Page 163 - 022
P. 163

163








                                                                                                   ่
                                                                                                 ู
                                                                                        ่
                            ี่
                              ็
                                                                                            ุ
                                                                             ็
                                                                      ื่
                                                     ื่
                                                                                              ิ
                       หน้าทเปนแพทย์สนามและให้น ้าดมแก่ผู้บาดเจ็บ แต่เมอนางเหนกองก าลังฝายมสลมถกฝายศัตร   ู
                            ี
                                                                          ี
                                                     ่
                                                         ุ
                                                            ิ
                                                                              ี
                       โจมตจนแตกกระจาย และทหารฝายมสลมส่วนใหญ่หนเอาชวิตรอดออกจากสนามรบอย่าง
                                                                                                    ุ
                                                         ี่
                                                                    ั
                                     ื
                                                                                                  ิ
                                                                               ี
                                                                                       ึ
                                                                                            ิ
                       อลหม่าน จนเหลอเศาะหาบะฮ์ไม่กี่คนทล้อมรอบอารกขาท่านนบ   นางจงตัดสนใจท้งอปกรณ       ์
                       การแพทย์และถังน ้าของนาง หันมาจับดาบและธนรกร่นเข้าไปยังกลางสมรภูมรบเพื่อเข้าไป
                                                                                             ิ
                                                                    ู
                                                                     ุ
                                    ็
                              ื
                                                                         ้
                                                                         ู
                       ช่วยเหลอและเปนโล่ก าบังแก่ท่านนบ   นางจับดาบต่อสอย่างนักรบชาย จนทั่วร่างกายของนาง
                                                       ี
                                                                 ึ
                                                                                          ็
                          ั
                                                     ู
                                                 ู
                       ได้รบบาดแผลจากคมดาบและลกธนของฝายศัตรถง 13 แผลและต้องรกษาตัวเปนแรมป (Ibn Sa‘d,
                                                                                  ั
                                                                                                ี
                                                                ู
                                                          ่
                                                                            ุ
                                                                         ู
                                                                                           ั
                                                                             ุ
                                                                                                        ื
                                                             ี
                                                                                     ่
                                                                          ิ
                                          ี
                                                                 ี
                                                                                      ่
                                                      ึ
                       1990: 8/303)  ท่านนบ  ได้กล่าวถงวีรสตรคนน้ในสมรภมอหดว่า “ไมวาจะหนไปทางขวาหรอ
                                                              ั
                                                  ่
                                           ั
                                                                                           ุ
                                 ็
                                                       ่
                       ซาย ฉนก็เหนนางก าลังฟนดาบตอสอยูรอบๆ ฉน” และนางขอให้ท่านนบ  ขอดอาอ์จากพระองค์
                                                                                    ี
                                                    ู
                                                    ่
                        ้
                            ั
                                                                                              ึ
                                                 ็
                                                                 ี
                                       ั
                                                                                                   ุ
                       อัลลอฮให้ครอบครวของนางเปนสหายกับท่านนบ  ในสวนสวรรค์ ท่านนบ  จงขอดอาอ์โดย
                                                                                         ี
                             ฺ
                       กล่าวว่า
                                                    ((                        ))
                                                                 ็
                                       ้
                                           ่
                              ความว่า “ขาแดพระองค ขอใหพวกเขาเปนสหายของขาพเจาในสวนสวรรคดวย
                                                  ์
                                                                            ้
                                                                                               ้
                                                                                ้
                                                                                              ์
                                                        ้
                                ิ
                              เถด” (Ibn Sa‘d, 1990: 8/305)
                              นอกจากน้มเศาะหาบยาตชาวมะดนะฮ์บางท่านได้แสดงความรกและความเปนห่วงต่อ
                                                                                     ั
                                        ี
                                                                                                 ็
                                       ี
                                                            ี
                                                 ี
                                                                                                ุ
                       ท่านนบ  มากกว่าคนในครอบครวของนางเอง ดังปรากฏตัวอย่างในรายงานจากอบน อสหาก ซง
                                                                                                         ึ
                             ี
                                                                                             ิ
                                                                                                        ่
                                                                                                 ิ
                                                    ั
                                                                                         2
                                                                                        ึ
                                                          ี
                                                                                                ี
                                                                                        ่
                                       ุ
                                                                     ี
                                                                                           ่
                                           ี
                       เล่าจากสะอด์ อบน อะบ วักกอศว่า มสตรจากตระกูลดนาร (        ) คนหนง  ซงสาม พี่ชายและ
                                                                        ์
                                                                                            ึ
                                    ิ
                                 ฺ
                                                      ี
                        ิ
                                                                                       ี
                                                                                                        ุ
                                                                     ี
                                                     ุ
                                                                                                     ิ
                       บดาของนางได้เข้าร่วมสงครามอหดพรอมกับท่านนบ  และทั้งสามได้เสยชวิตในสมรภูมอหด
                                                   ุ
                                                         ้
                                                                                                       ุ
                                                                                          ี
                        ื่
                       เมอข่าวการเสยชวิตของทั้งสามมาถงนาง นางกลับถามด้วยความเปนห่วงต่อท่านนบ  ว่า “รส    ู
                                   ี
                                                      ึ
                                                                                                ี
                                     ี
                                                                                 ็
                                                                                            ้
                                                                                            ู
                             ฺ
                                        ้
                                                                            ื่
                       ลุลลอฮเปนอยางไรบาง ?” ผู้คนตอบว่า “ทานนบปลอดภัย” เมอได้ยินดังนั้นนางรสกโล่งใจพรอม
                                                           ่
                               ็
                                                                                             ึ
                                                                                                       ้
                                                                ี
                                   ่
                                                  ็
                                      ่
                                                                                                       ี
                                   ื่
                                                                             ั
                                              ่
                       กับกล่าวว่า “เมอทานนบไมไดเปนอะไร ดังนั้นการสญเสยของฉนในครงน้ก็เปนเพยงการสญเสยท     ี่
                                                                                                   ู
                                                                      ี
                                                ้
                                                                                         ็
                                           ี
                                                                                   ั้
                                                                                            ี
                                                                                     ี
                                                                   ู
                               ่
                       เล็กนอยเทานั้น” (Ibn Hisham, 1990: 3/63)
                           ้
                                                      3
                                                                                      ู
                                                                                    ี่
                                                                                  ึ
                                                                                          ี
                                                                                  ่
                                          ฺ
                                             ิ
                                                ุ
                              นางอมม์ สะอด์ อบน มอาซ  ก็เปนเศาะหาบยาตอกท่านหนงทสญเสยบตรชายคอ อัมร
                                   ุ
                                                                                                    ื
                                                  ุ
                                                           ็
                                                                     ี
                                                                                            ุ
                                                                         ี
                                                                                                          ์
                       อบน มอาซในสงครามอหด เมอนางทราบว่ากองก าลังของอสลามก าลังเดนทางกลับมาจากสมรภม       ิ
                        ิ
                                                                                                        ู
                             ุ
                           ุ
                                                                                    ิ
                                                                         ิ
                                                ื่
                                           ุ
                                            ุ

