Page 92 - 054
P. 92

71






                                                                                         ั
                                            ี
                                                                      ี
                            ี่
                                                                                                  ี
                                                                  ิ
                                                                        ื่
                                                          ี
                                                   ื
                       ขณะทผู้ท าพินัยกรรมยังมชวิตอยู่ถอว่าไม่มผล และมได้มเงอนไขในการสนองรบโดยทันทภายหลัง
                                             ี
                                                                                             ิ
                       จากผู้ท าพินัยกรรมเสยชวิต ส่วนการท าพินัยกรรมให้กับองค์กร เช่น มัสยิดหรอส่งทมได้เจาะจง
                                                                                                ี่
                                                                                                 ิ
                                                                                          ื
                                         ี
                                            ี
                                                                                                     ิ
                                                               ี
                       เช่น บรรดาคนทยากจน พินัยกรรมจะมผลทันทภายหลังจากการตายของผู้ท าพินัยกรม โดยมต้องม   ี
                                                        ี
                                    ี่
                                ั
                                                                    ั
                                           ิ
                                                                        ี
                       การสนองรบ(สมหวัง บนหะซัน,  2549: 141) ส าหรบวิธการแสดงเจตนาของผู้ท าพินัยกรรมนั้น
                       กระท าได้ดังต่อไปน้
                                        ี
                                                                  ี่
                                     1. การใช้ถ้อยค าจะต้องเปนค าพูดทชัดเจน เช่นกล่าวว่า ฉันท าพินัยกรรมยกให้เขา
                                                          ็
                       หนงพันบาท หรอพวกท่านจงจ่ายให้เขาภายหลังจากทฉันได้เสยชวิตเปนจ านวนเงนหนงพันบาท
                                                                            ี
                                                                                             ิ
                         ่
                                                                               ี
                                                                     ี่
                                                                                   ็
                                                                                                  ึ
                          ึ
                                     ื
                                                                                                 ่
                                    ิ
                                                                                  ื
                                                                                     ็
                       หรอมันจะเปนสทธ์ ิของเขาภายหลังจากทฉันได้เสยชวิต ทั้งหมดนั้นถอเปนพินัยกรรมทมผลใช้ได้
                                                          ี่
                                 ็
                                                                                                  ี
                                                                                                 ี่
                                                                 ี
                                                                    ี
                         ื
                                                                                      ็
                                                                                 ื
                          ิ
                       ทั้งส้น เพียงแค่กล่าวถ้อยค าทชัดเจนในการท าพินัยกรรมออกไปก็ถอว่าเปนพินัยกรรมแล้ว ส่วน
                                                ี่
                                                                           ี่
                       ถ้อยค าทคลมเครอนั้นจ าเปนต้องมการตั้งเจตนาร่วมกับถ้อยค าทใช้ด้วย เพราะถ้อยค าเพียงอย่างเดยว
                                ุ
                                                                                                       ี
                                    ื
                              ี่
                                            ็
                                                   ี
                       อาจหมายถงอย่างอนก็ได้ จงต้องอาศัยตัวเจตนามาเปนตัวก าหนดถ้อยค าอกทหนง เช่น หนังสอของ
                                             ึ
                                ึ
                                                                                          ึ
                                                                                          ่
                                                                                       ี
                                                                  ็
                                                                                                     ื
                                       ื่
                                                                                    ี
                       ฉันเล่มน้เปนของนาย ก
                              ี
                                ็
                                                                                              ็
                                            ี
                                                                                  ี่
                                                                      ์
                                                          ็
                                     2. การเขยนพินัยกรรมเปนลายลักษณอักษรของผู้ทสามารถพูดเปนวาจาได้นั้น
                                                         ี
                                                                                          ุ
                                                                                              ุ
                       จะต้องอาศัยการตั้งเจตนาเปนหลัก เช่นเดยวกับการท าข้อตกลงในการค้าขาย (อรณ บญชม, ม.ป.ป:
                                             ็
                       5/42-43)
                                                          ์
                                                            ื่
                                     3.  การแสดงสัญลักษณสอความหมายทเข้าใจได้ การท าพินัยกรรมด้วยการท า
