Page 29 - 023

18

แนวคิดและทฤษฏีเกี่ยวกับการปรับตัว

ั
การด ารงชีวิตอยู่ในสังคมของบุคคลนั้นเป็นกระบวนการปรบตัวที่เกิดขึ้นตั้งแต่เกิด
เพราะในแต่ละช่วงวัยจะมีการเปลี่ยนแปลงโดยมีความสัมพันธ์เกี่ยวเนื่องกัน จากประสบการณ์ที่
ู้
ี
ู้
ั
ั
ผ่านมาหรือได้จากการเรยนรจึงเป็นสิ่งก่อให้เกิดการรบรและได้มีการปรบตัวให้เข้ากับสถานการณ์
ในแต่ละช่วงวัยนั้น การปรับตัวจึงเป็นพื้นฐานที่ส าคัญในการด าเนินชีวิตของแต่ละช่วงวัย

1. ความหมายของการปรับตัว

“การปรบตัว” ได้มีนักวิชาการได้ให้ความหมายไว้มากมายตามแนวคิดและทัศนะ
ั
ของแต่ละบุคคล พอสรุปได้ดังนี้

ั
์
Coleman and Hammen, (1981 อางถึงใน อรพินทร ชูชม และอจฉรา สุขารมณ์,
้
ั
ั
2532 : 6 ) กล่าวว่า การปรบตัว หมายถึง ผลของความพยายามของบุคคลที่พยายามปรบสภาพสู่
ื
ปัญหาที่เกิดขึ้นแก่ตนเอง ไม่ว่าปัญหานั้นจะเป็นปัญหาด้านบุคลิกภาพด้านความต้องการหรอด้าน
อารมณ์ให้เหมาะสมกับสภาพแวดล้อม จนเป็นสภาพการณ์ที่บุคคลนั้นสามารถอยู่ในสภาพแวดล้อม
นั้นๆ ได้อย่างเหมาะสม

สมนึก สกุลหงส์โสภณ (2540 : 23) ได้กล่าวว่าการปรับตัวคือ การที่บุคคลได้รบสิ่ง
ั
้
เร้าต่างๆที่เกิดขึ้นในสภาพแวดล้อมท าให้มีความต้องการ ในการตอบสนองต่อสิ่งเราที่เกิดขึ้นเพื่อที่
ี
รกษาสมดุลของตน การตอบสนองที่เกิดขึ้นอาจเหมาะสมเรยกว่าการปรบตัวได้ หรอไม่เหมาะสม
ื
ั
ั
เรียกว่า การปรับตัวไม่ได้ขึ้นอยู่กับระดับของการปรับตัว
สุทธินันท์ น้ าเพชร (2542 : 33) ได้ให้ความหมายของการปรับตัวไว้ว่า คือ ปฏิกิรยา
ิ
ตอบสนองของแต่ละบุคคลต่อการเปลี่ยนแปลงของสิ่งแวดล้อมทั้งภายในและภายนอก โดยมี
จุดมุ่งหมายเพื่อคงไว้ซึ่งความสมดุลของรางกาย จิตใจ สังคม และสามารถด ารงชีวิตอยู่ใน
่
สภาพแวดล้อมนั้นๆหรือสังคมของตนเอง

ั
วราภรณ์ ตระกูลสฤษดิ์ (2545 : 3) ได้ให้ความหมายของการปรบตัวไว้ว่า ดังนี้ คือ
การปรบตัว หมายถึง กระบวนการที่บุคคลใช้ความพยายามในการปรบตนเอง เมื่อเผชิญกับสภาพ
ั
ั
ปัญหาความอึดอดใจ ความคับข้องใจ ความเครยด ความทุกข์ใจ ความวิตกกังวลต่างๆ ฯลฯ จนเป็น
ั
ี
ั
สภาพการณ์ที่บุคคลนั้นๆ สามารถอยู่สภาพแวดล้อมหรอในสภาพปัญหานั้นๆได้ ถ้าบุคคลปรบตัว
ื
แล้วสามารถอยู่ในสภาพแวดล้อมได้อย่างมีความสุขได้นั้นแสดงว่าบุคคลนั้นมีสุขภาพจิตดี แต่หาก
ว่าบุคคลปรับตัวแล้วยังมีความทุกข์ใจ ว้าวุ่นใจไม่สบายใจอยู่ ความรสึกดังกล่าวย่อมจะทาให้บุคคล
ู้