Page 144 - 024
P. 144
144
“เรำแต่งงำนกับคนที่สำม ยังไม่มีลูก แต่กับคนแรกก็มีลูกอยู่ 6-7 คนแล้ว เรำจะให้ควำม
เป็นธรรมกับลูกๆ ยังไง ลองดูซิ ก็ใช้เวลำอยู่กับลูกๆไปให้มำก งั้นก็ให้บังอยู่บ้ำนก๊ะคน
ั
ที่หนึ่งเยอะๆ จะได้ดูแลลูกๆ เพรำะเรำยังไม่มีลูก อนนี้คุณอำจจะพูดได้ แต่ถ้ำวันหนึ่ง
ู้
ผมขออย่ำงนี้ คุณก็จะหำว่ำผมรตั้งแต่ต้นทำง แต่นี้คุณก็เห็นว่ำเด็กที่ออกมำแล้วกับเด็ก
ที่ยังไม่ออกมำเรำก็ให้ควำมเป็นธรรมยำกแล้ว” (คุณอับดุลรอเซะ, 15 มกรำคม 2556)
2) กำรสละสิทธิ์ที่จะได้รับ “ควำมยุติธรรม”
สิ่งที่น่ำแปลกประกำรหนึ่งคือ ภรรยำที่ผ่ำนกระบวนกำรขัดเกลำและเข้ำใจถึงสัจ
ื
ธรรมของชีวิตอย่ำงลึกซึ้งกลับมองว่ำ กำรที่ศำสนำสั่งใช้ในเรองควำมยุติธรรมนั้นเป็นเพียงเกณฑ์หรอ
ื่
มำตรฐำนที่ออกแบบไว้เพื่อปกป้องสิทธิขั้นพื้นฐำนบำงประกำรของภรรยำ แต่หำกภรรยำมีควำมหลุด
้
ี
พ้นจำกควำมต้องกำรทุกอย่ำงทำงโลกแล้ว นำงก็ไม่มีควำมจ ำเป็นต้องมำเรยกรองถึงควำมยุติธรรม
ใดๆ จำกผู้เป็นสำมี ดังที่ผู้ให้ข้อมูลได้กล่ำวว่ำ
ั
ื
“อย่ำงภรรยำคนที่สำมเขำมีฐำนะดี ก็จะมีทรพย์สินเยอะอยู่แล้ว อำจจะมีบ้ำนเช่ำหรอมี
สมบัติอื่น ถ้ำเขำมีจิตศรัทธำเขำก็อำจจะไม่เรยกรองจำกสำมี เขำก็อำจจะบอกว่ำ ฉันขอ
ี
้
แค่นี้ก็พอแล้ว คือ มันเป็นหน้ำที่ที่สำมีต้องให้ แต่ส่วนของภรรยำถ้ำเขำมีอยู่แล้วก็สละ
ได้ ไม่ถือว่ำผิด ...สำมีมีเงินเดือนแค่หมื่นกว่ำๆ แต่มีภรรยำสำมคน แต่ละคนต้องใช้
เดือนละห้ำพันอย่ำงนี้ ก็ต้องใช้อย่ำงน้อยเดือนละหมื่นห้ำ ภรรยำที่เขำมีอยู่แล้วเขำก็จะ
เข้ำใจ และไม่เรียกร้องให้ได้เท่ำกับคนอื่นๆ” (คุณฟำอิซะฮฺ, 11 ธันวำคม 2555 )
“...ถ้ำภรรยำมีควำมหลุดพ้น มีควำมเสียสละอยู่แล้ว เรองนี้ไม่จ ำเป็นต้องพูดกับเรำก็ได้
ื่
แต่ถ้ำเป็นมำตรฐำนสังคมทั่วไปนั้นใช่ ต้องเอำเรองนี้มำพูดให้มำก ก๊ะคิดว่ำเมื่อเรำ
ื่
้
ี
เข้ำใจและรู้ข้อจ ำกัดของสำมี แล้วจะมำเรยกรองเรองควำมยุติธรรมคงไม่ใช่” (คุณอะตี
ื่
กะฮฺ, 28 ธันวำคม 2555)
และยังกล่ำวเพิ่มเติมอีกว่ำ
“สำมีเรำเขำต้องท ำงำนรบใช้สังคม รบใช้ศำสนำ แล้วเรำมำนั่งเรยกรองควำมยุติธรรม
ี
้
ั
ั
เขำคงให้ควำมยุติธรรมกับเรำไม่ได้อยู่แล้ว ในเมื่อเรำช่วยเหลือตัวเองได้ ท ำทุกอย่ำง
เองได้ ก็ให้เขำไปช่วยแก้ปัญหำคนอื่นดีกว่ำ ไม่ต้องมำเสียเวลำกับเรำมำกก็ได้” (คุณอะ
ตีกะฮฺ, 28 ธันวำคม 2555)
