Page 167 - 047
P. 167
146
4. แนวทางการพัฒนาดานการวัดผลและประเมินผล
้
แนวทางการพัฒนาด้านการวัดผลและประเมนผล พบว่า ควรประเมน
ิ
ิ
ตามสภาพจรง ให้ความรแก่ครผู้สอนในวิชาศาสนา ทบูรณาการกับหลักสตรในวิชาสามัญ ครทั้ง
้
ู
ู
ิ
ู
ู
ี่
ี
ิ
ุ
ี่
ุ
ื่
็
วิชาสามัญและศาสนามการอบรม/ประชมในเรองการวัดและประเมนผล เพื่อได้ข้อสรปทเปนไป
ี
ิ
ิ
ี
ิ
ุ
ั
ี
ในทางเดยวกัน มการวัดและประเมนผลอยู่เสมอให้เปนปจจบัน เพิ่มประสทธภาพในการเรยนการ
็
ิ
ี่
ึ
ิ
็
ี
สอนเพื่อวัดผลและประเมนผลให้ดข้น การวัดและการประเมนผลควรแยกระหว่างเดกทเก่งกับเดกท ี่
็
ิ
ุ
ี
ี
็
์
ี
ั
อ่อนกว่าให้มการวิเคราะหผู้เรยนเปนรายบคคลอย่างจรงจังและน าไปแก้ปญหาได้ ให้มวิทยากรข้าง
้
ี่
ิ
ู
ุ
นอกมาให้ความรในด้านการวัดและประเมนผลทถกต้อง เพื่อสนองวัตถประสงค์ ผลตเครองมอทม ี
ิ
ื่
ี่
ื
ู
ิ
ี
ิ
ี่
ี
คณภาพ เพื่อทจะประเมนผู้เรยนได้อย่างมประสทธภาพ ให้มการซ่อมเสรมผู้เรยนทไม่ผ่านการ
ี
ิ
ี
ิ
ี่
ุ
ิ
ื
ุ
็
ิ
ื่
ื่
ั
ิ
ประเมนอย่างต่อเนองและตดตามผลการประเมนทกคร้ง พยายามหาข้อสอบโอเนตหรอข้อสอบอน
ให้นักเรยนฝกท าข้อสอบบ่อยๆ ควรปลูกฝงความส าคัญของการศกษาภาควิชาสามัญ และรายงานผล
ั
ึ
ี
ึ
ื่
ี
ี
่
การเรยนแก่นักเรยน ผู้ปกครอง อย่างสม าเสมอต่อเนอง
ี
ี่
็
ี
ผลวิจัยทเปนเช่นน้อาจเปนเพราะว่า ยังไม่มการก าหนดนโยบายและ
็
ิ
ี่
ิ
ิ
แนวทางการปฏบัตทชัดเจนในด้านการวัดผลและประเมนผล ยังขาดระบบด้านการวัดผลและ
ประเมนผลทมประสทธภาพและใช้ประโยชน์ในการพัฒนาการจัดกระบวนการเรยนร ยังขาดการ
ี
ิ
ู
ิ
ี
ี่
้
ิ
ื
ิ
ี
ู
วัดผลและประเมนผลการจัดการเรยนรให้สอดคล้องกับเน้อหาของหลักสตร ยังขาดวิทยากรข้าง
ู
้
ี่
ู
ิ
ุ
ิ
้
นอกมาให้ความรในด้านการวัดและประเมนผลทถกต้อง เพื่อสนองวัตถประสงค์และ ผลตเครองมอ
ู
ื่
ื
ทมคณภาพ เพื่อทจะประเมนผู้เรยนได้อย่างมประสทธภาพเท่าทควร ดังท สมศักด์ ิ สนธระเวชญ์
ี่
ิ
ุ
ิ
ี่
ี
ี่
ิ
ุ
ี
ิ
ี
ี่
ี
(2545) ได้อธบายว่า การวัดผล และการประเมนผลการเรยนร สถานศกษาตองจัดท าเกณฑ์ และแนว
ิ
ึ
ู
้
ิ
ี
ิ
็
ี
ี
ปฏบัต มมาตรฐานเดยวกันต้องวัดผลนักเรยนทั้งระดับชั้นและระดับโรงเรยน เปนกระบวนการ
ี
ิ
ี
้
ื่
ี
ู
ิ
ต่อเนอง ใช้ข้อมูลการวัดและประเมนผลการเรยนรพัฒนาคณภาพนักเรยนและส่งเสรมให้นักเรยน
ี
ุ
ิ
็
ิ
ได้พัฒนาเต็มศักยภาพ แสดงว่าการวัดและการประเมนผลมความหลากหลาย และเปนหน้าทของ
ี
ี่
์
โรงเรยนกับเกณฑ์คณภาพการวัดและประเมนผล ซงสอดคล้องกับสมบูรณ ประเสรฐสังข์ (2543) ท ี่
ี
ิ
่
ุ
ึ
ิ
ิ
ึ
็
ั
ั
ิ
ได้ศกษาปญหาและข้อเสนอแนะในการแก้ไขปญหาการบรหารงานวิชาการตามความคดเหนของคร ู
ิ
ของโรงเรยนเบญจมราชทศ จังหวัดจันทบร พบว่า ด้านการวัดผลและประเมนผลการเรยนและงาน
ี
ี
ู
ี
ุ
ิ
้
ี
ู
ี
ี
ื่
ทะเบยนนักเรยน ควรจัดให้มการสัมมนาครให้มความรความเข้าใจเกี่ยวกับการสรางเครองมอวัดผล
ื
ู
ี
้
ิ
และประเมนผลทมประสทธภาพควรจัดประชมคณะกรรมการวิชาการเกี่ยวกับการวัดผลและ
ิ
ุ
ิ
ี
ี่
ู
ี
ิ
ิ
ประเมนผลการสอนของคร การประเมนผลของนักเรยนเพื่อให้หัวหน้าหมวดวิชาพิจารณาน าไป
ี
ึ
ุ
แก้ไขและพัฒนาในหมวดวิชาเปนประจ าทกปการศกษา ควรให้ครตระหนักถงความส าคัญของการ
็
ู
ึ
ิ
ประเมนผล สอดคล้องกับฟารด เตะมาหมัด (2550) ทได้ศกษาเรองแนวทางการบรหารงานวิชาการ
ิ
ิ
ื่
ึ
ี่
