Page 15 - 0006

6

Al - Qardhawi (1993 : 37) กล่าวว่า ซะกาต หมายถึง ทรัพย์สินจ านวนหนึ่งที่ศาสนาอิสลาม

ิ
ได้บัญญัติให้เจ้าของทรัพย์สินนั้นมีหน้าที่ต้องจ่ายให้แก่บุคคลซึ่งเป็นผู้มีสิทธได้รับซะกาตตาม
หลักเกณฑ์และเงื่อนไขที่ศาสนบัญญัติได้ก าหนดไว้ โดยที่อิสลามถือว่าจ านวนของทรัพย์ที่ถูกน าไปจ่าย

เป็นทาน "ซะกาต" ยังความเจริญงอกเงยให้แก่ส่วนที่เหลือจากที่ได้จ่ายไป และเป็นการช าระกิเลสของ

ผู้บริจาคนั้นด้วย
บรรจง บินกาชัน (2543 : 46 ) กล่าวว่าโดยภาษาแล้ว ค าว่า “ ซะกาต” มีความหมาย สองนัย

ด้วยกัน คือการช าระให้สะอาดบริสุทธและการเจริญเติบโต
ิ์
M Abdulmannan (2546 : 125 ) กล่าวว่า ซะกาตเป็นแกนกลางของการคลังแห่งอิสลามซึ่ง

ี
ึ

ครอบคลุมไปถงศลธรรม สังคมและเศรษฐกิจ ทางด้านศลธรรม ซะกาตจะเป็นตัวชาระล้างความ
ี
ละโมบและขจัดความร่ ารวยจนเกินไป ทางด้านสังคมซะกาตจะท างานเหมือนกับมาตรการชนเยี่ยมที่
ั้
จะขจัดความยากจนออกจากสังคม โดยท าให้คนมั่งมีรู้จักรับผิดชอบต่อสังคมที่เขาอาศยอยู่ ในด้าน
ั
้
เศรษฐกิจซะกาตจะปูองกันการสะสมทรัพย์สมบัติเอาไวในมือของคนเพียงไม่กี่คนและกระจายมัน
ออกไป
่
จากความหมายของซะกาตที่นักวิชาการได้นิยามในเชิงนิติศาสตร์อิสลาม สรุปได้วา “ซะกาต”
หมายถึงทรัพย์สินจ านวนหนึ่งที่อิสลามก าหนดให้จ่ายตามเงื่อนไขต่าง ๆ โดยการจ่ายซะกาตเป็นการ
ขัดเกลาจิตใจของผู้มีทรัพย์สินให้สะอาดหมดจดจากความตระหนี่ถี่เหนียวซึ่งเป็นมนทินที่เกาะกินจิตใจ

ให้สกปรกและหยาบกระด้าง ขณะเดี่ยวกันก็เป็่นช าระล้างทรัพย์สินที่หามาได้ให้สะอาดบริสุทธ และ
ิ์
สร้างความดีงามให้แก่ผู้ให้ ผู้รับ และสังคม
2.1.1 หุกมของซะกาต

การจ่ายซะกาตเป็นภารกิจส าคญของมุสลิมทุกๆคนที่จ าเป็นจะต้องจ่าย (วาญิบ) เนื่องจาก
ั
ซะกาตเป็นหลักปฏิบัติในศาสนาอิสลามที่ส าคัญรองลงมาจากการกล่าวคาปฏญาณและการละหมาด
ิ

เป็นหลักบัญญัติที่สามของหลักปฏิบัติห้าประการในอิสลาม ซะกาตถูกบัญญัติที่นครมักกะฮฺ ส่วนพิกัด

ที่ต้องจ่าย ประเภทของทรัพย์ที่ต้องจ่าย และแหล่งที่จะแจกจ่ายนั้น ถูกแจกแจงที่นครมะดีนะฮฺในปีที่
สองหลังการอพยพ

ิ
ซะกาตถอเป็นหลักปฏบัติในศาสนาอิสลามที่ส าคญรองลงมาจากการกล่าวคาปฏญาณ และ
ิ
ั
ื
การละหมาด ซะกาตเป็นรุกน (หลักบัญญัติ) ที่ 3 ของหลักปฏิบัติ (5 ประการ) ในอิสลาม
อัลลอฮฺตรัสในอัลกุรอานว่า
ความว่า “(มุฮัมมัด) เจ้าจงเอาส่วนหนึ่งจากทรัพย์สมบัติของพวกเขาเป็น
ทาน เพื่อท าให้พวกเขาบริสุทธ และล้างมลทินของพวกเขาด้วยส่วนตัวที่
ิ์
ิ
เป็นทาน นั้น และเจ้าจงขอพรให้แก่พวกเขาเถด เพราะแท้จริงการขอพร
ของพวกเจ้านั้น ท าให้เกิดความสุขใจแก่พวกเขา และอัลลอฮฺนั้นเป็นผู้ทรง
ได้ยิน ผู้ทรงรอบรู้“ (อัตเตาบะฮฺ :103)