้
                   ่
                                    ่
            หาหนที่างลดความข้้ดแย้งหรือไมสัอดคล้องที่างความค่ด
                                       ่
   86   87   88   89   90   91   92   93   94   95   96