Page 42 - 0051
P. 42

แนวทางการจัดการเรียนรู้เชิงรุก: บทเรียนจากหลักสูตรพัฒนานวัตกรรมการสอนของมหาวิทยาลัยสแตนฟอร์ด  35



                                     ้
                      ถึึงแม้้ว่าการเรียนรเชิิงรุก (active learning) จะได้รับการยอม้รับและถึกนำไปประยุกต์์ใชิ้อย่างแพร่หลาย
                                                                ้
                            ่
                                     ้
                                                                                 ้
                                                                                       ่
                        ุ
                                                                           ้
                                                                           ้
                  ในปัจจบัน แต์่การอธิิบายว่่า “อะไรคืือคืว่าม้หม้ายที่�แที่้จริงของการเรียนรเชิิงรุก” อาจไม้ง่ายนัก ด้ังที่� Prince (2004)
                                                                                                 ี
                                                           ี
                                                                                      ่
                                                                                            ่
                                                                                              ้
                                                                                                 ิ
                                                                                                          ิ
                                           ้
                                           ้
                                                                      �
                  กล่าว่ว่่า การนิยาม้ ‘การเรียนรเชิิงรุก’ อย่างชิด้เจนที่ำได้้ยาก เนืองจากนกว่ชิาการส่ว่นใหญ่ใหคืำนยาม้ต์าม้บรบที่
                                                                             ั
                                                                               ิ
                                                       ั
                                            ้
                                                          ์
                                                                ั
                   ี
                   �
                                            ้
                        ่
                                                                    ั
                                              ิ
                                                                      ิ
                           ั
                                                ุ
                                         ี
                                                            ้
                  ที่แต์กต์างกนในการนำการเรยนรเชิงรกไปประยกต์ใชิ ด้ังน�น นกว่ชิาการในแต์่ละส่าขาจงอธิิบายคืว่าม้หม้ายของ
                                                        ุ
                                                                                         ึ
                                ้
                                ้
                                                                                    ี
                                                                                                ้
                  การจด้การเรียนรเชิิงรุกไว่้แต์กต์่างกัน ส่อด้คืล้องกับ Bonwell and Eison (1991) ที่�กล่าว่ว่่า การใหคืว่าม้หม้ายของ
                      ั
                           ้
                                                    ี
                           ้
                                                                ิ
                  ‘การเรียนรเชิิงรุก’ ขึ�นอย้่กับคืว่าม้เข้าใจที่ลึกซึ้�งของนักว่ชิาการ (intuitive understanding) จากการปฏิิบต์ิจริง
                                                        ึ
                                                                                                        ั
                                                    �
                                                                                                           ี
                                                                               ั
                  อย่างต์่อเน�อง ม้ากกว่่าการใหคืำนิยาม้ที่ว่ไป (common definition) นอกจากน�น นักว่ชิาการบางที่่านอาจใชิคืำอ�นที่ม้  ี
                                                 ั
                           ื
                                                 �
                                                                                    ิ
                                                                                                         ื
                                                                                                      ้
                                         ้
                                                                                                           �
                  คืว่าม้หม้ายใกล้เคืียงกับการเรียนร้อย่างกระต์ือรือร้น ยกต์ัว่อย่างเชิ่น Michael and Modell (2003) ใชิคืำว่่า
                                                                                                        ้
                                              ้
                                                                                        ้
                                                                                        ้
                           ้
                           ้
                                 ี
                              ่
                  ‘การเรยนรอยางม้คืว่าม้หม้าย’ (meaningful learning) หม้ายถึึงการส่่งเส่ริม้ให้ผู้เรียนส่าม้ารถึประยุกต์์ใชิ  ้
                        ี
                                           ้
                                                                   ้
                        ้
                                                        ื
                                                                                    ื
                                                                                             ้
                                                                                                 ้
                                                                                                   ั
                  คืว่าม้ร้ในการแก้ปญ่หา โด้ยผู้้เรียนส่าม้ารถึเชิ�อม้โยงคืว่าม้ร้เด้ิม้กับคืว่าม้ร้ใหม้่เพ�อนำคืว่าม้ร้ไปใชิจด้การปัญ่หา
                                                                              ้
