Page 58 - การศึกษาวิเคราะห์หนังสืออะกีดะฮฺ อันนาญีน ฟี อิลมฺ อุศูล อัดดีน ของชัยคฺ ซัยนฺ อัลอาบิดีน เบ็น มุฮัมมัด อัลฟะฏอนีย์
P. 58
36
บทที่ 2
การอธิบายเตาฮีดในสมัยต่าง ๆ
2.1 เตาฮีดในสมัยสะลัฟ
เตาฮีดในสมัยสะลัฟประกอบไปด้วยดังนี้คือ
2.1.1 เตาฮีดในสมัยนะบีมุฮัมมัด
2.1.1.1 ความหมายของเตาฮีด
การเข้าใจเตาฮีดจะต้องทําความเข้าใจทั้งสองด้านได้แก่ เชิงภาษาและวิชาการ
2.1.1.1.1 ความหมายเชิงภาษา
ا
คําว่าเตาฮีด ( ديحو ) เป็นภาษาอาหรับมาจากรากศัพท์ของคําว่า ديحو دحوي دحك
ن
ٌ
ٌ
อ่านว่า วะฮฮะดะ ยุวะฮฮิดุ เตาฮีดัน ซึ่งแปลว่า การให้ความเป็นเอกะหรือการยืนยันในความเป็นหนึ่ง
(al-Fairūz Abādīy, 1996 : 414) และคําว่าอัตเตาฮีด (ديحو لا) ในภาษาอาหรับที่มีอักษรอะลิฟกับ
ลามอยู่นําหน้าจะหมายถึงการศรัทธาว่าอัลลอฮ์ คือผู้ทรงเอกะโดยไม่มีภาคีใด ๆร่วมทั้งสิ้น
(Ἰbrāhīm Musṭafā et al, 1972 : 1016)
ชาวอาหรับกล่าวคําว่า ديحكك دحكك دحأك دحاك อ่านว่า วาฮิด อะฮัด วะฮดุ วะฮีด มี
ความหมายเหมือนกันคือ ความเป็นเอกะ ดังนั้น อัลลอฮ์ คือผู้ทรงเอกะ กล่าวคือ เป็นหนึ่งเดียวที่
ไม่มีภาคีในทุกรูปแบบและในทุกสถานการณ์ (Ἀbū al-Qāsim al-Taimiy, 1990 : 1/306).
เมื่อพิจารณาเตาฮีดตามรูปคํามีความหมาย คือ
1. การยอมรับในพระผู้เป็นเจ้าที่แท้จริง
2. การศรัทธาในพระผู้เป็นเจ้าที่แท้จริงนั้นทรงเอกะ
3. ปฏิเสธพระผู้เป็นเจ้าอื่นๆ มีอํานาจเหนือหรือเสมอเหมือนพระผู้เป็นเจ้าที่
แท้จริง (Ἰbn Manẓūr, 1993 : 15/233 ; al-„Usaimīn, 1996 : 39).
2.1.1.1.2 ความหมายเชิงวิชาการ
1
อะฮฺลุสสุนนะฮ ์ วัลญะมาอะฮ ได้ให้ความหมายของเตาฮีดดังต่อไปนี้
์
1
หมายถึง กลุ่มสะลัฟผู้ซึ่งดําเนินตามแนวทางของท่านนะบีมุฮัมมัด ผู้เลือกแนวทางของเศาะฮาบะฮ์และตาบิอีนมาเป็นแบบอย่างใน
การศรัทธา พวกเขาเป็นผู้ยึดมั่นอัลกรุอานและอัสสุนนะฮ์ (อัลฮะดีษ) พวกเขารวมตัวไม่แตกแยกกัน (al-Sulamiy, 2001 : 29).