Page 187 - 022
P. 187
187
่
ื่
ี
ิ
์
็
ิ
ุ
ิ
ิ
ี
และมรายงานจากนางฟาฏมะฮ์ บนต์ อัลมนซร เล่าว่า นางอัสมาอ์ บนต์ อบู บักร เมอมผู้ปวยเปนไข้
ู
้
่
้
ู
สงมาหา นางจะโปรยน ้าลงบนร่างผู้ปวย พรอมกับกล่าวว่า ท่านรสล ได้สั่งให้เราลดความรอน
ด้วยน ้า (Bukhari: 5724)
นอกจากการใช้ยาสมนไพรแล้วในสมัยของท่านนบ มการรกษาผู้ปวยบางชนดโดยการ
ิ
ี
ั
ุ
ี
่
ื่
ุ
ึ
ี
ี
็
ี
ั
่
่
ึ
ี
ี
่
ิ
เสกเปาคาถาซงเรยกวิธการรกษาแบบน้ว่า “รกยะฮ์ ( )” มสตรชาวกุรอยช์คนหนงชอว่า อัลชฟาอ์
1
ื่
่
ฺ
ิ
ี
ั
บนต์ อับดลลาฮ นางมชอเสยงโด่งดังด้วยการเสกเปาคาถาเพื่อรกษาคนปวยในยุคญาฮลยะฮ์ เมอ
ี
่
ื่
ิ
ิ
ี
ี
ั
ื่
ี
ิ
นางเข้ารบอสลามและอพยพตดตามท่านนบ ไปยังนครมะดนะฮ์ นางได้แจ้งเรองดังกล่าวน้ให้
ี
ิ
ี
ี
็
้
ื่
่
ท่านนบ ทราบพรอมกับแสดงการเสกเปาคาถาให้ท่านนบ ดู เมอพบว่าไม่มค าพูดใดทเปน
ี่
ี
ุ
ึ
ิ
่
ี
ี
ต้องห้ามในอสลาม ท่านนบ จงได้อนญาตให้นางใช้การเสกเปาคาถาน้ในการรกษาผู้ปวยได้
่
ั
ิ
พรอมกับขอให้นางสอนบทการเสกเปาคาถาดังกล่าวน้ให้แก่ท่านหญงหัฟเซาะฮ์ด้วย (Al-Hakim,
่
้
ี
2002: 4/63-64; Ibn ‘Abd al-Barr 2006: 2/ 537) นอกจากน้มรายงานว่าท่านนบ ได้ใช้ให้ท่าน
ี
ี
ี
ั
ิ
ิ
หญงอาอชะฮ์ไปรกษาการถกมนต์ด าโดยการเสกเปาคาถา (Ibn ‘Abdullah al-Tabari, 1989: 63)
่
ู
ิ
ื่
นอกจากนางอัลชฟาอ์แล้ว ยังปรากฏรายชอเศาะหาบยาตท่านอนๆ เช่น นางอัสมาอ์ บนต์ อมัยส
ื่
ุ
์
ี
ิ
ิ
ุ
ี
(Muslim: 2198) และนางคอลดะฮ์ บนต์ อนัส อัลอันศอรยะฮ์ ทท่านนบ ได้อนญาตให้ใช้การเสก
ี
ี่
ี
ั
่
่
เปาคาถาในการรกษาคนปวยได้ (Ibn Hajar, 1853: 8/59)
ี
เศาะหาบยาตไม่ได้มบทบาทในการให้บรการสาธารณสขให้แก่ชาวมสลมเท่านั้น แม้แต่คน
ิ
ุ
ี
ิ
ุ
ิ
ิ
ทไม่ใช่มสลมก็มารบการบรการจากพวกนางด้วย ดังปรากฏในต ารามวัฏเฏาะของอมามมาลกราย
ี่
ั
ิ
ุ
ุ
ิ
์
ึ
่
ิ
ุ
ิ
์
งานจากอัมเราะฮ์ บนต์ อับดลเราะหมานเล่าว่า คร้ ังหนงอบู บักร เข้าไปในบ้านของท่านหญงอาอ ิ
ึ
ึ
่
่
ั
่
ุ
ี
ชะฮ์ ซงในขณะนั้นนางก าลังรกษาผู้ปวยสตรชาวยิวคนหนงโดยการเสกเปาคาถา (รกยะฮ์) อบู บักร ์
่
ั
จงกล่าวแก่นางว่า “เธอจงเสกเปาคาถาดวยโองการอลกุรอานเถอะ” (Malik Ibn Anas: 1886)
ึ
้
2
่
1 นางเปนมารดาของสไลมาน อบน อบ ค็อยษะมะฮ์ ( ) (ในบางต าราใช้ค าว่า อบ หัษมะฮ์
็
ี
ิ
ุ
ี
ุ
ื่
ดใน Ibn ‘Abd al-Barr 2006: 2/537 และ Ibn al-Athir 1994: 7/162) บางคนกล่าวว่าชอจรงของนางคอ
ื
ู
ิ
ึ
ั
ี่
่
ไลลา นางอัลชฟาอ์ เข้ารบอสลามในยุคมักกะฮ์ นางเปนหนงในบรรดาเศาะหาบยาตทให้การสัตยาบันต่อท่านน
็
ิ
ิ
ี
ี
ุ
ี
ู
ี่
ี
บ และนางเปนคนหนงทอยู่ในกล่มแรกๆ ทอพยพไปยังนครมะดนะฮ์ นางเปนสตรชั้นสงและมความ
ี
็
ึ
ี่
่
็
็
ี่
ปราดเปรองเปนอย่างมาก ท่านนบ เคยไปเยี่ยมและเคยนอนพักกลางวันทบ้านของนาง (Ibn Hajar, 1853:
ื่
ี
8/120-121)
2
ี่
ู
อบ อุสามะฮ์วินจฉัยว่าเปนหะดษฏออฟเพราะสะนัดมุนกอฏอ ( ) ในขณะทอัลอัลบานย์วินจฉัยว่าหะดษบท
ี
ิ
ี
ี
ิ
ิ
ี
็
น้มสายรายงานทษกอต ( ) แต่มุนกอฏอ เพราะว่านางอัมเราะฮ์ บนต์ อับดลเราะหมานนั้นไม่มโอกาสพบเจอ
์
ิ
ี่
ิ
ิ
ี
ุ
ี
ี
ู
์
ู
์
ี
ี
ี
กับอบ บักร เพราะนางเกิดหลังจากอบ บักรเสยชวิตไปแล้ว 13 ป (Malik Ibn Anas, 2003: 4/385)