Page 141 - 024
P. 141
141
เป็นปัญหำ เสื้อผ้ำที่ใส่ตอนนี้ก็หำพวกเสื้อผ้ำมือสองดีๆ มีอยู่เยอะ” (คุณมำซือนะ, 10
มกรำคม 2555)
“...เวลำคนที่หนึ่งเขำได้รบอะไรจำกสำมี เรำก็ได้นะ ได้ทุกอย่ำงเหมือนกับเขำ เรำก็
ั
พอใจในสิ่งที่ได้รบแล้ว ก็อำจมีบ้ำงที่เรำไม่ได้เท่ำเขำ เช่น เขำสรำงบ้ำนให้คนที่หนึ่ง
้
ั
แล้วแต่เรำยังต้องอยู่บ้ำนเช่ำอย่ำงนี้ เรำก็เข้ำใจว่ำเขำก็ตั้งใจจะสรำงให้เหมือนกันแต่ว่ำ
้
ตอนนี้ยังไม่พร้อม ดูจำกสภำพของสำมีเรำก็เข้ำใจ” (คุณฟำติหะฮฺ, 1 มกรำคม 2556)
ี
“...ภรรยำต้องอยู่ ณ ต ำแหน่งของจิตวิญญำณมำกกว่ำกำรเรยกรองควำมเป็นมนุษย์ คือ
้
ี
้
เรียกร้องในสิ่งที่ตัวเองต้องกำรเพียงอย่ำงเดียว ถ้ำภรรยำมัวแต่เรยกรองแต่สิทธิเป็นสิ่ง
ื่
ื่
ที่อันตรำยมำก ถ้ำภรรยำทั้งสำมคนไม่เข้ำใจเรองกำรเสียสละ เรองกำรพอเพียง เป็นสิ่ง
ั
ที่ล่อแหลมมำก สำมีอำจไม่สำมำรถรักษำดุลยภำพของครอบครวไว้ได้ และถ้ำยิ่งมีสำม
คน สี่คน ก็จะยิ่งหนักเข้ำไปอีก” (คุณริฎวำน, 23 ธันวำคม 2555)
กำรเคำรพสิทธิของกันและกันอกประกำรหนึ่ง คือ กำรที่ผู้เป็นภรรยำพยำยำม
ี
หลีกเลี่ยงกำรติดต่อหรือโทรหำสำมีโดยไม่จ ำเป็น ในช่วงที่ไม่ใช่เวลำของตนเอง อำทิเช่น เป็นเวรของ
ี
ี
ู้
บ้ำนภรรยำอกคนหนึ่ง ทั้งนี้เพื่อป้องกันมิให้เกิดกำรกระทบกระเทือนทำงควำมรสึกของอกฝ่ำยหนึ่ง
นอกเสียจำกว่ำกรณีที่มีกิจธุระจ ำเป็นก็เป็นที่เข้ำใจกันได้ ดังที่ผู้ให้สัมภำษณ์กล่ำวว่ำ
ื่
ิ
่
“…จะไม่โทรพรำเพรอนอกจำกว่ำมีธุระจรง ก็จะให้เกียรติเขำในส่วนนั้นมำกกว่ำ เรำ
ู้
ก็เข้ำใจควำมรสึกคนที่หนึ่งว่ำเขำคงไม่อยำกให้เรำโทรไปรบกวนเวลำของเขำ เพรำะ
ู้
ี
นั่นเป็นเวลำครอบครัวของเขำแล้วไง เรำก็คงต้องลองเปรยบเทียบกับควำมรสึกของเรำ
คือ อย่ำงบำงทีตอนสำมีอยู่กับเรำแล้วก๊ะเขำโทรมำ เรำก็จะรสึก แสดงว่ำตอนสำมีอยู่
ู้
กับเขำเรำก็ไม่ควรโทรไปเหมือนกัน ก็จะคิดอย่ำงนี้ ถ้ำไม่มีเหตุผลจ ำเป็นหรอเรอง
ื
ื่
ส ำคัญก็จะไม่โทร” (คุณกัสมำ, 25 มกรำคม 2556)
และยังกล่ำวเพิ่มเติมว่ำ
“เวลำก๊ะคนที่หนึ่งเขำโทรมำคุยกับสำมีเรำก็จะไม่ยุ่ง จะไม่ให้เสียงเรำดังเข้ำไปใน
โทรศัพท์ จะไม่ยุ่งว่ำเขำคุยอะไรกัน เพรำะเป็นเรองของเขำ นอกจำกว่ำถ้ำเกี่ยวกับเรำ
ื่
ื่
ด้วย สำมีก็จะบอกเรำเอง แต่ถ้ำเป็นลูกๆ เขำโทรมำก็ไม่มีอะไรเป็นเรองปกติ คือ เรำ
สังเกตว่ำเวลำภรรยำคนที่หนึ่งโทรมำตอนที่เรำอยู่กับสำมี เขำเองก็จะไม่ค่อยอยำก
รับสำย เรำก็จะบอกให้เขำรับ เพรำะว่ำบำงทีโทรมำตั้งหลำยสำย ก็จะบอกสำมีว่ำ ถ้ำไม่
ู้
ื่
อยำกพูดตรงนี้ก็ไปพูดตรงอนก็ได้ แต่ช่วยรบสำยหน่อย เรำนึกถึงควำมรสึกตัวเองไง
ั