                       1  รายงานจากอบน อับดลบัรรซงอ้างจากอบน อสหากเล่าว่าลูกในทน้หมายถงอับดลลอฮและหะบบ (Ibn ‘Abd al-
                                                                                              ี
                                                     ิ
                                             ึ
                                                         ิ
                                                        ุ
                                             ่
                                        ุ
                                    ุ
                                            ์
                                 ิ
                                                                              ึ
                                                                         ี
                                                                                   ุ
                                                                                       ฺ
                                                                       ี่
                        Barr, 2006: 2/590)
                       2
                                                   ี
                                       ี
                                               ื่
                                                        ื
                                                                      ิ
                                                              ุ
                        ในต าราของอัลวากิดย์ได้บอกชอสตรคนน้คอ นางสมัยรออ์ บนต์ ก็อยช์ (     ) (Al-Waqidi, n.d:
                                                       ี
                        1/292 )
                       3
                         มชอจรงว่ากับชะฮ์  บนต์ รอฟอ์  อบน มอาวียะฮ์ อบน อบัยด์  อบน อัลอับญัร(
                         ี
                             ิ
                          ื่
                                                                 ุ
                                                              ิ
                                                                  ุ
                                                                          ุ
                                                                        ิ
                                                      ุ
                                              ิ
                                        ิ
                                                     ุ
                                                  ิ
                                ) (Ibn Sa‘d, 1990: 8/274)
   158   159   160   161   162   163   164   165   166   167   168