Page 169 - 022

169

ิ
์
1
ั
ุ
ื
็
ึ
ุ
บตรชายของท่านคอ อับดลเราะหมาน ก็ยังไม่ได้เข้ารบอสลาม จงเปนข้อสังเกตว่า อบู บักร ์
ี่
สามารถโน้มน้าวให้คนอนเชอตามทตนเองเชอได้อย่างไรในเมอภรรยาและบตรของตนเองยังไม่
ื่
ื่
ุ
ื่
ื่
ี
ึ
ี
ี่
สามารถทจะโน้มน้าวให้เชอตามทตนเองเชอได้ การทผู้วิจัยน าเสนอประเด็นน้ข้นมาไม่ได้มเจตนาท ี่
ื่
ี่
ี่
ื่
ื
ื่
์
ิ
จะลดความน่าเชอถอหรอปฏเสธผลงานของอบู บักรทมต่อศาสนาอสลามแต่อย่างใด แต่ทั้งน้ ี
ี
ี่
ื
ิ
ี่
ี่
ั
ิ
เพื่อทจะพิสจน์ว่าการเข้ารบศาสนาอสลามของบรรดาเศาะหาบะฮ์อาวุโสทกล่าวมาข้างต้นนั้นอาจมี
ู
ั
์
ั
ื่
ิ
ปจจัยอนร่วมอยู่ด้วย โดยเฉพาะอย่างยิ่งปจจัยความสัมพันธทางเครอญาตและบทบาทของสตร ี
ื
ุ
ิ
ุ
ิ
์
อัลซบัยร อบน อัลเอาวามมความสัมพันธทางเครอญาตทใกล้ชดทั้งทางฝายมารดาและฝาย
ิ
่
์
ื
ี่
่
ี
ิ
ิ
ุ
ิ
์
็
บดากับท่านนบ  บดาของอัลซบัยรเปนพี่น้องร่วมบดากับท่านหญงคอดญะฮ์ ในขณะทมารดา
ิ
ี
ี
ี่
้
ี
ี
ุ
ของอัลซบัยร คอ นางศอฟยะฮ์ บนต์ อับดลมฏฏอลบซงมศักด์ ิเปนปาของท่านนบ  ผู้ซงค่อย
็
ิ
ุ
ิ
ี
่
ุ
ึ
์
ึ
่
ื
ี
ิ
้
ิ
ึ
ปกปองและซมทราบกับท่านนบ  ตั้งแต่เร่มแรกของการเผยแผ่ศาสนาอสลาม (Ibn Ishaq, 2004:
็
็
199) นอกจากน้อัลซบัยรเปนเดกก าพราบดาตั้งแต่ยังเดกๆ (Al-Zubayri, 1982: 230) นางศอฟยะฮ์
ี
้
ิ
์
็
ี
ุ
์
ี่
ี
ยะฮ์จงมอทธพลต่อการเข้ารบอสลามของอัลซบัยรอย่างหลกเลยงไม่ได้
ิ
ั
ี
ึ
ิ
ิ
ุ
ส าหรบอษมาน อบน อัฟฟาน นั้นมความสัมพันธทางเครอญาตทใกล้ชดทางฝายมารดากับ
ั
ิ
่
ิ
ี่
ุ
ี
ุ
ิ
ื
์
ุ
ท่านนบ  เพราะอษมานมมารดาชอว่านางอัรวา บนต์ กุรอยซ์ ซงมศักด์เปนลกพี่ลกน้องของท่าน
ิ
ี
่
ี
ี
ู
ึ
็
ิ
็
ู
ื่
ิ
ี
ุ
ุ
ั
ุ
ิ
ึ
่
นบ  และเข้าใจว่าการเข้ารบอสลามตั้งแต่เร่มแรกของบรรดาบตรสาวของอับดลมฏฏอลบซงเปน
็
ิ
ิ
ุ
ู
ุ
ื
ิ
ี
น้าสาวของนางอัรวา อกทั้งการเข้ารบอสลามของบตรสาวของนาง คอนางอมม์ กัลซม บนต์ อกบะฮ์
ั
ุ
่
ึ
ิ
(Ibn Sa‘d, 1990: 8/182-183) ซงเปนน้องสาวต่างบดาของอษมานย่อมส่งผลต่อการเข้ารบอสลาม
ุ
ั
็
ิ
ของนางอรวาและอษมานไม่มากก็น้อย นอกจากน้ในบันทกของอบน หะญัรโดยอ้างจากอบู สะอด์
ุ
ุ
ิ
ุ
ึ
ฺ
ี
อัลนสาบูรย์เล่าว่านางสะอ์ดา บนต์ กุรอยซ์ ซงเปนน้าสาวของอษมาน ได้อ่านบทกวีบทหนงให้แก่
ิ
่
่
็
ึ
ึ
ี
ุ
็
ี
อษมานฟง ซงเน้อหาของบทกวีนั้นกล่าวยืนยันถงความเปนนบของท่านนบมหัมมัด  และสัจ
่
ุ
ั
ึ
ี
ุ
ื
ี
ึ
็
ุ
ี
ุ
ิ
ี
ธรรมของศาสนาอสลาม บทกวีน้มอทธพลอย่างมากต่ออษมาน จนอษมานกล่าววาจาออกมาว่า
ิ
ิ
่
ี
ื่
้
ึ
ั
้
ั
ั
่
ิ
ึ
2
ั
ิ
“ค าพูดของนาสาวของฉนไดฝงลกในจตใจของฉน และสงผลใหฉนคดถงเรองน้อยูตลอดเวลา”
้
ิ
ุ
ั
หลังจากนั้นไม่นานอษมานก็เข้ารบอสลาม (Ibn Hajar, 1853: 8/106-107)
ี
ี่
ิ
ื
ิ
็
จากหลักฐานทปรากฏย่อมปฏเสธไม่ได้ว่าความเปนเครอญาตทางมารดากับท่านนบ 
่
ุ
และบทบาทของนางสะอ์ดามผลต่อการเข้ารบอสลามของอษมาน อบน อัฟฟานอย่างแน่นอน ซง
ั
ิ
ุ
ึ
ี
ิ
็
ี
ุ
แนวคดน้สอดคล้องกับความเหนของนักวิชาการสมัยใหม่อย่างเช่น ศาสตราจารย์ ดร.มหัมมัด หะม ี
ิ
ฺ
ดลลอฮ (Hamidullah, 1993: 1/171)
ุ

1 เข้ารับอสลามหลังจากสนธสัญญาหดัยบยะฮ์แล้ว (Ibn al-Athir, 1994: 3/463)
ิ
ิ
ี
ุ
2
ต้นฉบับภาษาอาหรับใช้ส านวนว่า “ ” (Ibn Hajar, 1853: 8/107)