Page 31 - 0006

22

(1) กลุ่มที่อัลลอฮฺทรงก าหนดให้ทรัพย์สินซะกาตเป็นสิทธส่วนตัวที่มีลักษณะเป็น
ิ
ิ
กรรมสิทธของพวกเขาแก่บรรดาผู้ที่อัลลอฮฺกล่าวว่า “แท้จริงศอดาเกาะฮฺ (ซะกาต) นั้นเป็นสิทธิของ
(1.1) บรรดาผู้ที่ยากจน (ฟากีร)

(1.2) บรรดาผู้ที่ขัดสน (มิสกีน)

(1.3) บรรดาผู้ท าหน้าที่จัดเก็บซะกาต (อามิล)
(1.4) บรรดาผู้ที่หัวใจของเขาต้องการความอบอุ่น (มูอัลลัฟ)

(2) กลุ่มที่อัลลอฮฺทรงก าหนดให้ทรัพย์สินซะกาตเป็นสิทธในลักษณะเพื่อใชประโยชน์ต่อ
้
ิ
(2.1) บรรดาผู้ที่ต้องการไถ่ตัวเองเป็นอิสระ (อัรริกอบ)
(2.2) บรรดาผู้ที่มีหนี้สิน (อัลฆอรีมีน)
(2.3) บรรดาผู้อยู่ในหนทางของอัลลอฮฺ (ฟีสะบีย์ลิลลาฮฺ)

(2.4) บรรดาผู้เดินทาง (อิบนุสสะบีล)

ส่วนในประเด็นเกี่ยวกับผู้มีสิทธิรับซะกาตฟิตเราะห์นั้น อุลามะอฺมีความคิดเห็นดังนี้
Ibnu-Rusd กล่าววา “บรรดาอุละมาอ์มีมติเป็นเอกฉนท์วามีบัญญัติให้จ่ายซะกาต
ั
่
่
ั
ฟิตเราะห์แก่บรรดาผู้ยากไร้และผู้ขดสน (ฟุเกาะรออฺและมะสากีน) เพราะท่านรอซูลุลลอฮฺ ได้
กล่าวไว้ว่า
ความว่า “พวกท่านจงท าให้พวกเขา (บรรดาผู้ยากไร้) ไม่ต้องพึ่งพาการขอทานในวัน (อีด)

นี้”

(บันทึกโดย al-Darukutnii : 67, al-Baihaki : 4/175)
่
ิ
อุละมาอฺมีทัศนะที่ขัดแย้งเกี่ยวกับบรรดาผู้มีสิทธรับซะกาตอีก 6 จ าพวกอื่นจากนั้น วามี
สิทธิรับซะกาตฟิตเราะห์ด้วยหรือไม่
มัซฮับหะนะฟีย์ และทัศนะที่ถูกต้องของมัซฮับหันบะลีย์ มีทัศนะว่าอนุญาตให้จ่ายซะกาต

ฟิตเราะห์แก่บรรดาผู้ที่มีสิทธิที่จะรับส่วนแบ่งทั้ง 8 ประเภท เพราะซะกาตฟิตเราะห์เป็นส่วนหนึ่งของ

การบริจาคทานที่รวมอยู่ในความหมายของอายะฮฺ (Ibn Abidin, n.d. : 2/79, Ibn Qudamah, 1984
: 4/314)

ความว่า “แท้จริงทานทั้งหลายนั้น ส าหรับบรรดาผู้ที่ยากจน ผู้ที่ขดสน เจ้าหน้าที่ในการ
ั
รวบรวมมัน ผู้ที่หัวใจได้รับการโน้มน้าว (สู่อิสลาม) การไถทาส ผู้มีหนี้สินล้นตัว ในทางของอัลลอฮฺ
่
และผู้ที่อยู่ในระหว่างเดินทาง ทั้งนี้เป็นบัญญัติอันจ าเป็นซึ่งมาจากอัลลอฮฺ และอัลลอฮฺนั้นเป็นผู้ทรง
รอบรู้ ผู้ทรงปรีชาญาณ”

(อัตเตาบะฮฺ : 60)

ิ
มัซฮับอัชชาฟิอีย์ มีทัศนะวา จ าเป็นต้องแบ่งซะกาตฟิตเราะห์ให้แก่บรรดาผู้ที่มีสิทธรับ
่
ซะกาตทั้ง 8 ประเภท หรือเท่าที่พบเจอ ในกรณที่มอบหมายซะกาตให้อิหม่ามเป็นผู้แบ่งให้ แต่ถา
้
ี
ิ
ประสงค์จะจ่ายซะกาตด้วยตนเอง เขาต้องแบ่งซะกาตออกเป็น 6 ส่วนส าหรับผู้มีสิทธรับซะกาต 6