                                 ั
                                        ั
                  ที่ที่้าที่ายหรือส่ถึานการณ์์ปญ่หาภายใต์้บริบที่ใหม้่ในชิว่ต์ประจำว่ัน
                                                               ิ
                                                              ี
                   �
                   ี
                                                                            ้
                                                         ั
                                  ุ
                                                                                                          ่
                                                                   ้
                                                                   ้
                      บที่นี�นำเส่นอม้ม้ม้องเกี�ยว่กับแนว่ที่างการจด้การเรียนรเชิิงรุก ซึ้ึ�งผู้้เขียนได้้รับแรงบันด้าลใจจากการเข้ารว่ม้
                                  ั
                  หลักส่้ต์รพัฒนานว่ต์กรรม้การส่อนของม้หาว่ิที่ยาลัยส่แต์นฟอร์ด้เป็นเว่ลาประม้าณ์ 10 เด้ือน ในระหว่่าง
                                                 ิ
                                                                                  ั
                                                                                 ี
                  เด้ือนกันยายน พ.ศ. 2563 ถึึงเด้ือนม้ถึุนายน พ.ศ. 2564 หลักส่้ต์รด้ังกล่าว่ม้ว่ต์ถึุประส่งคื์เพื�อพัฒนาคืณ์าจารย ์
                         ิ
                  ในม้หาว่ที่ยาลัยใหม้คืว่าม้รอบร้เก�ยว่กับการจด้การเรียนร (scholarship of teaching and learning)
                                               ี
                                  ้
                                                                   ้
                                                                   ้
                                   ี
                                             ้
                                                         ั
                                                                                                           ี
                                                                                                           �
                                                     ้
                                                     ้
                                                                                        ้
                                                                                        ้
                                                                          ิ
                                                                                                       ้
                                                                                                       ้
                                                                                              ี
                                            ี
                    ื
                  เพ�อพัฒนาที่ักษะในศต์ว่รรษที่� 21 ของผู้เรียน โด้ยเฉพาะอย่างย�งการพัฒนาให้ผู้เรียนม้คืว่าม้เป็นผู้นำที่ม้  ี
                                                                                ั
                        ิ
                                   ์
                  คืว่าม้คืด้ส่ร้างส่รรคืซึ้�งจะชิว่ยพัฒนาเศรษฐกิจของประเที่ศไที่ยบนฐานนว่ต์กรรม้ (Stanford University,
                                    ึ
                                         ่
                                                                                         ้
                                                                                         ้
                                     ื
                                                                                                    ั
                                                 �
                  2021) การนำเส่นอเน�อหาในบที่น�เรม้จากอธิิบายคืว่าม้หม้ายของการจัด้การเรียนรเชิิงรุก จากน�น ผู้เขียน
                                                ี
                                                                                                        ้
                                                 ิ
                                                                                                        ้
                  นำเส่นอแนว่ที่างการจัด้การเรียนร้เชิิงรุก ซึ้�งประกอบด้ว่ย 1) องคื์ประกอบที่ี�ผู้้ส่อนคืว่รคืำนึงเม้�อออกแบบ
                                                                                     ้
                                                                 ้
                                                                                                   ื
                                               ้
                                                       ึ
                                                                     ้
                                                                     ้
                  การเรียนรเชิิงรุก 2) แนว่ที่างการออกแบบกิจกรรม้การเรียนรเชิิงรุก และ 3) การเปด้โอกาส่ให้ผู้้เรียนได้้เรียนร  ้ ้
                                                                                                 ้
                                                                                       ิ
                          ้
                          ้
                                                                                                  ้
                                             ึ
                                                                                                  ้
                                                                        ี
                                           ิ
                           ิ
                                                                          ิ
                                   ี
                                                                 ิ
                  จากคืว่าม้ผู้ด้พลาด้ที่�อาจจะเกด้ข�นหรือเรียกว่่า ‘คืว่าม้ผู้ด้พลาด้ที่�เกด้ประโยชิน์’ ในต์อนที่้าย ผู้เขียนที่บที่ว่น
                                         ้
                                                                                          ุ
                  แนว่ที่างการจด้การเรียนร้เชิิงรุกในบริบที่ที่ม้คืว่าม้หลากหลายที่างว่ัฒนธิรรม้ผู้่านม้ม้ม้องของผู้เขียนจาก
                                                         ี
                              ั
                                                        �
                                                        ี
                                                                                                    ้
