Page 168 - 022

168

็
ิ
ั
ี
ึ
่
ี่
ุ
ุ
ุ
ี
ิ
แม้ว่าอบู ฏอลบผู้เปนลงทมบญคณต่อท่านนบ  มากทสดคนหนงไม่ได้เข้ารบอสลามแต่
ุ
ี่
ิ
ิ
ั
ิ
ื
ิ
ภรรยาของเขาคอนางฟาฏมะฮ์ บนต์ อะสัดก็เข้ารบอสลามตั้งแต่ยุคมักกะฮ์หลังจากอบู ฏอลบ
ิ
ุ
ี
ั
ิ
เสยชวิตแล้ว (Al-Baladhuri, 1996: 2/795) ส่วนนางอมม์ อัลฟฏล์ บนต์ อัลหารษ ภรรยาของอัลอับ
ี
ุ
ุ
ุ
ี่
บาส อบน อับดลมฏฏอลบผู้เปนอาของท่านนบ  แม้ว่าอัลอับบาสไม่ได้อยู่ในกล่มบคคลทเข้ารบ
ี
ุ
ิ
็
ิ
ุ
ั
ิ
ั
ี่
ิ
ิ
อสลามในช่วงต้นๆ แต่ภรรยาของอัลอับบาสเปนผู้หญงคนแรกทเข้ารบอสลามหลังจากท่านหญงคอ
็
ิ
ดญะฮ์ (Ibn Sa‘d, 1990: 8/217)
ี
ิ
ุ
ุ
ุ
ส าหรบนางรก็อยเกาะฮ์ บนต์ ศ็อยฟย์ อบน ฮาชม ผู้เปนบตรสาวของพี่ชายของอับดล
ุ
ิ
็
ี
ิ
ั
ึ
่
ั
ิ
ี
ี
่
็
ุ
ิ
มฏฏอลบผู้ซงเปนปูของท่านนบ  แม้ว่าจะมอายุมากแล้ว แต่ก็เข้ารบอสลามในช่วงต้นๆ (Ibn
็
Sa‘d, 1990: 8/41) และถอว่าเปนสตรมสลมทอาวุโสและเปนทเคารพนับถอคนหนงในตระกูลบนฮา
ุ
ี
ิ
ี่
ี
ี่
ื
ื
ึ
่
็
์
ี
ื่
ึ
่
ุ
์
ิ
ิ
ชม ซงเชอได้ว่าความอาวุโสและประสบการณของนางมประโยชนอย่างมากต่อชาวมสลมในสมัย
นั้น
ิ
ั
ี
จะเหนได้ว่ากล่มสตรทตอบรบการเชญชวนของท่านนบ  ในช่วงเร่มแรกของการเผยแผ่
ุ
ิ
ี่
็
ี
ิ
ี
ี
ศาสนาอสลามจะประกอบด้วยเครอญาตทใกล้ชดของท่านนบ  และพวกนางเหล่าน้มบทบาท
ี
ื
ิ
ี่
ิ
ิ
ู
ุ
ุ
ี
ุ
ี
ส าคัญเคยงบ่าเคยงไหล่ร่วมกับบรษในการแผ่ขยายสาสน์อสลามส่วงกว้างต่อไปทั้งในหมู่กล่มสตร ี
ื
ด้วยกัน และในหมู่บรษตามแวดล้อมและโอกาสทเอ้ออ านวย
ุ
ุ
ี่
ิ
ิ
ื
ุ
ในรายงานของอบน อสหาก (Ibn Ishaq, 1976: 121) เล่าว่ามเศาะหาบะฮ์แนวหน้าหรอเศาะ
ี
ี่
์
ิ
หาบะฮ์ในกล่ม 10 ท่านทนบรบรองเข้าสวรรค์ หลายท่าน เช่น อัลซบัยร อบน อัลเอาวาม, อษมาน
ุ
ุ
ุ
ุ
1
ั
ี
ิ
อบน อัฟฟาน, ฏ็อลหะฮ์ อบน อบัยดลลาฮ, สะอด์ อบน อบ วักกอศ และ อับดลเราะหมาน อบน ุ
ิ
ุ
ุ
ฺ
์
ฺ
ิ
ุ
ิ
ี
ุ
ิ
ุ
ู
์
ิ
เอาฟ เข้ารบอสลามจากการเชญชวนของอบู บักร แต่อย่างไรก็ตามเมอส ารวจดสมาชกในครอบครว
ั
ั
ื่
ิ
ิ
2
ื่
ิ
ุ
์
ี่
ี
ของอบู บักรในเวลานั้นจะพบว่าภรรยาของท่านทมชอว่านางกุตัยละฮ์ บนต์ อับดลอซซา และ
ุ

1
ั
ี่
ี
รายนามเศาะหาบะฮ์ 10 ท่านทท่านนบ  รบรองเข้าสวรรค์ตามทปรากฏในหะดษดังน้ ี
ี่
ี
3748
2
ฺ
ิ
เปนมารดาของอับดลเลาะฮและอัสมาอ์ บนต์ อบบักร, อบน หะญัรอ้างจากอัลมุสตัฆฟรย์ ( ) กล่าวถง ึ
ี
ุ
็
์
ุ
ิ
ิ
ู
การเข้ารบอสลามของนางโดยใช้ส านวนว่า “ ” หมายถงนางเข้ารบอสลามในช่วงปลายแล้ว (Ibn
ึ
ั
ิ
ิ
ั
Hajar, 1853: 8/169)