Page 328 - 022

328

้
ู
่
ี
้
ี่
่
็
ื่
้
ั
ทพระองคทรงประทานใหแกพวกเขา พวกเขารดวาจะไดรบผลบุญเมอออกรบ พวกเราซงเปน
ึ่
์
่
ิ
้
ั
้
่
ิ
ี่
้
ิ
้
้
่
ั
ผูหญงนั้นไดปฏบัตหนาทรบใชใหแกพวกเขาและจ าอยูแตในบ้าน พวกเราจะไดรบผลบุญอะไร
้
ี
้
ฺ
้
บาง? ” ท่านรสลลลอฮ  ได้ตอบแก่นางว่า “จงใหสะลามจากฉนไปยังกลุมสตรดวยเถด และจง
ู
ั
ิ
ุ
่
้
ั
้
่
ี
ั้
่
ี่
ี
้
้
่
บอกแกพวกนางวา แทจรงการภักดตอสามนั้น จะไดรบผลบุญเทากับสงทกลาวมาขางตนทงหมด
ิ่
่
้
่
ิ
ี่
แตมสตรจ านวนนอยเทานั้นทกระท า” (Ibn Abi al-Dunya, 1990: 2/721)
้
ี
่
ี
1
่
ี
ุ
้
ู
่
มรายงานจากอนัส อบน มาลกกล่าวว่า มสตรเข้าไปถามท่านนบ  ว่า “โอทานรสลุลลอฮ ฺ
ี
ี
ิ
ิ
ี
้
ิ
ิ
ี
ั
ี
่
ฺ
้
้
ั
ี
พวกผูชายไดรบเกยรตดวยการญฮาดในหนทางของอลลอฮ สวนส าหรบสตรนั้นมการงานใดบางท ี่
ั
้
ั
้
ี่
ไดรบผลบุญเทากับการญฮาดในหนทางของอลลอฮ” ท่านนบ  ตอบว่า “งานบานทพวกนางท าอยู ่
ฺ
ิ
่
ั
้
ี
่
ี่
้
ฺ
ในบานของพวกนางเทากับงานของผูทญฮาดในหนทางของอลลอฮ” (Al-Bayhaqi, 2003a: 11/177;
้
ั
ิ
Al-Suyuti, 2003: 4/394 ) และมรายงานจากสะอด อบน อัลมสัยยับซงได้ยิน อบน อับบาสกล่าวว่า
ึ
ุ
ิ
ี
่
ี
ิ
ุ
2
ุ
่
ี
ี่
ู
้
มสตรเข้าไปถามท่านนบ  ว่า “โอทานรสลุลลอฮการงานอะไรทมผลบุญเทากับการออกรบของ
่
ี
ี
ฺ
ี
ี
่
ิ
ั
สตร” ท่านนบ  ตอบว่า “คอการภักดตอสามและยอมรบในสทธของเขา” (Al-Bayhaqi, 2003a:
ี
ี
ิ
ื
ี
11/169)
3
ี
ี
ี่
ึ
ี
ี
นอกจากน้มรายงานว่าเศาะหาบยะฮ์บางท่านรสกน้อยใจทท่านนบ  ไม่ได้กล่าวถงความ
ู
้
ึ
ิ
ี
ุ
ี
ึ
ิ
ิ
ประเสรฐของพวกนาง พวกนางจงได้ไปถามท่านนบ  ดังมรายงานจากอนัส อบน มาลกว่า นาง
ิ
ี
่
้
่
่
้
่
ี
่
้
้
ั
้
สะลามะฮ์ได้กล่าวแก่ท่านนบ  ว่า “แทจรงทานไดแจงขาวดตางๆ ส าหรบพวกผูชาย แตไมไดแจง
้
ื่
ื
ขาวดส าหรบสตรเลย” ท่านนบ  ตอบว่า “เธอจะพอใจหรอไมถาจะบอกวาเมอสตรคนใดตั้งครรภ ์
ี
ี
่
้
ี
่
่
ั
ี
่
้
้
ี
ั
่
้
ึ
ดวยสามของนาง และสามของนางพงพอใจตอนาง นางจะไดรบผลบุญเทากับผูทยนหยัดในหนทาง
ี
ี่
ื
่
้
ฺ
ี
ื่
ของอลลอฮในสถาพทถอศลอด เมอนางปวดทองจะคลอด ไมมชาวโลกและชาวฟาคนใดทจะรบร ้ ู
้
ี
ั
ั
ื
ี่
ี่
ั
ในความรนรมยทพระองคอลลอฮทรงเตรยมใหแกนาง เมอนางใหนมแกลูก ทกหยดนมทลูกดูดนั้น
ุ
่
์
ื่
่
ฺ
ี
้
ี่
ื่
ี่
์
้
ี
ึ
่
้
ถูกบันทกเปนความดใหแกนาง” (Al-Baladhuri, 1959: 1/453)
็

1 เปนหะดษทมอสนาดหะสัน (Ibn Abi al-Dunya, 1990: 2/721)
ิ
ี
ี่
็
ี
2 อัลนัดวีย์วินจฉัยว่าเปนหะดษฎออฟญดดัน (Al-Bayhaqi, 2003a: 11/176)
ิ
ี
ิ
ี
็
3
ี
ิ
ี
อัลนัดวีย์วินจฉัยว่าเปนหะดษฎออฟ (Al-Bayhaqi, 2003a: 11/169) แม้ว่าหะดษทั้งสองบทน้อัลนัดวีย์วินจฉัยว่า
็
ี
ี
ิ
เปนหะดษฎออฟ ซงเข้าใจว่าฎออฟในมตสายรายงานเท่านั้น แต่ถ้าพิจารณาในมตของความหมายแล้วจะพบว่าม ี
ี
ี
่
็
ึ
ิ
ิ
ิ
ี
ิ
ุ
ู
ี
ี
ื่
ี
ื่
์
่
ี
หะดษศอฮหอนมาสนับสนนด้วย เช่น มรายงานจากอบ ฮรอยเราะฮ์เล่าว่าท่านนบ  กล่าวว่า “เมอสตรทานใด
ี
ุ
็
ี
ี
่
ั
ี่
ี
ึ่
ื
้
ื
ุ
ทละหมาดครบหาเวลา ถอศลอดครบหนงเดอน รกษาความบรสทธ์อวัยวะเพศของนาง และภักดตอสามของนาง
ิ
ิ
์
้
้
นางจะไดเขาสรวงสวรรคทางประตูไหนก็ไดตามทนางปรารถนา” (Ibn Hibban, 1993: 9/471) อัลอัลบานย์
ี
ี่
้
ี่
ิ
ี
ี
็
์
ี
ี
ิ
ึ
ุ
ิ
วินจฉัยหะดษทบันทกด้วยอบน หบบานบทน้ว่าเปนหะดษศอฮห (Al-Albani, 1988b: 1/174)