Page 153 - 044
P. 153
153
ี
ุ
ี
ี
ี
ี
ทไม่ดจากผู้สอน ดังนั้นผู้สอนควรมบคลกนสัยทด ในชวิตประจ าวันต่อหน้าผู้เรยนเพื่อให้ผู้เรยน
ี
ิ
ิ
ี่
ี่
ี
ี่
ี
ิ
ื
สามารถตามแบบอย่างทดได้ และยังสามารถปฏบัตในชวิตประจ าวัน เพราะผู้เรยนถอว่าผู้สอนคอ
ิ
ื
ี
ี่
็
ี่
ิ
ั
ิ
็
ิ
แบบอย่างทจ าเปนต้องปฏบัตตาม และส าหรบผู้สอนควรห่างไกลจากส่งทเปนชบฮาต(ส่งท ี่
ิ
ุ
ิ
ุ
คลมเครอระหว่างส่งทอนมัตกับส่งทต้องห้าม) เพราะผู้เรยนมักจะอ้างค าพูดของผู้สอนไม่ว่าจะถก
ุ
ิ
ี่
ิ
ู
ื
ี่
ี
ื
หรอผิด.
ื
่
ึ
ี
ี
ิ
ุ
ี่
ี
ิ
อบู อสหาก อัลญบนยานย์ (เสยชวิต ฮ.ศ.ท379) หนงในบรรดาปราชญ์เมอง
้
ู
ี
ี่
ู
ึ
ก็อยเราะวาน ทใช้ชวิตอยู่กับการสอนได้กล่าวว่า“เจ้าจงอย่าส่งลกไปศกษาหาความรนอกจากกับผู้ท ี่
ี
ิ
มศาสนา เพราะศาสนาของเด็กจะยึดตดกับศาสนาของผู้สอน” (Ibn Abdun, 1934:251)
ุ
์
ิ
ึ
จากการศกษาวิเคราะหแนวคดทเกี่ยวกับจรรยามารยาทของผู้สอนในต าราอาดาบล
ี่
ี
ุ
ิ
มอัลลมน ผู้วิจัยขอเสนอดังน้ ี
ิ
ิ
ิ
ุ
ื่
ี
ี่
1. ผู้สอนต้องมความบรสทธ์ใจ (อคลาศ) เนองจากผู้สอนได้ท าหน้าทของพ่อแม่ใน
ุ
ฺ
ี
ิ
การอบรมสั่งสอนผู้เรยน ฉะนั้นผู้สอนควรมจตใจทอคลาศ (บรสทธ์ ิใจ) ต่อเอกองค์อัลลอฮในหน้าท ี่
ิ
ิ
ี
ี่
ี
ุ
ุ
ิ
็
ื
ุ
และการงานของเขา ควรคลกคลกับเดกเสมอนกับพ่อแม่ของเขาได้คลกคลกับเขา ท่านมหัมมัดบน
ี
ู
ื่
ี่
ฺ
สะหนนได้กล่าวว่า “ผู้สอนสามารถทจะรบค่าตอบแทนโดยปราศจากการขอและเงอนไขต่างๆแต้ถ้า
ั
ี่
ั
ี
้
หากว่าผู้สอนไม่ได้รบค่าตอบแทนใดๆผู้สอนไม่ควรทจะเรยกรองค่าตอบแทน”
ั
2. ความย าเกรงต่อเอกองค์อัลลอฮส าหรบผู้สอนต้องก าชับตัวเองเพื่ออยู่ใน
ฺ
ฺ
ิ
ี่
กรอบและบนแนวทางของอสลามโดยปฏบัตส่งทอัลลอฮทรงใช้ และห่างไกลจากส่งทอัลลอฮ ฺ
ิ
ิ
ิ
ี่
ิ
ี่
ิ
ี่
ี่
ี
ิ
ิ
ิ
ทรงห้าม และท าให้เด็กได้ปฏบัตตามในส่งทด และห่างไกลจากส่งทเบยงเบน
ึ
้
ั
3. มความรสกรบผิดชอบต่อหน้าท ผู้เรยนถอว่าเปนอะมานะฮอันยิ่งใหญ่ทอยู่
ี
ฺ
ี่
ี่
ี
ู
็
ื
ู
ฺ
ภายใต้การดแลของผู้สอน ทจะถกสอบสวนในวันกิยามะฮ ตามทมหัมมัดบนสะหนนได้กล่าวว่า
ฺ
ู
ิ
ี่
ุ
ู
ี่
ิ
ี่
ี่
“ให้หมั่นพยายามในการสอนเดกโดยให้เวลากับการสอนอย่างเต็มทและไม่ควรทจะท้งหน้าทการ
ี่
็
สอนโดยไปละหมาดญนาซะฮ เพราะการสอนนั้นเปนส่งทวาญบและละหมาดศพนั้นถอว่าเปนฟรฎ ุ
็
ิ
ี่
ั
ฺ
ิ
ื
ิ
็
ิ
ี่
ิ
ฺ
กิฟายะฮ (ส่งทใช้บังคับให้มการปฏบัตโดยภาพรวม) ดังนั้นจงพยายามในการสอนและควรให้เวลา
ี
ิ
เต็มไปด้วยกับการสอน”
