Page 75 - 045

55

การก าหนดสิ่งที่ต้องการบรรลุในอนาคตมีความชัดเจนขึ้นกว่าวัตถุประสงค์ระดับสูง เพราะเป็น
การชี้ให้เห็นถึงสิ่งที่ต้องกระท า ซึ่งค าภาษาไทยจะใช้ค าว่าวัตถุประสงค์ และวัตถุประสงค์ระดับต้น

ื
หรอวัตถุประสงค์เชิงปฏิบัติการ เป็นการระบุผลผลิตที่ต้องการจะบรรลุในอนาคตอย่างชัดเจนและ
สามารถวัดได้ ซึ่งค าภาษาไทยจะใช้ค าว่า เป้าหมาย ระดับของวัตถุประสงค์แสดงได้ลักษณะของ
จุดมุ่งหมายที่มีประสิทธิผลและเอื้อประโยชน์ต่อการปฏิบัติงาน ต้องมีลักษณะดังนี้

1. จุดมุ่งหมายต้องมีลักษณะท้าทาย เป็นการกระตุ้นสร้างแรงจูงใจ

ความอยากท างานของผู้ปฏิบัติงานในองค์กร
2. จุดมุ่งหมายต้องมีลักษณะเฉพาะเจาะจง และสามารถวัดได้ทั้งเชิงคุณภาพและ

ิ
ปรมาณ ไม่ควรก าหนดไว้ลอยๆ ซึ่งการระบุแบบเฉพาะเจาะจงนี้จะช่วยให้การวัดผลสะดวกขึ้น
และช่วยให้สามารถประเมินระดับความส าเร็จได้ชัดเจนมากขึ้นด้วย
3. จุดมุ่งหมายที่ก าหนดต้องปฏิบัติให้บรรลุได้ ไม่เพ้อฝัน โดยเฉพาะผู้ปฏิบัติจะได้

ื
มีความหวังว่าเป้าหมายที่ท้าทายไม่สูงหรอยากจนเกินไป หากผู้ปฏิบัติประเมินว่าเป้าหมายนั้น
็
ไม่สามารถบรรลุได้ ก็อาจลดความคาดหวังในความส าเรจและลดความพยายามที่จะปฏิบัติ
ให้เป็นไปตามเป้าหมายที่เกินก าลัง
้
4. จุดมุ่งหมายที่ก าหนดจะต้องมีความเกี่ยวข้องโดยตรงกับงานและมุ่งเนนไปที่
ผลลัพธ์ที่ต้องการ ผู้บริหารไม่ควรก าหนดเป้าหมายหลากหลายจนเกินไปเนื่องจากจะท าให้ผู้ปฏิบัติ

้
ไม่สามารถตั้งใจด าเนินการตามเป้าหมายที่ไม่เกี่ยวเนื่องกันพรอมๆ กันได้ และอาจท าให้ผู้ปฏิบัติ
ื
ลดความใส่ใจ เนื่องจากเห็นว่าไม่เกี่ยวข้องกับงานที่รบผิดชอบหรอแม้จะท าได้ตามเป้าหมายนั้นๆ
ั
ก็อาจไม่ก่อให้เกิดผลลัพธ์ที่พึงประสงค์
5. จุดมุ่งหมายต้องมีกรอบเวลาที่ต้องการให้ส าเร็จอย่างชัดเจน ระยะเวลาดังกล่าว

ควรก าหนดไว้อย่างพอเหมาะ โดยไม่ให้นานเกินไปจนผู้ปฏิบัติเกิดความชะล่าใจ และไม่สั้นเกินไป
จนไม่สามารถท าได้ทัน

Holt, David H (1993 : 169-170) ได้เสนอหลักการเขียนวัตถุประสงค์ว่าการ

ก าหนดวัตถุประสงค์ที่ดีต้องพิจารณาจากปัจจัยต่อไปนี้
1. มีความเป็นไปได้ และมีลักษณะเฉพาะเจาะจง

2. สามารถวัดระดับของความส าเร็จได้ โดยวิธีทางประจักษ์นิยม ทั้งเชิงปริมาณ

และเชิงคุณภาพ
3. มีความตั้งใจจริงที่จะน าไปปฏิบัติได้ นั่นคือควรตั้งวัตถุประสงค์ที่อยู่ในระดับ

ที่สามารถกระท าได้ มิใช่ก าหนดวัตถุประสงค์ระดับสูงเกินกว่าที่จะเป็นไปได้