                                                                                                    ้
                                                                 ั
                                                                                      ิ
                                                                                                         ื
                  ประส่บการณ์์จริงและจากบที่เรียนของหลักส่้ต์รพัฒนานว่ต์กรรม้การส่อนของม้หาว่ที่ยาลัยส่แต์นฟอรด้ เพ�อให ้
                                                                                                     ์
                                                                                         ้
                                                                                  ้
                  ผู้้อ่านส่าม้ารถึนำม้ม้ม้องด้ังกล่าว่ไปส่ะที่้อนคืด้การออกแบบการจด้การเรียนรเชิิงรุกใหส่อด้คืล้องกับบริบที่ของ
                                                       ิ
                   ้
                                                                                  ้
                                                                        ั
                                 ุ
                          �
                           ี
                  ชิั�นเรียนที่ีม้คืว่าม้หลากหลายที่างว่ัฒนธิรรม้
                  ความหมายของการเรียนร�เชิิงรก
                                               ุ
                                          ้
                                                                  ้
                      นักว่ิชิาการหลายที่่านอธิิบายคืว่าม้หม้ายของการเรียนร้แบบกระต์ือร้นอย่างน่าส่นใจและเข้าใจได้้ง่าย ถึึงแม้้ว่่า
                                                                                                            ุ
                  จะไม้ส่าม้ารถึใหคืำนิยาม้ที่�เป็นส่ากลได้้ ยกต์ัว่อย่างเชิ่น Bonwell and Eison (1991) กล่าว่ว่่า การเรียนรเชิิงรก
                               ้
                                        ี
                      ่
                                                                                                        ้
                                                                                                        ้
                  เน้นการส่่งเส่ริม้ให้ผู้เรียนได้อ่าน เขียน อภิปรายและฝึึกแกปญ่หา ม้ากกว่่าการน�งฟังผู้้ส่อนเพียงอย่างเด้ียว่ ผู้้เรยน
                                                                  ั
                                                                                                          ี
                                                                                      ้
                                                                                  ั
                                  ้
                                        ้
                                                                ้
                                  ้
                                                                                                        ้
                  ต์้องได้้รับการพัฒนาที่ักษะการคืด้ขั�นส่้ง เชิ่น การว่ิเคืราะห์ ส่ังเคืราะห์ และประเม้ินคื่า เป็นต์้น Bonwell and
                                            ิ
                  Eison (1991) ได้้ใหนิยาม้ยุที่ธิว่ธิีการจด้การเรียนรเชิิงรุกว่่า “กิจกรรม้การส่อนที่�ส่่งเส่รม้ให้ผู้เรียนลงม้ือปฏิบต์ิ
                                   ้
                                                                                          ิ
                                                            ้
                                                                                                          ิ
                                                                                     ี
                                                  ั
                                                                                                           ั
                                                            ้
                                             ิ
                                                                                               ้
                                                                                               ้
                                    ิ
                                        ้
                                                   ิ
                  และคืิด้ใคืร่คืรว่ญ่ในส่�งที่ี�ผู้เรียนกำลังปฏิบัต์ิ […strategies promoting active learning be defined as
                                        ้
                  instructional activities involving students in doing things and thinking about what they are doing.]”
                                                                    ้
                                                                                                       ่
                  (หน้า iii) ในที่ำนองเด้ียว่กัน Prince (2004) กล่าว่ว่่า การเรียนร้เชิิงรุกเป็นว่ิธิีการส่อนที่ี�ส่่งเส่ริม้ให้ผู้เรียนม้ีส่ว่นร่ว่ม้
                                                                                                ้
                                                                                                ้
                                    ้
                                                                ้
                  ในกระบว่นการเรียนร องคื์ประกอบหลักของการเรียนรเชิิงรุก ได้้แก่ กิจกรรม้ของผู้เรียน (student activity)
                                    ้
                                                                                       ้
                                                                                       ้
                                                                ้
                  และการเข้าไปม้ีส่ว่นร่ว่ม้ในกระบว่นการเรียนร้ (engagement in the learning process) ด้ว่ยเหต์ุด้ังกล่าว่
                                ่
                                                                                                ้
                                                        ้
                   ้
                   ้
                                          ้
                  ผู้เขียนจึงส่รุปว่่า การเรียนร้เชิิงรุกคืลอบคืลม้ที่�งกิจกรรม้การเคืล�อนไหว่ที่างกายภาพ (physically active)
                                                                        ื
                                                       ุ
                                                         ั
   37   38   39   40   41   42   43   44   45   46   47