Page 330 - 022

330

้
ื
ั
ุ
้
ุ
์
่
ความทกข์แก่นางโดยกล่าวว่า “ฉนจะสอนใหเธอบทขอพรใชกลาวในยามเปนทกข คอ
็
1
(Abu Dawud: 1525)
ิ
ึ
ี
ี
่
ี
ึ
ุ
มรายงานจากท่านหญงญวัยรยะฮ์ บนต์ อัลหารษเล่าว่า วันหนงท่านนบ  เข้ามาหานางซง
ิ
่
ิ
่
์
็
ุ
ื
ื
ี
ื
ี
ี
ื่
เปนวันศกรและนางถอศลอด ท่านนบ  ได้ถามนางว่า “เมอวานนางถอศลอดหรอไม” นางตอบว่า
ุ
่
ื
ี
ี
ี
ี
่
ี
“ไม” และท่านนบ  ถามอกว่า “พรงน้ตั้งใจจะถอศลอดหรอไม” นางตอบว่า “ไม” ท่านนบ  จง
ึ
่
่
ื
ี
ุ
ี
ี
ี
ี
ิ
ี
มวจนะว่า “จงละศลอดเสย” (Bukhari: 1986) จากหะดษของท่านหญงญวัยรยะฮ์น้ท าให้ทราบว่าไม่
ุ
ุ
ี
ี่
ควรทจะถอศลอดสนัตเจาะจงเฉพาะในวันศกร ์
ื
่
ิ
ิ
ั
ึ
ุ
ี
ุ
์
นอกจากน้ยังมรายงานจากอัมร อบน ชอัยบ์ ได้รายงานจากบดาของเขาซงรบรายงานจากปู ่
ี
ึ
่
ึ
ู
ี
่
ี
ของเขาเล่าว่า มสตรคนหนงเข้าไปพบท่านนบ  ซงนางได้พาลกสาวมาด้วย ในมอลกสาวของนาง
ี
ื
ู
ี
ี
้
มก าไลทองอย่างหนาสองวง ท่านนบ  ได้ถามนางว่า “ก าไลน้เธอไดจายซะกาตบางไม” นางตอบ
่
่
้
ี
ี่
ว่า “ไม” ท่านนบ  จงกล่าวว่า “เธอพอใจทจะใหพระองคอลลอฮทรงสวมก าไลจากไฟนรกในวัน
ั
ึ
ี
่
้
์
ฺ
์
ี
้
กยามะฮกระนั้นหรอ” นางได้ถอดก าไลนั้นออกและมอบให้แก่ท่านนบ  พรอมกับกล่าวว่า “ก าไล
ื
ิ
ู
้
ื่
ั
ั้
ี
์
ทงสองวงน้มอบใหเพออลลอฮและรสลของพระองค” (Abu Dawud: 1563)
ฺ
2
็
็
่
ี่
รายงานทั้งหมดทกล่าวมาข้างต้นเปนส่วนหนงของการให้การศกษาอย่างไม่เปนทางการ
ึ
ึ
ี
ของท่านนบ  ต่อบรรดาเศาะหาบะฮ์ซงเปนเหตการณทเกิดข้นต่อหน้าโดยบังเอญและท่านนบ 
ี่
์
ิ
ึ
ุ
่
็
ี
ึ
ี่
ุ
ุ
ื
์
้
ได้สั่งสอน ช้แนะในเหตการณนั้นๆ ทั้งในเรองทเกี่ยวกับบทบัญญัตหรอคณธรรมจรยธรรม พรอม
ี
ิ
ื่
ิ
์
ี
ี
ี่
ุ
กันนั้นบรรดาเศาะหาบยาตทอยู่ในเหตการณโดยตรงได้ถ่ายทอดและเผยแผ่ค าสั่งสอนและค าช้แนะ
ึ
ของท่านนบ  ดังกล่าวส่สาธารณะชน ซงถอว่าเปนบทบาททส าคัญยิ่งในการเผยแผ่องค์ความร ้ ู
็
ู
ี่
ื
่
ี
ื
ึ
ึ
ั
ุ
ู
ี
้
ู
ิ
ู
อสลามส่สาธารณะชนและองค์ความรดังกล่าวน้ได้ถกบันทกและเผยแผ่สบทอดกันมาจนถงปจจบัน
5.2.3 บทบาทของเศาะหาบียาตในการศกษาอัลกุรอานและรายงานสุนนะฮ ์
ึ
่
1) เศาะหาบียาตกับการอานและทองจาอัลกุรอาน
่

ึ
ี
็
การอ่าน ท่องจ าและศกษาโองการอัลกุรอานเปนเรองทส าคัญมากในอสลาม มหะดษ
ื่
ี
ี่
ิ
3
จ านวนมากทส่งเสรมให้มการอ่านและศกษาอัลกุรอาน การศกษาอัลกุรอานในยุคสมัยของท่านนบ ี
ี
ึ
ี่
ิ
ึ

1
็
ี
ิ
ี
์
ี
อัลอัลบานย์วินจฉัยว่าเปนหะดษศอฮห (Al-Albani, 1998b: 1/417)
2
ี
ี
็
ิ
อัลอัลบานย์วินจฉัยว่าเปนหะดษหะสัน (Al-Albani, 1998b: 2/429)
3
ี่
ตัวอย่างหะดษของท่านนบ  ทส่งเสรมให้มการอ่านและศกษาอัลกุรอานว่า “ ”
ึ
ี
ี
ี
ิ
ี
ี่
ื
ุ
ี่
ี่
ิ
ู
ความว่า “ผู้ทประเสรฐทสดในหม่พวกเจ้าคอ ผู้ทเรยนอัลกุรอานและผู้สอนอัลกุรอาน” (Bukhari: 5027) รายงาน
ุ
ี่
ี
ิ
ิ
ุ
จากอัลนอ์มาน อบน บะชร ท่านนบ  กล่าวว่า “ ” ความว่า“อบาดะฮ์ทประเสรฐ
ิ
ี