Page 80 - 022
P. 80
80
่
ื่
ึ
ื
ส่วนท 2 เรยกว่าอัลมับอัษ ( ) ซงประกอบด้วยเน้อหาเกี่ยวกับเรองราวของท่านนบ ี
ี่
ี
์
มหัมมัด ในยุคมักกะฮ์ทั้งหมดรวมถงเหตการณฮจญ์เราะฮ์ (อพยพ) ต่างๆ
ุ
ุ
ึ
ิ
ึ
่
ี่
ี
ส่วนท 3 เรยกว่า อัลมะฆอซย์ ( ) ซงประกอบด้วยเน้อหาเกี่ยวกับเรองราวของท่าน
ี
ื่
ื
ุ
ี
ิ
ี่
ึ
ี
ี
นบมหัมมัด ในยุคมะดนะฮ์ทั้งหมดตั้งแต่ป ีฮจญ์เราะฮ์ศักราชท 1 จนถงการเสยชวิตของท่านนบ ี
ี
(Ibn Hisham, n.d.: 1/11; Al-Dhahabi, 1982: 7/78; Al-Hilwani, 1999: 72)
ี
ี
็
ื
ึ
่
็
ี
ในทัศนะของนักหะดษถอว่า สเราะฮ์นั้นเปนส่วนหนงของหะดษ จะเหนได้ชัดว่าในต ารา
ื่
ี
ึ
่
ี
่
ึ
ี
ี
หะดษต่างๆ ในยุคต้นจะมบทหนงว่าด้วยสเราะฮ์ของท่านนบ ซงจะแยกออกจากบทอนๆ โดย
ี
ส่วนใหญ่แล้วจะใช้ชอบทน้ว่า “อัลมะฆอซย์ ( ) หรอ อัลสยัร ( )” เช่น บทท 56 กิตาบ
ี่
ี
ิ
ื
ื่
ิ
ี่
อัลญฮาด วัลสยัร และบทท 64 กิตาบ อัลมะฆอซย์ ในต ารา อัลญามอ์ อัลศอฮห ของอัลบคอรย์ (Al-
ี
ุ
์
ิ
ี
ิ
ี
์
ุ
ี
Bukhari, 1400 A.H.: 2/301; 3/81) บทท 32 กิตาบ อัลญฮาด วัลสยัร ในต าราศอฮห มสลม (Muslim,
ิ
ี่
ิ
ิ
ี
ิ
1991: 3/1356) บทท 19 กิตาบ อัลสยัร ในต าราสนัน อัลตรมซย์ (Al-Tirmidhi, n.d.: 366)
ุ
ิ
ี
ี่
์
ี
ื
ทั้งศาสตรสเราะฮ์และศาสตรหะดษมแหล่งทมาจากแหล่งเดยวกัน กล่าวคอ เปนรายงาน
ี
ี่
ี
์
ี
็
ี
(Report) โดยทท่านนบมหัมมัด เปนศูนย์กลางของศาสตรทั้งสอง ทั้งหะดษและสเราะฮ์ล้วนเปน
ี
ุ
็
็
์
ี่
ี
ี
ิ
ิ
รายงานทเกี่ยวข้องกับภูมประวัตและชวิตของท่านนบ ทั้งส้นในทกมต แต่ทั้งสองศาสตรมความ
ิ
ี
ี่
ุ
ี
ิ
ิ
์
ี่
ี่
ี
ี
ื
ั
ื
ิ
แตกต่างอยู่ตรงทว่า ต าราหะดษจะเรยบเรยงเน้อหาตามหัวข้อฟกฮ์ หรอตามทผู้รายงานได้รบตัวบท
ี
ุ
หะดษนั้นๆ ในขณะทต าราสเราะฮ์จะเรยบเรยงเน้อหาตามล าดับเหตการณทเกิดข้นจรงโดยเน้นมต ิ
์
ึ
ี่
ี
ี
ิ
ิ
ี่
ี
ี
ื
ของเวลา (Chronology) เปนหลัก (Hizmetli, 1991: 49) นอกจากน้หะดษจะให้ความส าคัญในเรอง
ื่
ี
ี
็
ื่
ของความต่อเนองของสายรายงาน ( และกฎเกณฑ์ต่างๆ ของผู้รายงาน ( )
ี่
ี
ในขณะทสเราะฮ์จะเน้นในเรองความต่อเนองและความเกี่ยวโยง (Framework) ของเหตการณ ์
ื่
ื่
ุ
ี
ี
ึ
มากกว่ากฎเกณฑ์ของสายรายงาน การพิสจน์สถานภาพหะดษของนักสเราะฮ์จงไม่ละเอยดลออหรอ
ื
ู
ี
พิถพิถันเหมอนกับนักหะดษ (‘Ali, 1997: 3)
ื
ี
ี
ี
2.4.2 ความสาคัญของสเราะฮ ์
็
ี
ุ
ื
อัลกุรอานได้ก าหนดให้มสลมทกคนจะต้องยึดถอท่านนบมหัมมัด เปนแบบอย่างอัน
ุ
ิ
ุ
ั
ฺ
ี่
ู
ิ
ิ
ี่
สงส่งทจ าเปนต้องปฏบัตตามในทกค าพูด การกระท าและสถานะ ดังทพระองค์อัลลอฮได้ตรสในอัล
็
ุ
กุรอานไว้ว่า