Page 29 - 016
P. 29
29
เพราะสูงสุดของความรู้ในทัศนะอิสลาม คือ การเรียนรู้และรู้จักพระผู้เป็นเจ้าของตนเองโดยผ่าน
กระบวนการเรียนรู้ที่ได้จากศาสตร์ต่าง ๆ เช่น แพทย์ศาสตร์ วิทยาศาสตร์ สังคมศาสตร์ นิเวศวิทยา
หรือศาสตร์อื่น ๆ
บัณฑิตย์ สะมะอุนและคณะ ( 2549: 22-24) กล่าวถึงกระบวนการศึกษาและความรู้
ของอิสลามวางอยู่บนมาตรฐานและตัวชี้วัด 4 ประการ คือ
1. อัล-กุรอาน เป็นคัมภีร์ที่ประทานมาจากพระเจ้า (อัลลอฮ) เป็นคัมภีร์
ฺ
เล่มสุดท้ายส าหรับโลกนี้ คัมภีร์ที่ส าคัญของอิสลามมีหลายเล่มและถือว่าเป็นคัมภีร์ที่ประทานมาจาก
พระเจ้าเช่นเดียวกัน เช่น ซาบูร (ประทานแก่ศาสดาดาวุดหรือเดวิด) อินญีล/ไบเบิ้ลใหม่
(ประทานให้แก่ศาสดาอีซาหรืเยซู) เตารอต/ไบเบิ้ลเก่า (ประทานให้แก่ศาสดามูซาหรือโมเซส) และ
อัล-กุรอาน (ประทานให้แก่ศาสดามูฮัมหมัด)
อัล-กุรอานเป็นคัมภีร์ที่ยืนยันในอดีตของอิสลามทั้งหมด ซึ่งคัมภีร์ในอดีตนั้นมีการ
เปลี่ยนแปลงทั้งตัวบทและความหมาย อัล-กุรอานจึงเป็นมาตรฐานของบรรดาคัมภีร์ในอดีตแต่ไม่ใช่มี
เปูาหมายเพื่อการปฏิเสธคัมภีร์ในอดีตทั้งหมด เพราะบางส่วนยังเป็นหลักฐานอ้างอิงให้กับคัมภีร์
อัล-กุรอานได้ นอกจากนั้นคัมภีร์ในอดีตยังมีรายละเอียดเกี่ยวกับประวัติศาสตร์ที่อัล-กุรอานไม่ได้
กล่าวไว้แต่หากมีความขัดแย้งเกิดขึ้นก็ให้ใช้อัล-กุรอานเป็นมาตรฐาน
2. ซุนนะห์ คือ แบบอย่างของค าพูด การกระท าของศาสดามูฮัมหมัด
ในช่วงที่ท่านยังมีชีวิตอยู่ ซึ่งเป็นการอธิบายด้วยบทของอัล-กุรอาน ให้มีความละเอียดและชัดเจน
ยิ่งขึ้น โดยศาสดามูฮัมหมัดมีหน้าที่อธิบายความหมายของอัล-กุรอานแก่ประชาชาติให้ครบถ้วน
สมบูรณ์ อัล-กุรอานจึงเป็นตัวบท ส่วนซุนนะห์เป็นค าอธิบายตัวบทของอัล-กุรอานอีกขั้นตอนหนึ่ง ทั้ง
สองส่วนนี้เป็นองค์ประกอบส าคัญที่มุสลิมต้องยึดมั่นและเป็นแนวทางในการด าเนินชีวิตของมุสลิม
3. อิจมาอ์อุลามาอ์ คือ การตีความปัญหาต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นหลังจากท
ี่
ศาสดามูฮัมหมัดสิ้นชีวิตแล้ว เพราะในช่วงที่ท่านศาสดายังมีชีวิตอยู่ศาสดาจะเป็นผู้ให้ค าตอบต่อ
ปัญหาที่เกิดขึ้นด้วยตัวของท่านเอง เมื่อท่านเสียชีวิตลง หน้าที่นี้ตกอยู่ในบรรดาอุลามาอ์
(ผู้รู้ศาสนาระดับสูง) บรรดาผู้จะร่วมกันระดมความคิด และหาทางออกต่อปัญหาที่เกิดขึ้นให้ตรงและ
สอดคล้องกับอัล-กุรอาน และซุนนะห์มากที่สุด จนออกมาเป็นมติจากบรรดาผู้รู้ ในส่วนนี้เรียกว่า
์
“อิจมาญ์” ดังนั้นค าว่า “อิจมาอ์อุลามาอ” จึงหมายถึง มติของบรรดาผู้รู้โดยการหาทางออกให้แก่
ปัญหาที่เกิดขึ้น มติที่ออกมาจากบรรดาผู้รู้นี้เป็นมติส่วนใหญ่ทั้งที่เอกฉันท์และไม่เอกฉันท์โดยน ามา
จากหลักฐานของอัล-กุรอานและซุนนะห์
4. กียาส คือ การเปรียบเทียบกับปัญหาที่เกิดขึ้นเพื่อให้สอดคล้องกับ
