Page 19 - 0006

10

่
3) เวลาที่อนุญาต หมายความวาอนุญาตให้จ่ายซะกาตฟิตเราะห์ก่อนถงก าหนดเวลาที่
ึ
วาญิบ นั่นคออนุญาตให้จ่ายซะกาตฟิตเราะห์ตลอดชวงเดือนรอมฎอน ตามทัศนะของมัซฮับ
ื
่
อัชชาฟิอีย์ (al-Nawawiy, 1987 : 2/154)
อุละมาอ์ส่วนใหญ่มีทัศนะว่า อนุญาตให้จ่ายซะกาตฟิตเราะห์ก่อนถึงก าหนดเวลาที่วาญิบ

ประมาณหนึ่งหรือสองวนก่อนวนอีดเท่านั้น และไม่อนุญาตให้จ่ายซะกาตก่อนหน้านั้น
ั
ั
(Ibn Qudamah, 1984 : 4/300) เพราะมีรายงานจากอิบนุอุมัร ว่า

ความว่า “บรรดาเศาะหาบะฮฺจะจ่ายซะกาตฟิตเราะห์ก่อนวันอีดหนึ่งหรือสองวัน”

(บันทึกโดย al-Bukhari : 1415)
ในประเด็นเกี่ยวกับการจ่ายซะกาตฟิตเราะห์หลังละหมาดอีด อุลามาอฺมีความเห็นวาไม่
่
ู
อนุญาตให้จ่ายซะกาตฟิตเราะห์หลังจากเลยเวลาที่ถกก าหนดไว หรือหลังจากละหมาดอีดเสร็จ
้
่
เรียบร้อยแล้ว ดังนั้น ผู้ใดจ่ายซะกาตฟิตเราะห์หลังละหมาดอีด จะถอวาซะกาตที่ได้จ่ายไปนั้นเป็น
ื
่
บริจาคทานทั่วไปเท่านั้น ไม่ใชซะกาตฟิตเราะห์ เพราะท่านรอซูลุลลอฮฺ ได้กล่าวไวในหะดีษที่
้
รายงานโดย อิบนุ อับบาส ว่า
ู
ความว่า “...ผู้ใดจ่ายซะกาตฟิตเราะห์ก่อนละหมาดอีดมันก็จะเป็นซะกาตที่ถกรับ และ
ผู้ใดจ่ายซะกาตฟิตเราะห์หลังจากละหมาดอีด มันก็จะเป็นแคส่วนหนึ่งของการบริจาคทานทั่วไป
่
เท่านั้น”

(บันทึกโดย al-Bukhari : Abu Daud : 1609)
al-Usaimin (1422 : 6/171-172) ได้กล่าวเกี่ยวกับผู้ที่จงใจจ่ายซะกาตฟิฎเราะฮฺหลัง

ละหมาดอีดว่า “และที่ถูกต้องคือ การจ่ายซะกาตฟิตเราะห์ในเวลาดังกล่าวเป็นที่ต้องห้าม (บาป) และ
เป็นการจ่ายที่ไม่ถูกรับ หลักฐานคือหะดีษของอิบนุอุมัรที่ว่า “ท่านรอซูล สั่งให้จ่ายซะกาตฟิตเราะห์

ก่อนที่ประชาชนจะออกไปละหมาดอีด (ยังสนามละหมาด) ขณะเดียวกัน หะดีษอิบนุ อับบาสก็ระบุ

อย่างชดเจนวา “ผู้ใดจ่ายซะกาตฟิตเราะห์ก่อนละหมาด ดังนั้นมันคอซะกาตที่ถกรับ และผู้ใดจ่าย
ื
ู
่
ั
ซะกาตหลังจากละหมาดมันก็จะเป็นเพียงส่วนหนึ่งของการบริจาคทานทั่วไป” และนี่คอหลักฐานที่
ื
บ่งชี้ว่าการจ่ายซะกาตฟิตเราะห์หลังละหมาดนั้นไม่ถูกรับ
ชนิดของซะกาตฟิตเราะห์ที่วาญิบต้องจ่าย อุละมาอฺส่วนใหญ่ได้ก าหนดเงื่อนไขของสิ่งที่
้
่
จะใช้เป็นซะกาตฟิตเราะห์ว่าต้องเป็นอาหารหลักที่สามารถประทังชีวิตได้ (ให้ความอิ่ม) เชน ขาวสาร
แปูง ข้าวบาเล่ เป็นต้น (al-Nawawiy, n.d. : 6/91-98)
อบูสะอีด อัลคุดรีย์ กล่าวว่า

ความว่า “พวกเราได้จ่าย (ซะกาตฟิตเราะห์) ในวันอีดฟิฏรฺสมัยท่านรอซูลุลลอฮฺ ด้วย

ื
้
จ านวนหนึ่งศออฺจากอาหาร และอาหารของเราในสมัยนั้นคอ ขาวบาเล่ องุ่นแห้ง นมเปรี้ยวแห้ง
(เป็นก้อนแข็ง) และอินทผลัมแห้ง”
(บันทึกโดย al-Bukhari : 1414)