Page 22 - 0006
P. 22
13
่
่
้
เงินสามารถใชจ่ายเป็นคาซะกาตฟิตเราะห์ได้ แน่นอนวาสิ่งที่วาญิบต้องจ่ายต้องเป็น 1 ศออฺจาก
อาหารประเภทใดประเภทหนึ่ง หรือราคาของอาหารประเภทใดประเภทหนึ่งเท่านั้น
ึ
al-Nawawiy (1996 : 7/60) กล่าวว่า ท่านรอซูล ได้ระบุถงอาหารบางประเภท
(ส าหรับใช้จ่ายซะกาตฟิตเราะห์) ซึ่งมีราคาที่แตกต่างกัน และท่านได้ก าหนดให้จ่าย (ซะกาตฟิตเราะห์)
่
ึ
ั้
ี้
จ านวนหนึ่งศออฺเท่านั้นจากบรรดาอาหารเหล่านน การก าหนดเชนนั้นเป็นการบ่งชสิ่งที่ต้องคานึงถง
คือ (อัตราของอาหาร นั่นคือหนึ่ง) ศออฺ โดยไม่ได้ค านึงถึงราคาของอาหาร
่
al-Asqalaniy (1997 : 4/437) กล่าววา เสมือนกับวา (ได้มีการเจาะจง) อาหารทุก
่
ประเภทที่มีระบุในหะดีษของอบู สะอีด อัลคดรีย์ (เป็นการเฉพาะ) โดยที่ทุกๆ ประเภทของอาหาร
ุ
ื
เหล่านั้นมีอัตราส่วน (ที่ต้องจ่ายซะกาตฟิตเราะห์) เท่า ๆ กัน (นั่นคอหนึ่งศออฺ) พร้อมกับความ
แตกต่างด้านราคาของอาหารเหล่านั้น ดังนั้น จึงบ่งชี้ว่า ที่ (ท่านรอซูล ประสงค์) คือจ่ายซะกาตตาม
ึ
ื
่
อัตราส่วนดังกล่าวจากประเภทใดประเภทหนึ่งของอาหาร (นั่นคอหนึ่งศออฺ ถงแม้วาจะมีความ
แตกต่างด้านราคาของแต่ละประเภทก็ตาม)
ทัศนะที่สอง อนุญาตให้จ่ายซะกาตฟิตเราะห์ด้วยเงิน ได้แก่ อิหม่ามหะนะฟีย์ ซึ่งท่าน
อนุญาตให้จ่ายซะกาตฟิตเราะห์ด้วยเงินแทนได้ (al-Mausuah al-Fikhiyah, 23 : 344) กลุ่มนี้รวมถง
ึ
อิหม่ามอัลบุคอรีย์ด้วย ดังที่อิหม่ามอันนะวาวีย์ (al-Nawawiy, n.d:5/429) ได้ระบุวา: เป็นความเห็น
่
ที่ปรากฏชัด (อัซซอฮิรฺ) จากทัศนะของอัลบุคอรีย์ในหนังสือซอฮีฮฺของท่าน
ึ
่
ท่านอิบนุ รุชด์ (อ้างถงใน al-Qaradawiy, 1973 : 2/855-858) กล่าววา อัลบุคอรีย์มี
ฺ
้
ความเห็นตรงกับพวกอัลหะนะฟียะฮฺในปัญหาขอนี้ ทั้งๆที่อัลบุคอรีย์เห็นต่างเป็นอันมากจาก
อัลหะนะฟียะฮฺ แต่หลักฐานได้น าพาอัลบุคอรีย์ไปสู่สิ่งดังกล่าว (ดูฟัตฮุลบารีย์, 3/200) และ
ดร.วะฮฺบะฮฺ อัซซุฮัยลีย์ก็มีความโน้มเอียงในการให้น้ าหนักแก่ฝุายที่อนุญาตนี้ โดยให้เหตุผลวาเป็น
่
เรื่องที่เหมาะสมในยุคของเราและเป็นความสะดวกส าหรับผู้คน
al-Sarakhsiy (n.d. : 3/114) กล่าวว่า อบูหะนีฟะฮฺ อนุญาตให้จ่ายซะกาตฟิตเราะห์ด้วย
เงินตราหรือราคาของอาหารหลัก และถือว่าการจ่ายซะกาตด้วยเงินตราประเสริฐกว่า เพื่อให้ผู้ยากไร้มี
ความสะดวกที่จะซื้อหาสิ่งต่างๆ ที่พวกเขาต้องการในวันอีด เพราะบางครั้ง พวกเขาอาจจะไม่จ าเป็น
ต่ออาหารหลัก แต่อาจจ าเป็นต่อเสื้อผ้า หรือเนื้อ หรืออื่นๆ ดังนั้น การจ่ายซะกาตด้วยอาหารหลักแก่
พวกเขาอาจท าให้พวกเขาจ าเป็นต้องเสาะหาคนที่จะรับซื้ออาหารหลักจากเขา และบางทีพวกเขาอาจ
ึ
จ าเป็นต้องขายอาหารเหล่านั้นด้วยราคาที่ต่ ากว่าราคาจริงตามท้องตลาด ทั้งหมดนั้นจะพูดถงในกรณ ี
ที่มีความสะดวก และอาหารหลักตามท้องตลาดมีจ านวนมากอยู่แล้ว ส่วนเวลาที่ยากล าบากและตาม
่
ท้องตลาดมีอาหารหลักอยู่น้อย ในกรณเชนนี้การจ่ายซะกาตด้วยอาหารหลักย่อมประเสริฐกวาการ
ี
่
จ่ายด้วยราคาของอาหาร โดยค านึงถึงประโยชน์ของผู้ยากไร้
่
ในหนังสืออัลฟิกฮุลมันฮะญีย์ (al-Khin และ al-Bugha, 1992 : 1/230) ระบุวา :
และมัซฮับของท่านอิหม่ามอัชชาฟิอีย์ นั้นถือว่าการออกซะกาตด้วยคาที่ถกตีราคา (อัลกีมะฮฺ) นั้นใช ้
่
ู
ไม่ได้ แต่จ าเป็นต้องออกซะกาตฟิตรฺเป็นอาหารหลัก (กูต) จากอาหารหลักส่วนใหญ่ของบ้านเมืองนั้น
