Page 387 - การศึกษาวิเคราะห์หนังสืออะกีดะฮฺ อันนาญีน ฟี อิลมฺ อุศูล อัดดีน ของชัยคฺ ซัยนฺ อัลอาบิดีน เบ็น มุฮัมมัด อัลฟะฏอนีย์
P. 387
365
อีกประการหนึ่งจากหลักการของอะฮฺลิสสุนนะฮ์ วัลญะมาอะฮ์ที่วาญิบต้องศรัทธา
คือ การศรัทธาต่อสิ่งฆออิบ หมายถึง การเชื่อมั่นและการยืนยันอย่างสมบูรณ์ในสิ่งที่มองไม่เห็นที่ถูกสั่ง
ให้ศรัทธา อาทิ เช่น อะรัช กุรสี เกาะลัม เลาฮ สวรรค์ และนรก เป็นต้น
ความหมายอีมานที่ถูกต้องที่สุด คือ ความหมายที่อธิบายโดยท่านนะบีมุฮัมมัด
กล่าวคือ การศรัทธาต่ออัลลอฮ, บรรดามะลาอิกะฮ, บรรดาคัมภีร์, บรรดาเราะสูลของพระองค์ วัน
์
์
อาคิเราะฮ์ และการศรัทธาต่อกฏสภาวะการณ์ทั้งความดีและความชั่วแห่งพระองค์
คําชะฮาดะตัยนฺจะมีความหมายและเกิดประโยชน์ได้นั้นจะต้องคํานึงถึงเงื่อนไขหลัก
2 ประการ คือ เงื่อนไขที่เกี่ยวข้องกับสํานวนของคําชะฮาดะตัยนฺ ได้แก่ ต้องใช้คําว่า “อัชฮะดุ”
นําหน้า ต้องลําดับระหว่างสองกะลิมะฮ์และต้องต่อเนื่องระหว่างทั้งสอง และเงื่อนไขที่เกี่ยวข้องกับผู้
กล่าวกะลิมะฮ์ ได้แก่ ต้องบรรลุนิติภาระและมีสติป๎ญญา ต้องสมัครใจด้วยตนเอง ต้องรู้ความหมาย
ของทั้งสอง ต้องเชื่อมั่น ต้องยอมรับ ต้องเชื่อฟ๎งและปฏิบัติตาม ต้องบริสุทธิ์ใจ ต้องรักและจริงใจใน
กะลิมะฮ์
ให้ปฏิบัติตามแนวทางของสะลัฟในการยึดมั่น การพูดและการปฏิบัติ เนื่องจาก
ชาวสะลัฟเป็นแบบอย่างที่ดีของเป็นมุอ์มินในทุกๆ ด้านโดยเฉพาะในด้านอะกีดะฮ์ ชนเหล่านี้จึงได้รับ
การยกย่อง การรับรองจากอัลลอฮ์และเราะสูลของพระองค์
ให้ห่างไกลจากบิดอะฮฺที่ถูกตําหนิ เพราะการห่างไกลจากสิ่งบิดอะฮ์และพวกบิดอะฮ์
พร้อมระมัดระวังจากความกลุมเครือที่พวกเขาได้คิดสร้างขึ้นมาทั้งหมดเป็นการศรัทธาที่แท้จริง
ต่ออัลลอฮ
์
ให้ปฏิบัติตามแนวทางอะฮฺลุสสุนนะฮ์ วัลญะมาอะฮ์โดยการปฏิบัติตามอัลกุรอาน
อัลฮะดีษ และอิจมาอฺของบรรดาอุละมาอ์ เนื่องจากอะฮฺลิสสุนนะฮ์ วัลญะมาอะฮ์ได้ยึดถือตัว
บทบัญญัติของอัลกุรอานและอัลฮะดีษในทุกกรณีของการดําเนินชีวิต อัลลอฮ ได้รับรองกับผู้ยึดมั่น
์
กับทั้งสองว่าจะไม่มีการหลงผิดและทุกข์ยากอย่างแน่นอน
การยึดมั่นกับอัลกุรอานและอัลฮะดีษจะถูกต้องได้นั้นต้องประกอบด้วยดังนี้ คือ ต้อง
ให้ความสําคัญกับบทบัญญัติหรือหลักฐานจากอัลกุรอานและอัลฮะดีษเหนือความคิดในเมื่อขัดค้านกัน
ศรัทธากับปรากฏการณ์ตามบทอัลกุรอานและอัลฮะดีษดังการปฏิบัติของชาวสะลัฟ และไม่มีการ
แยกกันระหว่างอักุรอานกับอัลฮะดีษ
