Page 300 - 022
P. 300
300
ี
้
ในศอฮหบคอรย์ท่านนบ ได้มวจนะส่งเสรมให้การศกษาแก่ทาสหญงไว้ความว่า “ผูใดท ี่
ิ
ึ
ิ
ี
์
ี
ุ
ี
่
็
ิ
่
้
้
ั้
ึ
้
ครอบครองทาสหญง พรอมทงใหการดูแลและใหการศกษาแกนางเปนอยางด แลวไดปลดปลอย
่
้
ี
้
้
นางใหเปนไท หลังจากนั้นไดแตงงานกับนาง เขาผูนั้นจะไดรบผลบุญสองเทา” (Bukhari: 97) และม ี
้
้
ั
้
่
่
็
ิ
ิ
ิ
ี
รายงานอกว่าอะล อบน อบ ฏอลบได้สอนอัลกุรอานบางโองการให้แก่นางรออเฏาะฮ์ บนต์ หัยยาน
ุ
ี
ิ
ี
ิ
ซงเปนเชลยศกหญงจากเผ่าฮาวาซน ( ) ทท่านนบ ได้ยกให้แก่อะล อบน อบ ฏอลบ (Ibn al-
ึ
ิ
ี
ิ
ึ
่
ุ
็
ี่
ิ
ี
ี
ั
Athir, 1994: 7/106; Ibn Hajar, 1853: 8/78) จากรายงานดังกล่าวน้สามารถเข้าใจได้ว่าหากผู้ได้รบ
ี
็
ี
ิ
การศกษานั้นเปนสตรอสรชนหรอเปนบตรสาวของตนเอง ย่อมได้รบความประเสรฐยิ่งกว่าทาส
ุ
็
ั
ึ
ิ
ื
ื
ึ
หญงหรอเชลยศกหญงอย่างแน่นอน
ิ
ิ
ี่
ั
ี
ี
ี
่
ึ
ี
ี
นอกจากน้มรายงานว่า มสตรคนหนงเข้าไปหาท่านนบ เพื่อทจะถามปญหาบางอย่าง แต่
้
ิ
ี่
ู
ึ
ึ
ี
นางรสกเก้อเขนและอายทจะถาม ท่านนบ จงกล่าวแก่นางว่า “ ”
ิ
ิ่
ี่
็
ู
ความว่า “จงถามมาเถด แทจรงแลวการแสวงหาความรนั้นเปนสงทจ าเปน” (Ibn al-Athir, 1994:
้
็
้
ิ
้
7/371)
ุ
่
ี
ี
ี
ในศอฮหบคอรย์ซงรายงานจากอบู สะอด อัลคฎรย์เล่าว่า มสตรคนหนงเข้าไปหาท่านนบ ี
ึ
ุ
ึ
์
่
ี
ี
ี
ี
เพื่อให้ท่านนบ ได้จัดวันเพื่อสอนแก่พวกนางเปนการเฉพาะ ท่านนบ จงได้ก าหนดวัน
ึ
็
ี
ี่
ี
และสถานทเพื่อจัดการเรยนการสอนให้แก่พวกนางเปนการเฉพาะ (Bukhari: 7310)
็
ึ
ี
ึ
ี
ี
ท่านนบ ได้พยายามทกวิธทางเพื่อให้สตรสามารถเข้าถงการศกษาได้ทั้งทางตรงและ
ุ
ู
ี
ู
ี่
ี
ี
้
ื
ื
ทางอ้อม แม้กระทั่งในการเลอกค่ครองท่านนบ ได้แนะน าให้พวกนางเลอกสามทมความรท ี่
ื
็
ู
ี
้
สามารถสั่งสอนและให้ความรแก่พวกนางได้ ถงแม้ว่าผู้ชายคนนั้นเปนคนยากจนหรอไม่มฐานะทาง
ึ
ู
สังคมก็ตาม ดังตัวอย่างเช่น การแต่งงานระหว่างนางซัยนับ บนต์ ญะหช์ซงมศักด์เปนลกพี่ลกน้อง
ิ
็
ึ
ี
ฺ
่
ู
ิ
กับท่านนบ กับซัยด์ อบน หารษะฮ์ ซงอดตเปนทาสรบใช้ของท่านนบ มรายงานว่ามชายหน่ม
ี
ี
ุ
่
ิ
ุ
ี
ี
ี
็
ั
ิ
ึ
ชาวกุรอยช์มากหน้าหลายตาเข้ามาส่ขอแต่งงานกับนางซัยนับ แต่นางไม่กล้าทจะตัดสนใจว่าจะ
็
ู
ิ
ี่
ึ
เลอกใครเปนสามจงได้ส่งพี่สาวของนางคอนางหัมนะฮ์ ( ) ไปขอค าปรกษากับท่านนบ และ
ี
ื
็
ี
ึ
ื
ิ
ิ
ท่านนบ ได้เสนอแนะให้นางแต่งงานกับซัยด์ อบน หารษะฮ์ โดยให้เหตผลว่าซัยด์ อบน หา
ุ
ี
ุ
ุ
ิ
ิ
ุ
ี
รษะฮ์สามารถสอนอัลกุรอานและสนนะฮ์ของท่านนบ ให้แก่นางได้ (Abu Nu‘aym, 1988: 2/51-
52) และในบางกรณท่านนบ ได้จัดแต่งงานค่บ่าวสาวโดยก าหนดค่ามะฮัร(สนสอด) ให้เจ้าบ่าว
ู
ิ
ี
ี
สอนอัลกุรอานให้แก่เจ้าสาว ดังมรายงานจากสะฮล์ อบน สะอด์ เล่าว่า มสตรคนหนงได้เสนอตัวท ี่
ี
ุ
ฺ
ิ
ฺ
ี
ี
ึ
่
ี
ี่
ี
ี
จะแต่งงานกับท่านนบ แต่ในขณะนั้นท่านนบ ไม่ประสงค์ทจะแต่งงาน ปรากฏว่ามชายคน
ุ
ึ
ึ
่
หนงลกข้นมาขอให้ท่านนบ แต่งงานนางให้กับเขา ท่านนบ ได้กล่าวแก่ชายคนนั้นว่า “จงให ้
ี
ี
ึ
่
ั
่
็
้
ี
่
้
่
ั
้
้
่
เสอผาเปนคามะฮรใหแกนาง” ชายคนนั้นตอบว่า “ไมม” ท่านนบ กล่าวว่า “จงใหคามะฮรแกนาง
ี
ื
ี
ี่
็
ึ
้
ถงแมวาจะเปนแหวนทท าจากเหล็กก็ตาม” ชายคนนั้นก็ไม่สามารถหาได้เช่นกัน ท่านนบ ได้ถาม
่