Page 355 - 022

355

่
ิ
ึ
ั
ี
ี
ี
ี
ิ
ี่
นอกจากน้มรายงานว่า มชายชาวอรกคนหนงเดนทางเข้ามาพบท่านหญงอาอชะฮ์เพื่อทจะ
ิ
ี
้
ศกษาล าดับการประทานโองการอัลกุรอาน ท่านหญงอาอชะฮ์ได้อธบายให้เขาอย่างละเอยดพรอม
ึ
ิ
ิ
ิ
กับได้น าแผ่นบันทกอัลกุรอานของนางออกมาให้ชายคนนั้นคัดลอกต่อไป (Bukhari: 4993) หาก
ึ
ี
์
ุ
ิ
ี
้
ู
ิ
สังเกตจากเหตการณน้พบว่าท่านหญงอาอชะฮ์มบทบาทในการเผยแผ่ความรอัลกุรอานไม่ใช่เฉพาะ
ี
ี
้
ู
แก่ชาวมะดนะฮ์เท่านั้น หากแต่นางยังมบทบาทในการเผยแผ่ความรอัลกุรอานให้แก่คนนอกนครมะ
ี
ดนะฮ์อกด้วย
ี
ุ
ื่
นอกจากในเรองอัลกุรอานแล้ว ท่านหญงอาอชะฮ์ยังได้อทศตนต่อสนนะฮ์ของท่านนบ 
ี
ิ
ิ
ุ
ิ
ี
อย่างชนดทไม่มเศาะหาบยาตท่านใดเทยบเท่ากับนางได้ แม้แต่เศาะหาบะฮ์อาวุโส อย่างเช่น อมัร
ี
ี
ี่
ุ
ิ
อบน อัลค็อฏฏอบและอษมาน อบน อัฟฟานยังต้องสอบถามนางเกี่ยวกับสนนะฮ์ของท่านนบ 
ี
ิ
ิ
ุ
ุ
ุ
ุ
ุ
ั
็
ุ
(Ibn Sa‘d, 1990: 2/286) นางไม่เพียงแต่เปนผู้เผยแผ่สนนะฮ์เท่านั้น หากแต่ยังเปนผู้พิทักษ์รกษาสน
็
ุ
ี
็
ิ
นะฮ์ไม่ให้คลาดเคลอนจากข้อเท็จจรงดั้งเดมอกด้วย เพื่อพบเหนมการอ้างสนนะฮ์ของท่านนบ 
ี
ิ
ี
ื่
ู
ไม่ถกต้องหรอคลาดเคลอนจากความจรง นางจงรบออกมาวิพากษ์และแก้ไขให้ถกต้องทันท ทั้งน้ ี
ี
ิ
ื
ี
ึ
ู
ื่
ุ
็
ี
นอกจากเปนการพิทักษ์รกษาสนนะฮ์แล้ว การแสดงออกดังกล่าวของนางยังท าให้มส่วนส าคัญใน
ั
์
ุ
ี
ี
การพัฒนาศาสตรศาสนวิพากษ์ในโลกมสลมหลังจากท่านนบ  เสยชวิตอกด้วย (Savaş,
ิ
ี
ี
ิ
ุ
ุ
ิ
ุ
ฺ
ื
ุ
ุ
1991:139-140) ตัวอย่างเช่น อมัร อบน อัลค็อฏฏอบและบตรชายของท่านคอ อับดลลอฮ อบน อมัร
ุ
่
ึ
ี
ี
ี
ได้ห้ามไม่ให้ผู้ใดรองไห้ต่อผู้เสยชวิต เพราะได้ยินวจนะของท่านนบ  บทหนงว่า “
้
้
ิ
้
ั
ั
” ความว่า “แทจรงศพผูเสยชวตจะไดรบโทษทณฑอนเนองจากการ
ื่
ั
์
้
ี
ี
ิ
ื่
รองไหของบางคนในครอบครวของเขา” เมอเรองน้ทราบถงท่านหญงอาอชะฮ์ นางได้กล่าวว่า “ขอ
ิ
ี
ึ
ิ
้
ั
ื่
้
ั
สาบานตอพระองคอลลอฮวา ทานนบ  ่ ้ ่ ์ ั ฺ ั ์ ่ ั
ฺ
ไมไดพูดวาพระองคอลลอฮจะทรงลงทณฑแกศพศรทธา
่
์
่
ี
่
ั
ไดกลาววา แทจรงพระองคอลลอฮจะ
้
ี
ิ
่
่
ื่
ชนอนเนองจากการร้องไหของญาตของเขา แตทานนบ  ้ ่ ่ ้ ิ ์ ั ฺ
1
ิ
ั
้
์
้
ั
่
้
ิ่
ื่
ิ
ทรงเพมการลงทณฑแกคนกาฟรอนเนองจากการรองไหของญาตของเขา” พรอมกันนั้นนางได้ยก
หลักฐานจากโองการอัลกุรอานว่า         ความว่า “และไมมผูแบกภาระคน
ี
่
้




ื่
้
ใดจะแบกภาระของผูอนได” (Al-An‘am 6: 164) (Bukhari: 1287-1288)
้
ึ
ี
ั
ึ
่
ุ
่
ึ
่
ี
ิ
ุ
ุ
ฺ
ึ
คร้งหนงอับดลลอฮ อบน อมัรได้กล่าวถงวจนะของท่านนบ  บทหนงซงท่านนบ  พูด
ิ
์
ุ
ู
อยู่บนหลมฝงศพผู้ปฏเสธทถกสังหารในสมรภมบัดรว่า “ ” ความว่า
ั
ี่
ิ
ู
“แทจรงบัดน้พวกเขาไดยนในสงทฉนพูด” ซงอบน อมัรมความเข้าใจว่าศพทถกฝงอยู่ใต้หลมฝงศพ
้
ุ
ุ
ี่
ี
ั
่
้
ุ
ิ
ิ
ู
ั
ี่
ั
ึ
ี
ิ่
ิ

1
ี
ิ
ในหะดษบทอนท่านหญงอาอชะฮ์กล่าวว่าท่านนบ  ได้มวจนะไว้ว่า “
ี
ิ
ื่
ี
ิ
ื่
” ความว่า “แท้จรงเขาจะถูกลงทัณฑ์อันเนองจากบาปและความผิดของเขา แม้ว่าในเวลานั้น
้
้
ั
ครอบครวของเขาจะรองห่มรองไห้ต่อการจากไปของเขาก็ตาม” (Bukhari: 3978)