Page 79 - 045
P. 79

59







                                     ความบริสุทธิ์ใจเป็นรากฐานของการตอบรับหรือปฏิเสธ การงานเป็นที่มาของ
                                                                                               ่
                                                           ื
                              ื
                       ก าไรหรอการขาดทุนเป็นทางสู่สวรรค์ หรอมิเช่นนั้นก็จะน าไปสู่ไฟนรก ความบกพรองของความ
                       บรสุทธิ์ใจเป็นเหตุให้ต้องตกนรกและด้วยการมีอยู่ของความบรสุทธิ์ใจจะส่งผลให้ได้เข้าสวรรค์
                         ิ
                                                                             ิ
                       (มุฮัมมัด ศอลิหฺ อัล-มุนัจญด, 2555)
                                             ิ

                                     3.4.2  การตั้งข้อสมมติฐานเกี่ยวกับอนาคต

                                     ขั้นตอนการตั้งสมมติฐานเกี่ยวกับอนาคตมีแนวความคิดที่มองไกลไปถึงอนาคต

                       และมิได้จ ากัดวงให้ตัวเองติดอยู่กับปัจจุบันจากการศึกษาอัลกุรอานด้วยความละเอียดถี่ถ้วนจะท าให้

                                                                      ิ
                                                                     ่
                       เราเห็นว่า นับตั้งแต่สมัยที่ท่านนบีมุฮัมมัด     เผยแพรอสลามอยู่ในเมืองมักกะฮฺนั้น อลกุรอานได้
                                                                                                ั
                       หันเหความสนใจของพี่น้องมุสลิมไปสู่อนาคตที่ต้องการ โดยบอกพวกเขาว่าโลกก าลังเปลี่ยนแปลง
                                                                                            ่
                       และสถานการณ์ต่างๆก็ก าลังเปลี่ยนแปลง ผู้ชนะแปรสภาพเป็นผู้พ่ายแพ้ และคนออนแอเปลี่ยนไป
                       เป็นคนเข้มแข็ง บทบาทต่างๆมีการผลัดเปลี่ยนหมุนเวียนกันไป เช่น แต่ละชนชาติจะได้หมุนเวียน

                       มาครองอ านาจทั้งในระดับภูมิภาคและระดับระหว่างประเทศ


                                     ผู้ที่ท าการตรวจสอบประวัติของท่านนบี     จะพบว่าท่านนบี    มิได้ละเลยใน

                       การก าหนดอนาคตการดะวะฮฺของท่านแต่อย่างใด แต่ท่านครนคิดถึงเรองนี้ตลอดเวลา ท่านยัง
                                                                                     ื่
                                                                             ุ่
                                                                    ั
                       วางแผนเพื่อท าดะวะฮฺภายในขีดจ ากัดของโอกาสที่อลลอฮฺ      ทรงหยิบยื่นให้แก่ท่าน และเครอง
                                                                                                       ื่
                       ไม้เครื่องมือต่างๆที่พระองค์ทรงประทานให้แก่ท่าน

                                     "ความคิดที่เป็นวิทยาศาสตร" และ "จิตใจที่เป็นวิทยาศาสตร" ได้มาชี้น าชีวิตของ
                                                                                        ์
                                                             ์
                       เราในทุกเส้นทาง เพื่อว่าเราจะได้มองสรรพสิ่ง มองประเด็นปัญหา สถานการณ์และประชาชนใน

                       แนวที่เป็นวิทยาศาสตร และก าหนดการตัดสินใจทางยุทธวิธีและยุทธศาสตรของเราเกี่ยวกับ
                                           ์
                                                                                           ์
                                                                                                      ื่
                                                                    ์
                       ประเด็นปัญหาต่างๆที่เกี่ยวข้องกับเศรษฐศาสตร การเมือง การศึกษา และสาขาวิชาอนๆ
                                                                           ิ
                       ด้วยความคิดความรสึกที่เป็นวิทยาศาสตร ซึ่งเป็นอสระจากอทธิพลของอารมณ์ ความคิดหุนหัน
                                                           ์
                                        ู้
                                                                   ิ
                       พลันแล่น การเห็นตัวเองเป็นศูนย์กลาง เป็นต้น ปัจจัยลบดังกล่าวเข้ามาครอบง าพฤติกรรมของเรา
                                                                         ิ
                                       ิ
                       เป็นส่วนมาก ผู้บรหารที่มีหน้าที่ต้องตัดสินใจถ้าอยู่ใต้อทธิพลของความต้องการของตนเอง
                         ื

                       หรอตามอาเภอใจของพรรคพวกตนเองแล้วไซร ผู้นั้นย่อมเอาแต่พยายามท าให้สาธารณะชอบอก
                                                                ้
                       ชอบใจโดยท าในสิ่งที่ผู้คนทั้งหลายต้องการ แต่มิใช่สิ่งดีส าหรับพวกเขา และอนาคตของพวกเขา
   74   75   76   77   78   79   80   81   82   83   84