Page 88 - 054
P. 88
67
ิ
ิ
ิ
ิ
ื
ี่
ี่
์
์
ี
รมณทท าให้ส้นเปลองเวลา ท าให้เสยผลประโยชน และท าให้บกพร่องในการปฏบัตส่งทถอว่า
ื
จ าเปนจงใช้ไม่ได้
ึ
็
ี
บคคลประเภทต่างๆทศาสนายินยอมให้ท าพินัยกรรมได้มดังน้ ี
ี่
ุ
่
ี
ึ
ฺ
1. ในวิถทางของอัลลอฮ ถ้าหากเขากล่าว่า ฉันท าพินัยกรรมหนงในสามของ
ี
ื
ี
ทรพย์สนข้าพเจ้าไปในวิถทางของอัลลอฮ การท าพินัยกรรมน้ถอว่าใช้ได้ เพราะการใช้จ่ายไปใน
ฺ
ั
ิ
ฺ
ึ
ี
ื
วิถทางของอัลลอฮนั้นถอเปนความด และให้จ่ายพินัยกรรมน้ให้แก่นักรบอาสาสมัครซงเปนกล่มทม ี
่
็
็
ี
ี
ุ
ี่
ี่
สทธ์รบซากาตตามทระบไว้ในอัลกุรอานว่า
ั
ุ
ิ
ิ
ِ
ِ
ِِ
ِ ِ
َِّ
ِ َّ
مه بوُ ل ق ةفلؤمْ لاو اه يا لع ينلماعْ لاو ينكاسمْ لاو ءارقفْ لل تاقدَّ صلا انَّإ ﴿
ا
اُ ُ اا
ُ ا اُ ا ا ْ ا ا
ْ ُُ
ا ا
ا ا ا ا
ِ
ِ
ِ
ِ
ِ
ِ
ِ
ِ
ِ
َّ للَّاو َّ للَّا نم ةضيِ رف ِ ليبسلا ِ نباو َّ للَّا ِ ليب ِ س فِو ينمراغْ لاو باقِ رلا فِو
ًا ا
ا
َّ
ا
ا ا
ا
ُ ا
ا
ْ ا
ّ
ا
ا
ِ
ِ
﴾ ميكح ميلع
ٌ ا ٌ ا
( : ةبوتلا)
١٠
ี่
ิ
ความว่า “แท้จรงทานทั้งหลายนั้น ส าหรบบรรดาผู้ทยากจน
ั
ี่
และบรรดาผู้ทขัดสน และบรรดาเจ้าหน้าทในการรวบรวม
ี่
ี่
ิ
มัน และบรรดาผู้ทหัวใจของพวกเขาสนทสนม และในการ
ี่
ิ
ไถ่ทาส และบรรดาผู้ทหน้ ีสนล้นตัว และในทางของอัล
็
ิ
ฺ
ิ
ี่
เลาะฮ และผู้ทอยู่ในระหว่างเดนทาง ทั้งน้ ีเปนบัญญัตอัน
ฺ
็
จ าเปนซงมาจากอัลเลาะฮ และอัลเลาะฮนั้นเปนผู้ทรงรอบร ู ้
ฺ
็
่
ึ
ี
ผู้ทรงปรชาญาณ”
(อัตเตาบะฮ: 60)
ฺ
ึ
ู
2. ผู้ร ถ้าหากเขาท าพินัยกรรมยกทรพย์สนจ านวนหนงแสนบาทให้แก่ผู้ร การท า
่
้
้
ู
ั
ิ
ื
ุ
ี
้
ู
็
ั
ิ
ื
พินัยกรรมของเขาก็ถอว่าใช้ได้เหมอนกัน เพราะผู้รมคณสมบัตเปนผู้ครอบครองทรพย์ได้ และการ
ี
ใช้จ่ายทรพย์ให้แก่ผู้รก็ถอเปนความด แต่ให้จ่ายพินัยกรรมน้ให้แก่ผู้รทางศาสนา
ั
ู
ี
ื
็
้
ู
้
ี
ึ
ึ
่
3. บรรดาคนยากไร ซงรวมถงบรรดาคนทยากจนด้วย เช่นเดยวกับการท า
้
ี่
ึ
พินัยกรรมให้แก่คนยากจนก็จะรวมถงคนยากไรด้วย และการมอบพินัยกรรมให้แก่พวกเขาเพียง
้
ื
็
สามคนก็ถอว่าเปนการเพียงพอแล้ว เพราะเปนจ านวนอย่างน้อยทสดของค าทเปนพหพจน์แล้ว
ี่
็
ี่
ุ
็
ุ
4 วงศ์วานของท่านเราะสล ถ้าหากเขากล่าวว่า ฉันท าพินัยกรรมยก
.
ู
ึ
ู
ิ
่
ทรพย์สนเศาหนงส่วนสามของฉัน ให้แก่วงศ์วานของท่านเราะสล ก็จะต้องมอบพินัยกรรมนั้น
ั
