Page 36 - 0006
P. 36
27
ึ
ุ
(5) อัตตะอาวน نواعتلا ) หมายถง การชวยเหลือซึ่งกันและกัน การชวยเหลือ
่
่
(
เกื้อกูลกันเป็นผลพวงมาจากการให้ความสนใจสอดส่องดูแลและการเอาใจใส่ซึ่งกันและกัน
ั
่
(6) อัตตะนาซุร رصانتلا ) หมายถง การสนับสนุนชวยเหลือให้พี่น้องมีชยชนะ
ึ
(
ึ้
อัตตะนาซุรในการเป็นพี่น้องในอิสลาม จะเกิดขนได้ก็ต่อเมื่อต่างคนต่างหยิบยื่น เสียสละเวลา
ั้
พละก าลัง และทรัพย์สินเงินทองให้แก่พี่น้องของเขา ซึ่งเป็นขนตอนที่จะน าไปสู่การเป็นพี่น้องอย่าง
แท้จริงในอิสลาม
จากข้อมูลที่น าเสนอ การบริหารจัดการในอิสลามเป็นส่วนหนึ่งของระบบทางสังคม
้
เพื่อให้เกิดดุลยสัมพันธ์ระหว่างมนุษย์กับจักรวาล โดยใชหลักการชรอและการร่วมมือในการบริหาร
ู
จัดการ
2.3 พัฒนาการการบริหารจัดการซะกาต
พัฒนาการการบริหารจัดการซะกาตจะกล่าวถึง การบริหารจัดการซะกาตในสมัยของท่าน
ี
ู
ี
์
์
รอซูล สมัยคลาฟาอุรรอชดีน สมัยราชวงศอูมาวยะฮฺ สมัยราชวงศอับบาสียะฮฺ และสมัยต่อมา
ตลอดจนการบริหารจัดการซะกาตในทัศนะของนักวิชาการร่วมสมัย โดยการบริหารจัดการดังกล่าวมี
ลักษณะ ดังนี้
2.3.1 การบริหารจัดการซะกาตในสมัยของท่านรอซูล
ท่านรอซูล ได้ใช้แนวทางในการจัดระบบซะกาตพอสรุปได้เป็นหัวข้อ ดังนี้
ท่านรอซูล จะแต่งตั้งเจ้าหน้าที่เฉพาะส าหรับการจัดเก็บซะกาต และจะส่งคนเหล่านั้น
ไปยังหัวเมืองและเผ่าต่างๆ เช่น ส่งท่านอะลีอิบนุอบีฏอเล็บ ไปยังเมืองนัจรอนส่งท่านซิยาด อิบนุละ
บีด ไปยังเมือง หะเฎาะเราะเมาตฺส่งท่านมุฮาญิรอิบนุอะบีอุมัยยะฮฺ ไปยังเมือง ศ็อนอาอฺส่งท่านมุอ๊าซ
อิบนุญะบัลไปยังเมือง อัลยุนดฺส่งท่านอัลอะลาอฺอิบนุลหัฎเราะมียฺ ไปยังแควนบะห์เรนเป็นต้น
้
(Ibn Qoiyim, 1997 : 2/472)
่
นอกเหนือจากนี้แล้วยังพบรายงานวาท่านรอซูลได้แต่งตั้ง ผู้ท าหน้าที่เสมียน (กาติบ) มี
่
หน้าที่บันทึกรายละเอียดต่างๆเกี่ยวกับซะกาตอีกด้วย เชน รายงานของอิบนุหัซมฺได้กล่าววา
่
ผู้ท าหน้าที่เป็นเสมียนซะกาตของท่านรอซูลคือท่าน อัซซุเบรอิบนุลเอาวามและหากท่านอัซซุเบรไม่อยู่
ุ
ุ
หรือมีธระท่าน ญะฮมฺอิบนุอัสศลตฺ และท่านหุซัยฟะฮฺอิบนุลยะมานจะท าหน้าที่แทน
(al-Qardhawi, 1981: 2/751)
ท่านรอซูล จะให้ค าแนะน าและค าตักเตือนแก่เจ้าหน้าที่ก่อนที่เจ้าหน้าที่จะเดินทางไป
ปฏบัติงานคาแนะน าและคาตักเตือนเหล่านั้นเป็นเสมือนนโยบายที่เจ้าหน้าที่จะต้องปฏบัติโดย
ิ
ิ
เคร่งครัดนโยบายของท่านรอซูลเกี่ยวกับการจัดเก็บซะกาตตามที่ปรากฏในรายงานมีดังนี้
(al-Qardhawi, 1981: 2/593, 750-753)
(1) เจ้าหน้าที่จะต้องมีความเมตตา สงสาร ต่อเจ้าของซะกาตจะต้องรู้จักผ่อนปรน
โดยค านึงถึงความต้องการและสภาพความเป็นจริง
