Page 174 - 022
P. 174
174
ี
ี
ื่
ื่
ึ
ื
ิ
ดิฉันจงดมน ้าจนอ่ม และมน ้ามาราดบนใบหน้าของดิฉัน จนตัวดิฉันและเส้อผ้าของดิฉันเปยก เมอ
ั
ตนเช้า พวกเขาเหนสภาพของดิฉันทดข้นจากการได้รบน ้า พวกเขาจงเข้ามาถามดิฉันด้วยความ
็
ี
ึ
ื่
ี่
ึ
ี่
ู
ุ
ื่
ี่
สงสัยว่า ดิฉันได้ขโมยเอาน ้าในถงน ้าดมของพวกเขาหรอไม่ (ทั้งๆ ทนางอยู่ในสภาพทถกมัดไว้
ื
ุ
ิ
ิ
้
และถงหนังเก็บน ้าก็ตั้งอยู่ห่างไกลจากตัวนาง) ดิฉันได้ปฏเสธ พรอมกับเล่าความจรงให้พวกเขาฟง
ั
ื่
ิ
ั
ิ่
็
ี่
่
้
ี
ึ
ทั้งหมด เมอได้ฟงดังนั้น พวกเขาจงกล่าวว่า “ถาหากสงทเลาน้เปนความจรงทงหมด ศาสนาของเธอ
ั้
ิ
่
ั
ี
ี
ึ
่
ี่
้
ี
นั้นยอมดกวาศาสนาของฉน” พวกเขารสกเสยใจทได้กระท าต่อดิฉันและรบปล่อยตัวดฉันพรอมกับ
ู
้
ั
เข้ารบศาสนาอสลาม” (Ibn Habib, n.d.: 82)
ิ
ุ
ิ
ี
ี
ี
ี
ึ
ี่
ในรายงานของอบน สะอด์ก็มกล่าวถงเรองราวดังกล่าวน้เช่นกัน แต่มรายละเอยดทแตกต่าง
ฺ
ื่
ิ
ิ
ุ
ุ
ุ
ฺ
ิ
ุ
ี่
ี่
กันเล็กน้อย โดยทอบน สะอด์อ้างรายงานจากมหัมมัด อบน อมัรกล่าวว่าผู้ทด าเนนการลงโทษนาง
ั
็
่
ี
ุ
์
็
อมม์ ชะรกนั้นเปนคนในครอบครวของอบู อัลอักรซงเปนสามของนาง พวกเขาได้บรรทกนางบน
ุ
ึ
ี
ี่
ื
ี
หลังอูฐทเปลอยเปล่าท่ามกลางทะเลทรายทรอนระอ นอกจากน้พวกเขาได้ทรมานนางโดยการไม่ให้
ุ
ี่
้
ี่
ิ
ี่
็
ึ
น ้าดมแก่นางเปนเวลาสามวัน จนนางอยู่ในสภาพทคล้ายกับคนหมดสต พอถงวันทสามพวกเขาเข้า
ื่
ิ
ิ
ุ
ื
มาถามนางว่า นางได้กลับตัวและละท้งศาสนาอสลามหรอยัง นางอมม์ ชะรกไม่อยู่ในสภาพท ี่
ี
ี
สามารถโต้ตอบได้ นางได้แต่เพียงยกน้วช้ไปยังฟากฟาแสดงสัญลักษณแห่งความเปนเอกะของพระ
ิ
์
้
็
ึ
ู
ื่
เจ้า พวกเขาก็ปล่อยนางให้อยู่ในสภาพเช่นนั้นต่อไป หลังจากนั้นนางรสกมพละก าลังมากข้นเมอม ี
้
ี
ึ
ึ
น ้าเย็นๆ รนลงบนหน้าอกของนาง และนางก็คว้าเอามันดมได้อกหนงมันก็พลัดหลดออกจากมอนาง
ุ
่
ิ
ื
ื่
ึ
ิ
้
ื
ู
ั
ิ
ไป เมอนางลมตาดปรากฏว่ามันลอยอยู่ในอากาศระหว่างฟากับดน หลังจากนั้นมันรนลงมาอกคร้ง
ื่
ี
ี่
ี่
็
ให้นางดมเปนคร้งทสองและคร้งทสามตามมา จนกระทั่งศรษะ ใบหน้าและเส้อผ้าของนางเปยกช้น
ื
ี
ื่
ี
ั
ื
ั
่
เมอพวกเขาออกมาเหนนางในสภาพดังกล่าวจงถามนางด้วยความแปลกใจว่า “เธอเอาน าเหลาน้มา
ื่
ึ
็
ี
้
ฺ
ึ
่
ั
ู
้
้
ู
ิ
่
ั
ฺ
จากไหน โอศัตรของอลลอฮ ?” นางจงตอบกลับว่า “แทจรงแลวศัตรของอลลอฮนั้นไมใชฉน
้
ั
ี่
ั
ั
่
ฺ
ั
ื
่
ี่
ิ
่
์
ิ
่
หากแตผูทไมปฏบัตตามศาสนาของพระองคตางหากคอศัตรของอลลอฮ ส าหรบค าถามทวา ฉนเอา
ู
้
ิ
ั
ี
ิ่
์
่
่
ี
ฺ
สงเหลาน้มาจากไหน ฉนขอตอบวา รซก (ปจจยยังชพ) นั้นมาจากอลลอฮ และพระองคทรง
ั
ี
ั
ั
ั
้
ประทานรซกใหแกฉน” เมอได้ยินดังนั้น พวกเขารบรดไปดน ้าในถงหนังทเก็บน ้าไว้ ปรากฏว่าน ้า
ี่
ุ
่
ื่
ู
ี
ี
ุ
ุ
ึ
ในนั้นไม่ลดแม้แต่น้อย พวกเขาจงกล่าวปฎญาณเข้ารบศาสนาอสลามและต่อมาได้อพยพตามท่าน
ิ
ั
ิ
ี
นบ ไปยังนครมะดนะฮ์ (Ibn Sa‘d, 1990: 8/123)
ี
ี
ิ
่
ั
ี่
ึ
ี่
็
สภาพจตใจตามธรรมชาตทอ่อนโยนของสตรเปนปจจัยหนงทท าให้อัลกุรอานและหลักค า
ิ
ึ
่
สอนอันบรสทธ์ของอสลามสามารถมอทธพลเข้าถงจตใจของพวกนางได้ง่ายกว่าพวกผู้ชาย ซงชาว
ิ
ุ
ี
ิ
ิ
ิ
ิ
ิ
ึ
ี
มชรกมักกะฮ์ตระหนักในเรองน้ ีเปนอย่างด ด้วยเหตน้ ีพวกเขาจงพยายามขัดขวางไม่ให้มสลม
ุ
ุ
ื่
ุ
ิ
็
ิ
ึ
ี
ี
ั
อ่านอัลกุรอานด้วยเสยงดัง กลัวว่าบรรดาสตรของพวกเขาจะแอบมาฟงและคล้อยตามอัลกุรอาน ดัง
ุ
ิ
์
ุ
ปรากฏในรายงานว่าชาวมชรกมักกะฮ์ห้ามไม่ให้อบู บักรอ่านอัลกุรอานด้วยเสยงดัง โดยให้เหตผล
ี