Page 296 - 022

296

ึ
5.2 บทบาทของเศาะหาบียาตในดานการศกษา
้
ในการศกษาบทบาทของเศาะหาบยาตในด้านการศกษาน้ ผู้วิจัยได้แบ่งหัวข้อย่อยออกเปน
ี
ึ
ี
็
ึ
ื
ี
ึ
ึ
ี
ี
ู
ดังน้คอ ความส าคัญของการศกษาต่อสตร รปแบบการศกษาของเศาะหาบยาตในยุคสมัยของท่าน
ุ
ี
ี
นบ  การท่องจ าอัลกุรอานและการรายงานสนนะฮ์ของบรรดาเศาะหาบยาต ตลอดจนตัวอย่างเศาะ
หาบยาตบางท่านทมบทบาททางการศกษา ซงเน้อหารายละเอยดของแต่ละหัวข้อย่อยมดังต่อไปน้ ี
ี่
ื
ี
ี
ี
ี
ึ
่
ึ

5.2.1 ความสาคัญของการศกษาตอสตร ี
ึ
่
1
็
ึ
ศาสนาอสลามให้ความส าคัญต่อการศกษาเปนอย่างมาก จะเหนได้ชัดว่าโองการแรก
็
ิ
2
ู
ี่
ึ
็
ี่
่
ึ
ของอัลกุรอานทถกประทานลงมาได้กล่าวถงการอ่าน ซงเปนกระบวนการการศกษาทส าคัญยิ่ง
ึ
ี
็
ึ
ี
ี
ึ
่
ประการหนง นอกจากน้ท่านนบ  ได้มวจนะยืนยันถงความจ าเปนของการศกษาไว้ความว่า
ึ
3
ิ
ู
้
ี่
ั
ุ
็
่
็
ิ่
“การแสวงหาความรเปนสงทจ าเปน (ฟรฎ) แกมุสลมทกคน” (Ibn Majah: 224)
ู
ิ
ี
ี่
็
ิ
ี
ุ
ั
ิ
อบน อยาฎ ได้อธบายหะดษข้างต้นน้ว่า การงานใดก็ตามทผู้ใดจ าเปน (ฟรฎ) จะต้องกระท า
ู
ั
ั
การแสวงหาความรในเรองการงานนั้นก็จ าเปน (ฟรฎ) ส าหรบผู้นั้นด้วย และในท านองเดยวกันการ
ี
็
ู
ื่
้
ู
้
็
ู
งานใดก็ตามทผู้ใดไม่จ าเปนจะต้องกระท า การแสวงหาความรในส่งนั้นก็ไม่จ าเปนส าหรบผู้นั้นด้วย
ี่
ิ
็
ั
(Al-Khatabi, 1936: 9/186)
ุ
ี่
็
้
ู
ี่
อัลบัยฎอวีย์ได้อธบายค าว่าความรทจ าเปนในหะดษบทน้หมายถง ความรททกคนจ าเปน
ึ
ี
ี
็
้
ู
ิ
ู
้
ี
ู
้
จะต้องรอย่างหลกเลยงไม่ได้ เช่น ความรเกี่ยวพระผู้เปนเจ้าผู้ทรงสราง ความรเกี่ยวกับความเปน
ู
ี่
็
้
้
็
ี
ี
ู
้
ี
เอกะของพระผู้เปนเจ้า ความรเกี่ยวกับความเปนนบของท่านนบมหัมมัด  ความรเกี่ยวกับวิธการ
ุ
้
ู
็
็
็
ละหมาด เปนต้น ซงทกคนจ าเปนทจะต้องรในฐานะทเปนฟรฎอนของแต่ละบคคล และอัลสนดย์
็
ุ
ึ
่
ี่
ู
้
ุ
็
ี
ิ
ั
ี
ี่
ู
ี่
ได้อธบายค าว่า “แก่มสลมทกคน” ในทน้หมายถง มสลมทกคนทมสถานภาพเปนมกัลลัฟซงรวมทั้ง
ี่
็
ิ
ึ
ุ
่
ี
ุ
ึ
ี
ุ
ุ
ิ
ุ
ิ
ุ
บรษและสตรด้วย (Al-Sindi, 1996: 1/147) ดังนั้นสตรทมกัลลัฟทกคนจงจ าเปนจะต้องศกษา
ุ
็
ี
ึ
ี
ี่
ุ
ุ
ึ
ี่
ี
ื่
้
ู
็
แสวงหาความรและเข้าใจในภารกิจความจ าเปนของพวกนาง ทั้งในเรองทเกี่ยวกับการภักดต่อพระผู้
ิ
ุ
เปนเจ้า (อบาดะฮ์) การปฏสัมพันธกับเพื่อนมนษย์ด้วยกัน (มอามะลาต) การจัดการในเรอง
็
ิ
ื่
์
ุ
ี่
ื่
ุ
ครอบครว (มนากะหาต) ตลอดจนในเรองทเกี่ยวกับอาญาต่างๆ (ญนายาต) และทส าคัญทสดการ
ุ
ี่
ั
ิ
ี่
ื
แสวงหาความรเปนเครองมอส าคัญในการปกปองพวกนางให้รอดพ้นจากการถกลงทัณฑ์ด้วยไฟ
้
ู
้
็
ู
ื่
ิ
นรกในวันอาคเราะฮ์ ดังทอบน กุตัยบะฮ์ได้อธบายโองการอัลกุรอานสเราะฮ์ อัลตะหรมโองการท 6
ี่
ู
ี่
ุ
ี
ี
ิ
์

1 ดโองการอัลกุรอาน เช่น Al-Hajj 22: 5; Al-‘Ankabut 29: 43; Fatir 35: 28; Al-Zumar 39: 9; Al-Mujadalah 58:
ู
็
11 เปนต้น
2
ดอัลกุรอาน Al-‘Alaq 96: 1-5
ู
3 อัลอัลบานย์วินจฉัยว่าเปนหะดษศอฮห (Al-Albani, 1997b: 1/92)
็
ี
ี
์
ิ
ี