Page 70 - GL004
P. 70
ในสวนของสื่อมวลชน การปฏิรูปสื่อที่กําลังดําเนินการอยูอยางตอเนื่อง และการถือกําเนิดขึ้น
ของทีวีสาธารณะยอมนาจะสงผลใหเกิดโอกาสและพื้นที่ในการสื่อสารเรื่องสิ่งแวดลอมศึกษาฯ เพื่อ
สรางความเขาใจในสังคมไทยมากขึ้น เปนชองทางในการเผยแพร และอาจดําเนินงานสิ่งแวดลอม
ศึกษาฯ โดยตรงดวย
กําแพงที่ขวางกั้นของสิ่งแวดลอมศึกษาฯ ในประเทศไทย
การทํางานในเรื่องสิ่งแวดลอมศึกษาฯ จําเปนตองดําเนินการอยางตอเนื่องยาวนาน จึงจะ
เห็นผลเปนรูปธรรมความสําเร็จ จึงมักถูกมองขามความสําคัญ โดยผูกําหนดนโยบายและหนวยงาน
ตางๆ มักใหความสนใจกับการทํางานที่ใหผลสําเร็จในระยะสั้น แมวาจะไมยั่งยืน โดยเฉพาะอยางยิ่ง
ปจจุบันประเทศไทยมีวาระแหงชาติที่สําคัญและเรงดวนหลายเรื่อง อันไดแกดานการเมือง เศรษฐกิจ
และความมั่นคง ซึ่งจะเปนเรื่องที่ไดรับความสนใจจากผูกําหนดนโยบายและสาธารณชนในลําดับตนๆ
ดวยเหตุนี้สิ่งแวดลอมศึกษาฯ จึงอาจไมไดรับความสนใจ และไมไดรับการสนับสนุนดานทรัพยากร
เทาที่ควร
องคกรตางประเทศซึ่งเคยเปนแหลงสนับสนุนทางการเงินที่สําคัญ มีแนวโนมวาจะลดความ
ชวยเหลือ เพราะประเทศไทยเปนประเทศที่มีระดับการพัฒนาคอนขางสูงแลว ในขณะที่องคกรธุรกิจ
ซึ่งไดรับผลกระทบจากเศรษฐกิจซึ่งชะลอตัวก็อาจจะลดบทบาทในฐานะแหลงทุนดวยเชนกัน
สรุปการวิเคราะหปจจัยบวกและปจจัยลบของการพัฒนา
สิ่งแวดลอมศึกษาฯ ในประเทศไทย
เมื่อพิจารณาประตูแหงโอกาส และกําแพงที่ขวางกั้นจากสิ่งเกื้อหนุน และบั่นทอน ตลอดจน
ขางตนนี้ จะเห็นวาสิ่งแวดลอมศึกษาฯ ในประเทศไทยยังอยูในระยะเริ่มตนพัฒนา ปจจัยเกื้อหนุนที่
สําคัญคือศักยภาพของหนวยงานและองคกรตางๆ ซึ่งเรียกวาเปนทุนเดิมที่สามารถนํามาตอยอดในการ
พัฒนาสิ่งแวดลอมศึกษาฯ และปจจุบันก็มีโอกาสตางๆ ที่จะเอื้ออํานวยตอการเสริมพลังตอยอดปจจัย
ดังกลาว ทั้งนี้จําเปนจะตองกําจัดขอบั่นทอนหลักๆ ซึ่งไดแกการขาดโครงสรางเชิงสถาบันที่สนับสนุน
การพัฒนาสิ่งแวดลอมศึกษาฯ การขาดการจัดการความรูและขอมูลที่เปนระบบเพื่อการใชประโยชน
ไดงาย และขาดการประสานการดําเนินงานระหวางฝายตางๆ ที่เกี่ยวของ
ในสวนกําแพงที่ขวางกั้นนั้น ไมไดปดตาย และเปนสิ่งที่นาจะสามารถฝาขามไปได
หากมีการเยียวยาแกไขสิ่งบั่นทอนและเพิ่มพูนการเกื้อหนุน ฉะนั้นแนวทางการพัฒนาที่ควรไดรับ
ความสําคัญอันดับแรกจึงไดแกการพัฒนาฐานของสิ่งแวดลอมศึกษาฯ ใหเขมแข็ง ควบคูไปกับการ
พัฒนาสิ่งแวดลอมศึกษาฯ โดยการตอยอดจากพลังเกื้อหนุนซึ่งเปนทุนที่มีอยูเดิม
¡ÒÃà´Ô¹·Ò§ÊÙ‹ÊÔè§áÇ´ÅŒÍÁÈÖ¡ÉÒà¾×èÍ¡ÒþѲ¹Ò·ÕèÂÑè§Â×¹ 69