Page 167 - 024
P. 167
167
“ช่วงที่เขำอยู่บ้ำน เขำก็จะใช้พยำยำมเวลำกับลูกให้มำก ถำมไถ่เรื่องเรยน สอนกำรบ้ำน
ี
บ้ำง ลูกๆ ก็จะไปหำเขำโดยอตโนมัติเพรำะลูกจะบอกว่ำ “อมมีดุ อำบีใจดี” ยิ่งคนเล็ก
ุ
ั
จะติดพ่อเขำมำก ได้ยินเสียงรถก็จะวิ่งไปรอที่ประตูแล้ว บำงทีเขำลูกคงคิดถึงน่ะ
์
ตอนนี้ลูกคนโตอยู่อนุบำลก็เริ่มบ่นเป็นแล้ว เริ่มตั้งค ำถำมแล้วว่ำ “ท ำไมเสำรอำทิตย์ อำ
บีอยู่บ้ำนโน้นทั้งสองวันเลย ท ำไมไม่อยู่บ้ำนนี้หนึ่งวัน บ้ำนโน้นหนึ่งวันนะ” (คุณกัส
มำ, 25 มกรำคม 2556)
ี
“ผมจะเป็นคนคุมเกมส์ทั้งหมดว่ำอยำกให้ลูกเอำดีด้ำนไหน ยังไง ลูกๆ นี้ผมให้เรยน
ศำสนำทั้งหมดเลย ผลกำรเรยนลูกๆ ก็ใช้ได้ทั้งนั้นเลย เกรดสำม เกรดสี่ แรกๆ ฝั่ง
ี
ภรรยำเขำก็อยำกให้ไปด้ำนสำมัญ แต่ผมก็อธิบำยไปว่ำเรยนศำสนำส ำคัญยังไง ตอนนี้
ี
ิ
ก็เรยนหำฟิซอยู่ที่ยะลำทั้งสองคน ชำยคน หญงคน นอกเหนือจำกท่องจ ำกุรอำนที่
ี
ั
ุ
โรงเรยนเขำก็มีสอนภำษำอำหรบ ภำษำอรดู ภำษำมำลำยูนี้ได้อยู่แล้ว ผมว่ำผลกระทบ
ี
กับลูกๆ ณ ตอนนี้ไม่มี แต่อนำคตก็วัลลอฮุอะอฺลัม” (คุณซุลกิฟลี, 5 ธันวำคม 2555 )
นอกจำกนี้ กำรอบรมเลี้ยงบุตรในครอบครวลักษณะเชิงซ้อนนี้ก็มิได้แตกต่ำงจำก
ั
ครอบครวอนๆ ทั่วไป มีมำตรกำรกำรลงโทษเล็กน้อยตำมควำมเหมำะสมเพื่อเป็นกำรเสรมสรำงวินัย
ื่
ั
ิ
้
ให้แก่บุตร โดยควรอธิบำยให้เขำได้ทรำบถึงเหตุผลของกำรลงโทษ และควรเป็นมำตรกำรสุดท้ำย
หลังจำกที่แนะน ำและกล่ำวตักเตือนแล้วไม่เกิดผล ดังนี้
“เวลำลูกดื้อ ก็มีบ้ำงเหมือนกันที่ลงโทษ แต่เรำก็ต้องเตือนให้เขำฟังก่อน ถ้ำยังไม่ได้ผล
ก็ลงโทษตำมควำมเหมำะสม” (คุณฟำติหะฮฺ, 1 มกรำคม 2556)
“มีดื้อบ้ำงตำมประสำเด็ก ถ้ำเขำท ำผิดก็จะเตือนก่อน ถ้ำยังไม่ฟังก็มีตีบ้ำง บำงทีก็
ลงโทษด้วยกำรเก็บขยะบ้ำง ถำงหญ้ำบ้ำง เขำรู้ว่ำเขำผิดก็จะยอมรับโทษโดยดี ลูกหลำย
คนก็คนละแบบ ต้องใช้วิธีที่หลำกหลำย” (คุณอะตีกะฮฺ, 28 ธันวำคม 2555)
“จะตั้งเป็นกฎของบ้ำนว่ำควำมผิดลักษณะนี้โดนตีกี่หวำย ถ้ำเขำท ำดีเรำก็ต้องให้รำงวัล
ู้
ื่
ต้องชมเขำเพรำะมันจะเป็นแรงจูงใจให้เขำท ำดีต่อไป แต่ถ้ำลูกดื้อ คุยไม่รเรอง ผมใช้
วิธีจับขังในห้องปิดไฟมืด แล้วเด็กมันจะกลัวมำกเลย กลัวผมจะไม่รก ลูกจะกลัวที่สุด
ั
อย่ำงเวลำไม่สบำยต้องกินยำ แม่ไม่เคยให้กินยำได้เลย แต่ผมให้ลูกกินยำได้สบำยๆ
โดยไม่ต้องบังคับ ไม่ต้องบีบจมูกเลย เรื่องขังนี้ลูกจะเข็ดมำกเลย เขำจะบอกว่ำจะตีเขำก็
