Page 18 - 0006
P. 18

9


                                                                                         ่
                                                                                                      ู
                                  Ibn Rushd (1983 : 2/130) กล่าวว่า “อุละมาอ์มีมติเป็นเอกฉนท์วามุสลิมทุกคนถกสั่ง
                                                                                     ั
                       ให้จ่ายซะกาตฟิตเราะห์ ไม่ว่าจะเป็นชายหรือหญิง เด็กเล็กหรือผู้ใหญ่ ทาสหรือไท นอกจากทัศนะที่
                       แปลกแยกเท่านั้น (ที่มีทัศนะว่าไม่วาญิบ)”

                                                     ่
                                 2) ร่ ารวย หมายความวา มุสลิมที่วาญิบต้องจ่ายซะกาตฟิตเราะห์ต้องมีทรัพย์สินหรือ
                                                                                                  ั
                       อาหารที่เหลือจากความจ าเป็นประจ าวนส าหรับตัวเองและผู้อยู่ใต้การดูแลเลี้ยงดูในคนวนอีดและ
                                                                                               ื
                                                        ั
                       วันรุ่งขึ้นจ านวนหนึ่งศออฺ (Ibn Qudamah, 1984 : 2/168)
                                 3) ถึงก าหนดเวลา หมายความว่า ซะกาตฟิตเราะห์จะไม่ถือว่าวาญิบต้องจ่ายจนกว่าจะถง
                                                                                                         ึ
                       ก าหนดเวลาของมัน โดยจะเริ่มตั้งแต่ตะวันลับขอบฟูาของวันสุดท้ายของเดือนรอมฎอน หรือคืนวันอีด

                       จนถึงเวลาก่อนที่อิหม่ามจะเริ่มตักบีรเพื่อละหมาดอีด
                                 ดังนั้น ผู้ใดแต่งงาน หรือครอบครองทาส หรือเข้ารับอิสลาม หรือให้ก าเนิดบุตรก่อนตะวัน

                                                                                              ื
                       ลับขอบฟูาของวันสุดท้ายของเดือนรอมฎอน และมีชีวตอยู่จนถงตะวนลับขอบฟูาของคนวนอีด ก็ถอ
                                                                               ั
                                                                          ึ
                                                                   ิ
                                                                                                        ื
                                                                                                 ั
                                                                                                         ้
                       ว่าวาญิบต้องจ่ายซะกาตฟิตเราะห์ส าหรับตัวเขาและส าหรับผู้ที่อยู่ภายใต้การดูแลเลี้ยงดูของเขา แต่ถา
                                                                                              ั
                                                                                            ื
                       เกิดขึ้น(หมายถึงการรับอิสลาม แต่งงาน ก าเนิดบุตร)หลังจากตะวนลับขอบฟูาของคนวนอีดไปแล้วก็
                                                                            ั
                                                                ั
                                                       ิ
                                                      ี
                                                                                       ื
                       ถือว่าไม่วาญิบ ขณะเดียวกัน ผู้ที่เสียชวตก่อนตะวนลับขอบฟูาของคนวนอีดถอวาไม่วาญิบต้องจ่าย
                                                                                  ั
                                                                                ื
                                                                                          ่
                                                             ิ
                                                                         ั
                                                            ี
                                                      ้
                       ซะกาตฟิตเราะห์ส าหรับตัวเขา แต่ถาเสียชวตหลังจากตะวนลับขอบฟูาไปแล้ว ก็จ าเป็นต้องจ่าย
                       ซะกาตฟิตเราะห์ส าหรับตัวเขา (Ibn Qudamah, 1984 : 4/298)
                                 ส่วนเวลาส าหรับจ่ายซะกาตฟิตเราะห์ อุละมาอฺได้แบ่งเป็นสามเวลา ดังนี้
                                                                                  ั
                                 1) เวลาที่วาญิบ โดยจะเริ่มหลังจากตะวนลับขอบฟูาของวนสุดท้ายของเดือนรอมฎอน
                                                                  ั
                            ื
                              ั
                                                                                      ึ
                                                             ่
                                                     ู
                       หรือคนวนอีด ตามทัศนะใหม่และถกต้องกวาในมัซฮับอัชชาฟิอีย์ ไปจนถงเวลาเริ่มละหมาดอีด
                       (al-Nawawiy, 1987 : 2/153) โดยอ้างหลักฐานจากหะดีษของอิบนุ อุมัร
                                 ความว่า “ท่านรอซูลุลลอฮฺได้ก าหนดให้จ่ายซะกาตฟิตเราะห์จากเดือนรอมฎอน”
                                 อิหม่าม อันนะวะวีย์ (al-Nawawiy, n.d. : 6/84) กล่าวว่า “ค าว่า “จากเดือนรอมฎอน”
                                                                                               ั
                       เป็นการให้สัญญาณถงเวลาที่วาญิบต้องจ่ายซะกาตฟิตเราะห์ ซึ่งอุละมาอ์มีทัศนะที่ขดแย้งกัน แต่
                                         ึ
                       ทัศนะที่ถูกต้องของอิหม่ามอัชชาฟิอีย์ คือซะกาตฟิตเราะห์วาญิบต้องจ่ายก็ต่อเมื่อตะวนลับขอบฟูาไป
                                                                                             ั
                       แล้วและเริ่มเข้าส่วนหนึ่งของคืนวันอีดฟิฏร์"
                                 2) เวลาที่ส่งเสริม ส่วนเวลาที่ส่งเสริมและดีที่สุดส าหรับการจ่ายซะกาตคือ เวลาเช้าตรู่ของ
                       วนอีด ก่อนที่จะออกเดินทางสู่สนามละหมาดอีด หรือก่อนละหมาดอีดเพียงเล็กน้อย
                        ั
                       (al-Nawawiy, n.d. : 6/88) เพราะท่านรอซูลได้สั่งให้ออกซะกาตฟิตเราะห์ก่อนเดินทางไปละหมาด
                       อีดที่มุศ็อลลา (สถานที่ละหมาด) ดังมีรายงานจากอิบนุอุมัร   ว่า
                                 ความว่า “และท่านรอซูลได้สั่งให้จ่ายซะกาตฟิตเราะห์ก่อนที่ประชาชนจะเดินทางออกไป
                       ละหมาดอีด (ยังสนามละหมาด)”
                                 (บันทึกโดย al-Bukhari : 1407)
   13   14   15   16   17   18   19   20   21   22   23