Page 146 - 024
P. 146

146





                                                                                ู
                                             ื
                     ู้
                   รจัก มักมำจำกกำรคัดเลือกหรอตัดสินใจของสำมีเพียงคนเดียว ทั้ง 3 รปแบบมีระดับควำมสัมพันธ์
                   แตกต่ำงกัน ดังกำรให้สัมภำษณ์ต่อไปนี้

                                  ความสัมพันธ์แบบเพื่อน คือ ภรรยำมีควำมสนิทสนม สำมำรถไปมำหำสู่ได้ดั่งเช่น

                   มิตรสหำยทั่วไป ตลอดจนสำมำรถช่วยเหลือเกื้อกูลกันได้ในทุกสภำวกำรณ์ ควำมสัมพันธ์ลักษณะนี้
                                             ู้
                   มำจำกกำรที่ภรรยำคนที่หนึ่งรจักคุ้นเคยกับภรรยำคนที่สองและสนับสนุนกำรแต่งงำนของสำมี  ดังที่
                   ผู้ให้ข้อมูลได้เล่ำว่ำ


                           “...กับภรรยำคนที่หนึ่งก็เจอกันปกติค่ะ ก็เหมือนเป็นเพื่อนกัน แต่อยู่ที่ข้อจ ำกัดของ

                           เวลำมำกกว่ำ เพรำะเรำก็ท ำงำนเลยไม่ค่อยมีเวลำ เช้ำมำก็รบออกไปท ำงำน ตกเย็น
                                                                              ี
                                                                    ื่
                                                              ื่
                                                                         ั
                           กลับมำบ้ำนก็ไม่ทันไปไหนแล้ว จัดกำรเรองลูกเรองครว เลยไม่ค่อยได้เจอกันบ่อยนัก
                           แต่ถ้ำมีธุระอะไรก็เจอกันได้ปกติ” (คุณฟำติหะฮฺ, 1 มกรำคม 2556)

                            “...เจอไม่ค่อยบ่อย ส่วนมำกก็จะคุยทำงโทรศัพท์มำกกว่ำ แต่ก่อนเขำก็เช่ำบ้ำนอยู่

                           แถวๆ นี้แหละ แต่พอมีลูกแล้วดูไม่ทัน ไม่มีคนช่วย ก็เลยขอย้ำยกลับไปอยู่บ้ำน ...ตอน

                           ที่เขำเห็นพี่ซ้อนท้ำยกับคนที่สองไปกินส้มต ำกันสองคน เขำหำว่ำพี่เป็นบ้ำทั้งนั้นแหละ
                           ตอนนั้นคนเกลียดกันทั้งหมู่บ้ำนเพรำะหมั่นไส้” (คุณมำซือนะ, 10 มกรำคม 2556)



                                  ความสัมพันธ์แบบพี่กับน้อง  คือ บรรดำภรรยำสำมำรถพบเจอได้ปกติ แต่ก็ไม่ได้

                   สนิทสนมมำก โดยภรรยำคนที่หนึ่งจะเป็นบุคคลหลักที่คอยสำนสัมพันธ์ระหว่ำงบรรดำภรรยำ
                                                                          ่
                   ควำมสัมพันธ์ลักษณะนี้มักมำจำกกำรที่ภรรยำคนที่หนึ่งมีส่วนรวมกำรตัดสินใจในกำรแต่งงำนของ
                   สำมี ดังที่ผู้ให้ข้อมูลได้เล่ำถึงลักษณะกำรด ำเนินชีวิตของครอบครัวว่ำ


                           “เขำก็ไปๆ มำๆ กันปกติ พอโอกำสดีๆ ผมก็จะไปรบมำท ำกับข้ำวกินกันที่บ้ำนแรกนี้
                                                                      ั
                                           ็
                           แหละ พอกินกันเสรจก็พำกลับไปส่ง ตรงกับเวรบ้ำนไหนก็นอนที่นั่น ก็ไม่ได้มีปัญหำ
                           อะไร คนในหมู่บ้ำนเห็นนี้ตะลึงกันหมดเลยว่ำท ำได้ยังไง เพรำะไม่เคยมีใครท ำแบบ
                           ถูกต้องให้เขำเห็น” (คุณซุลกิฟลี, 5 ธันวำคม 2555)



                           “ก็จะไปมำหำสู่ปกติอยู่แล้ว ตักแกงไปให้กันเพรำะอยู่ใกล้ๆ กันอยู่แล้ว เวลำไม่สบำยก็
                                                                                            ื
                           ไปเยี่ยม พอแม่ไป ลูกๆ ก็ต้องไปใช่ไหมคะ ก็จะเจอกันบ่อย เวลำมีกิจกรรมหรอจัดงำน
                           อะไรก็จะพำลูกๆ ไปรวมกัน เมื่อก่อนนี้ก๊ะจะสอนหนังสือลูกๆ ก๊ะคนที่หนึ่งเขำด้วย

                           ลูกที่เล็กๆ อยู่น่ะ ก็จะสอนกุรอำนเป็นประจ ำ” (คุณอะตีกะฮฺ, 28 ธันวำคม 2555)
   141   142   143   144   145   146   147   148   149   150   151