Page 356 - 022
P. 356
356
ิ
ี
ื่
ี
ิ
ี
ื่
นั้นสามารถได้ยินเสยงค าพูดของผู้ทมชวิต เมอท่านหญงอาอชะฮ์ทราบในเรองน้ นางได้ปฏเสธโดย
ิ
ี่
ี
ี
ู
ี่
ี่
ิ
กล่าวว่าท่านนบ ไม่ได้กล่าวเช่นนั้น ส่งทท่านนบ ได้กล่าวไว้ทถกต้องคอ “
ี
ื
ั
้
ี่
้
ี
” ความว่า “บัดน้พวกเขาจะไดรวา สงทฉนไดบอกแกพวกเขานั้น
้
ิ่
่
ู
่
็
ี่
ั
้
ิ
ิ
ิ่
ิ
เปนสงทสจจรง” พรอมกันนั้นท่านหญงอาอชะฮ์ได้ยกหลักฐานจากโองการอัลกุรอานมาหักล้าง
ิ
้
้
้
ุ
ิ
ุ
ิ
ความเข้าใจของอบน อมัรว่า ความว่า “แทจรงเจาจะไมท าใหคนตายไดยน”
้
่
่
่
้
ี่
(Al-Naml 27: 80) และ ความว่า “และเจาไมสามารถทจะใหผูทอยูใน
ี่
้
้
้
ั
้
ิ
หลุมฝงศพไดยนได” (Fatir 35:22) (Bukhari: 3979)
ิ
นอกจากน้ท่านหญงอาอชะฮ์เคยคัดค้านและต าหนติตงความเหนของอับดลลอฮ อบน อัมร ์
ิ
ิ
ิ
็
ิ
ุ
ี
ฺ
ุ
ุ
็
อบน อัลอาศทสั่งให้สตรร้อผมทขมวดออกเมออาบน ้าวาญบ ซงนางเหนว่าไม่มความจ าเปนโดยท ี่
ี่
็
ี่
ิ
ี
่
ื่
ี
ื
ิ
ึ
้
ี
้
ื
ี่
้
้
ื่
้
์
ิ
ี
ั
ั่
ู
ึ
่
้
นางกล่าวว่า “ดฉนรสกแปลกใจตออบนุ อมรในเรองน้ เขาไดสงใหสตรทจะอาบน าวาญบใหรอผม
ิ
ั
ิ
ั
่
้
ี
ิ
ั่
่
้
ิ
่
้
่
ี่
ทขมวดออก ท าไมเขาไมสงใหสตรโกนผมเสยเลยละ! แทจรงดฉนเคยรวมอาบน าวาญบกับทานรส ู
ี
ิ
ลุลลอฮ ้ ี ิ ั ่ ้ ั ิ ั้
ฺ
จากถังน าเดยวกัน ดฉนไมเคยเทน าลงบนหวเกนสามครง” (Muslim: 331; Al-Zarkashi,
2001: 101)
ท่านหญงอาอชะฮ์เคยต าหนและโกรธอย่างรนแรงต่ออบู ฮรอยเราะฮ์ทรายงานหะดษบท
ี่
ุ
ุ
ิ
็
ิ
ี
ิ
ึ
ี่
่
ี่
ิ
่
ี่
้
่
้
้
์
ั
หนงว่า “แทจรงลางรายนั้นอยูทผูหญง สตวพาหนะและทอยูอาศัย” โดยทนางกล่าวว่า “ดฉนขอ
ิ
ิ
ั
ี
่
้
้
่
่
่
สาบานตอพระเจาผูทรงประทานอลกุรอานแกอบู กอสมวา ทานนบ ไมไดพูดอยางนั้นเลย ท ี่
ั
ิ
่
่
้
ี
ไดกลาวไวก็คอ “คนในยุคญาฮลยะฮเคยพูดกันวา ลางรายนั้นอยูทผูหญง ทอยูอาศัยและ
่
ทานนบ ้ ่ ้ ื ิ ี ์ ่ ้ ่ ี่ ้ ิ ี่ ่
ั
สตวพาหนะ” หลังจากนั้นท่านหญงอาอชะฮ์ได้ยกโองการอัลกุรอานทว่า
์
ิ
ี่
ิ
่
ิ
ความว่า “ไมมเคราะหกรรมอนใดเกดข้นในแผนดนน้ และไมมแมแตในตัวพวก
่
ี
์
ึ
้
่
ี
ี
ั
ิ
่
้
ี
ึ
็
้
้
ี่
้
ึ
่
่
ิ
้
เจาเอง เวนแตไดมไวในบันทกกอนทเราจะบังเกดมันข้นมา แทจรงนั่นมันเปนการ
ิ
ั
่
ฺ
ั
งายส าหรบอลลอฮ” (Al-Hadid 57: 22) (Ibn Hanbal: 26088; Al-Zarkashi, 2001:
105)
1
1 ชอัยบ์ อัลอัรนะวูตและคณะวินจฉัยว่าเปนหะดษทมอสนาดทศอฮีหตามเงอนไขของมุสลม (Ibn Hanbal, 2001:
ี
ี่
ื่
์
ี่
ิ
ิ
ิ
ี
็
ุ
43/197)