Page 58 - การศึกษาวิเคราะห์หนังสืออะกีดะฮฺ อันนาญีน ฟี อิลมฺ อุศูล อัดดีน ของชัยคฺ ซัยนฺ อัลอาบิดีน เบ็น มุฮัมมัด อัลฟะฏอนีย์
P. 58

36







                                                            บทที่  2



                                                    การอธิบายเตาฮีดในสมัยต่าง ๆ


                       2.1   เตาฮีดในสมัยสะลัฟ


                                     เตาฮีดในสมัยสะลัฟประกอบไปด้วยดังนี้คือ

                              2.1.1   เตาฮีดในสมัยนะบีมุฮัมมัด 

                                     2.1.1.1   ความหมายของเตาฮีด
                                     การเข้าใจเตาฮีดจะต้องทําความเข้าใจทั้งสองด้านได้แก่ เชิงภาษาและวิชาการ

                                     2.1.1.1.1   ความหมายเชิงภาษา

                                                                                           ا

                         คําว่าเตาฮีด (         ديحو ) เป็นภาษาอาหรับมาจากรากศัพท์ของคําว่า  ديحو  دحوي دحك
                                                                                           ن
                                                                                                       ٌ
                                                                                                   ٌ
                       อ่านว่า วะฮฮะดะ ยุวะฮฮิดุ เตาฮีดัน ซึ่งแปลว่า การให้ความเป็นเอกะหรือการยืนยันในความเป็นหนึ่ง
                       (al-Fairūz  Abādīy,  1996  :  414)  และคําว่าอัตเตาฮีด (ديحو لا) ในภาษาอาหรับที่มีอักษรอะลิฟกับ
                       ลามอยู่นําหน้าจะหมายถึงการศรัทธาว่าอัลลอฮ์    คือผู้ทรงเอกะโดยไม่มีภาคีใด ๆร่วมทั้งสิ้น

                       (Ἰbrāhīm Musṭafā et al, 1972 : 1016)
                         ชาวอาหรับกล่าวคําว่า           ديحكك   دحكك   دحأك   دحاك อ่านว่า วาฮิด อะฮัด วะฮดุ วะฮีด มี
                       ความหมายเหมือนกันคือ ความเป็นเอกะ ดังนั้น  อัลลอฮ์  คือผู้ทรงเอกะ กล่าวคือ  เป็นหนึ่งเดียวที่

                       ไม่มีภาคีในทุกรูปแบบและในทุกสถานการณ์ (Ἀbū al-Qāsim al-Taimiy, 1990 : 1/306).

                                     เมื่อพิจารณาเตาฮีดตามรูปคํามีความหมาย คือ
                                     1.  การยอมรับในพระผู้เป็นเจ้าที่แท้จริง

                                     2.  การศรัทธาในพระผู้เป็นเจ้าที่แท้จริงนั้นทรงเอกะ
                                     3.  ปฏิเสธพระผู้เป็นเจ้าอื่นๆ มีอํานาจเหนือหรือเสมอเหมือนพระผู้เป็นเจ้าที่

                       แท้จริง (Ἰbn Manẓūr, 1993 : 15/233 ; al-„Usaimīn, 1996 : 39).

                                     2.1.1.1.2   ความหมายเชิงวิชาการ
                                                             1
                         อะฮฺลุสสุนนะฮ ์          วัลญะมาอะฮ  ได้ให้ความหมายของเตาฮีดดังต่อไปนี้
                                                             ์








                       1
                        หมายถึง กลุ่มสะลัฟผู้ซึ่งดําเนินตามแนวทางของท่านนะบีมุฮัมมัด  ผู้เลือกแนวทางของเศาะฮาบะฮ์และตาบิอีนมาเป็นแบบอย่างใน
                        การศรัทธา พวกเขาเป็นผู้ยึดมั่นอัลกรุอานและอัสสุนนะฮ์ (อัลฮะดีษ) พวกเขารวมตัวไม่แตกแยกกัน (al-Sulamiy, 2001 : 29).
   53   54   55   56   57   58   59   60   61   62   63