Page 128 - การศึกษาวิเคราะห์หนังสืออะกีดะฮฺ อันนาญีน ฟี อิลมฺ อุศูล อัดดีน ของชัยคฺ ซัยนฺ อัลอาบิดีน เบ็น มุฮัมมัด อัลฟะฏอนีย์
P. 128

106







                                     จากการอธิบายข้างต้นแสดงว่า ทุกครั้งที่เกิดขึ้นจากฟ้าร้องและฟ้าแลบคือมาจาก
                       อํานาจของอะลีย์  ซึ่งเป็นการศรัทธาที่ขัดแย้งกับการศรัทธาของอะฮฺลิส  สุนนะฮ์ที่ศรัทธาว่าเหตุการณ์

                       ต่างๆ ที่เกิดขึ้นนั้นมาจากอํานาจของอัลลอฮ์  พระองค์เดียวเท่านั้น
                                     อัลลอฮ์  ตรัสว่า :

                                                 ﭼ      ﯰ  ﯯ  ﯮ   ﯭ  ﯬ  ﯫ  ﯪ  ﯩ  ﯨ              ﭽ

                                            :    ةيأ     12 )      دعرلا  ةروس (

                                     ความว่า  “พระองค์คือผู้ทรงให้พวกเจ้าเห็นฟ้าแลบเพื่อความกลัวและ
                                     ความหวังและทรงให้เกิดเมฆทึบ”

                                                                           (สูเราะฮ์ อัรเราะอฺดฺ : อายะฮ์ 12)

                                     การที่อัลลอฮ์   แสดงให้มัคลูกฺของพระองค์เห็นฟ้าแลบเพื่อความกลัวและ
                       ความหวังเป็นหลักฐานหนึ่งจากบรรดาหลักฐานของพระองค์ที่บ่งบอกว่า พระองค์นั้นคือ ผู้สมควร

                       ได้รับการเคารพภักดีพระองค์เดียวเท่านั้น (al-Shanqīṭiy, 1995 : 2/237).

                                     การเกิดก้อนเมฆ ฟ้าแลบและฝนตก ทั้งหมดนั้นคือ กิจการของอัลลอฮ์   พระองค์
                       เดียวไม่มีภาคีใดๆ ทั้งสิ้น

                                     อัลลอฮ์  ตรัสอีกว่า :

                                                      ﭼ  ﯜ     ﯛ  ﯚ  ﯙ   ﯘ  ﯗ   ﯖ  ﯕ  ﯔ  ﯓ  ﮱ    ﭽ

                                     )      48  ةيأ  نم ضعب  :  ـكرلا  ةروس (
                                     ความว่า “อัลลอฮ์ทรงเป็นผู้ส่งลมทั้งหลาย แล้วมันได้รวมตัวกันขึ้นเป็นเมฆ

                                     แล้วพระองค์ทรงให้มันแผ่กระจายไปตามท้องฟ้า เท่าที่พระองค์ทรง
                                     ประสงค์”

                                                 (สูเราะฮอัรรูม : ส่วนหนึ่งจากอายะฮ์ 48)
                                                    ์
                                     อัลลอฮ์   ทรงเป็นผู้ส่งลมแล้วรวมตัวแผ่กระจายเป็นเมฆตามท้องฟ้าตามความ
                       ประสงค์ของพระองค์ แล้วเกิดฝนตกลงมาซึ่งทําให้บ่าวของพระองค์ดีใจ   (al-Baghawiy,  1420  :

                       3/582).
                                     เหตุการณ์ต่างๆ ที่เกิดขึ้นทั้งหมดนั้นคือ สัญญานแห่งการเป็นพระเจ้าของผู้ทรง
                       อํานาจยิ่งใหญ่ที่ไม่มีภาคีใดๆ กับพระองค์

                                     ง. การศรัทธาว่ามีบางส่วนของพระเจ้าอาศัยอยู่ในอิมาม
                                     มีรายงานจากชีอะฮ์กล่าวอ้างว่า แท้จริงส่วนหนึ่งจากนูรของพระเจ้าอาศัยอยู่กับ

                       อะลีย์ ดังที่อะบู อับดุลลอฮ์ได้รายงานว่า  :  “หลังจากนั้นพระองค์ได้ลูบเราด้วยมือขวาของพระองค์

                       แล้วนูรของพระองค์ได้ไปยังที่ว่างในตัวเรา” (al-Kulainiy, 1388 : 1/440) ท่านยังได้กล่าวอีกว่า: “แต่
                       ทว่าอัลลอฮ์ได้รวมกับเราด้วยพระองค์เอง” (al-Kulainiy, 1388 : 1/430).
   123   124   125   126   127   128   129   130   131   132   133