                                                                         ี่
                               ์
                       สัญลักษณเพื่อแสดงเจตนาในการท าพินัยกรรมของคนใบ้หรอคนทพูดไม่ได้  โดยมัซฮับหะนะฟย์
                                                                                                        ี
                                                                               ี่
                                                                          ื
                       และมัซฮับหัมบะลย์ได้ตั้งเงอนไขว่า  จะต้องหมดความหวังทจะพูดได้และตายในสภาพนั้น  และ
                                              ื่
                                       ี
                                                                           ี่
                       เมอผู้ท าพินัยกรรมไม่สามารถพูดได้ แต่สามารถเขยนได้ พินัยกรรมจะไม่มผลนอกจากต้องท าด้วย
                                                                 ี
                                                                                      ี
                        ื่
                                                                                   ี
                                                                                                       ี
                                                                    ุ
                                                                ี
                            ี
                                ็
                                           ์
                                                          ็
                       การเขยนเปนลายลักษณอักษร  เพราะเปนการช้ถงจดประสงค์ได้ละเอยดอ่อนกว่า มัซฮับมาลกีย์
                                                                  ึ
                                                            ์
                       ถอว่าการท าพินัยกรรมด้วยการท าสัญลักษณทเข้าใจความหมายนั้นใช้ได้ส าหรบผู้ทสามารถพูดได้
                                                                                         ั
                                                              ี่
                        ื
                                                                                             ี่
                                                                                       ์
                                        ื
                                                                           ็
                       ส่วนมัซฮับชาฟอย์ถอว่า  การท าพินัยกรรมด้วยการเขยนเปนลายลักษณอักษรหรอด้วยการท า
                                                                                              ื
                                      ี
                                    ิ
                                                                       ี
                                            ี่
                                    ั
                                                                            ิ
                                       ุ
                               ์
                       สัญลักษณส าหรบบคคลทไม่สามารถพูดได้นั้นใช้ได้(สมหวัง บนหะซัน, 2549: 142)
                                                                                  ี่
                                                                        ็
                                          ั
                                                                                                       ี
                                     ส าหรบการสนองรบพินัยกรรมนั้นถอว่าเปนเงอนไขทจะท าให้พินัยกรรมนั้นมผล
                                                                            ื่
                                                                   ื
                                                     ั
                                                                                     ึ
                                                                  ็
                                                                     ิ
                                                                                                    ื่
                                                                       ิ
                                                                                        ี
                                                                                     ่
                                                   ื
                                                                             ่
                                                                                 ี
                       บังคับตามกฎหมาย บางทัศนะถอว่า พินัยกรรมปนนตกรรมฝายเดยวซงมผลบังคับใช้เมอผู้ท า
                                     ี
                                                     ี
                                                               ิ
                                  ี
                       พินัยกรรมเสยชวิตไปแล้ว แม้ว่าอกฝายจะปฏเสธก็ตาม ทัศนะแรกเปนทัศนะของนักกฎหมาย
                                                       ่
                                                                                   ็
                                      ึ
                        ิ
                                                                    ื
                                      ่
                                                      ุ
                       อสลามส่วนใหญ่ซงสอดคล้องกับเหตผลสองประการคอ
                                                                   ึ
                                                                   ่
                                                                                                        ั
                                                                                                    ี่
                                                                                   ั
                                                          ี่
                                                                                       ิ
                                             ี
                                                                           ิ
                                                ิ
                                              ิ
                                                                                                ่
                                     1.  ไม่มนตกรรมใดๆทจะได้มาซงกรรมสทธ์      ิในทรพย์สน เว้นแต่ฝายทได้รบ
                       กรรมสทธ์ ินั้นจะยอมรบด้วยความสมัครใจ ยกเว้นทรพย์มรดกเท่านั้นทตกทอดแก่ทายาทโดยไม่ม  ี
                                                                    ั
                             ิ
                                                                                   ี่
                                          ั
                       ทางเลอก
                            ื
   87   88   89   90   91   92   93   94   95   96   97