Page 88 - 013

88

็
ี่
ี่
ื
ี
ิ
ความว่า “ ใครก็ตามทเหนความชั่ว (ส่งทไม่ด) จงแก้ไขด้วยน ้ามอ และถ้าไม่
ื
สามารถแก้ไขด้วยน ้ามอ จงแก้ไขด้วยค ากล่าว และถ้าไม่สามารถแก้ไขด้วยค ากล่าว
ื
ุ
จงแก้ไขด้วยใจ นั้นแหละคออมานทต าสด”
่
ี่
ิ

การกลับไปหาหลักฐานจากอัล-กุรอานและอัล-หะดษคอทางออกทอัล-กุรอาน
ฺ
ื
ี
ี่
ฺ
ั
ระบไว้อย่างทอัลลอฮ ได้ตรสว่า
ุ
ี่
ฺ

 


               ... ﴿

















) 11 : ءاسنلا( ﴾     
ิ
ความว่า “ ...แต่ถ้าพวกเจ้าขัดแย้งกันในส่งใด ก็จงน าส่งนั้นกลับไปยังอัลลอฮ ฺ
ิ
ิ
็
ั
ู
ฺ
และ รอซล หากพวกเจ้าศรทธาต่ออัลลอฮและวันปรโลก นั่นแหละเปนส่ง
ิ
ี่
็
ี่
ทดยิ่ง และเปนการกลับไป ทสวยงามยิ่ง ” (อัน-นสาอ :59)
ฺ
ี
ุ
ื่
ฺ
ี
จากอายะหอัลกุรอานข้างต้นสามารถสรปได้ว่า ต่อเมอมความขัดแย้งกันในส่งใด
ิ
ิ
ก็ตาม จงเอาส่งนั้นกลับไปหาอัลกุรอานของอัลลอฮ และกลับไปหาวิธการใช้ชวิตของท่าน
ฺ
ี
ี
ี
ู
็
รอซล ตั้งแต่การกระท าตอนทมชวิตอยู่และหลังจากเสยชวิตไปแล้ว ทั้งหมดนั้นเปนการแก้ไข
ี
ี่
ี
ี
็
ี
็
และเปนการกลับไปด้วยดยิ่ง และ Abdulkarim Shaidan. (1996 : 123) ได้กล่าวค ากล่าวน้เปน
ี
ิ
ี่
ิ
ื่
ิ
ึ
ี่
ี่
ตัวอย่างทชัดเจนส าหรบส่งทเราได้กล่าวถงข้างต้น เหล่าอหม่ามทั้งสและอหม่ามคนอนๆ ต่าง
ั
กล่าวกันในท านองเดยวกันว่าความเหนของท่านแต่ละคนนั้นเปนเพียงแค่ความเหนของปถชนผู้
ุ
็
็
็
ี
ุ
ื่
็
ี
ึ
ี่
้
ี่
ู
่
หนง ถ้าหากมความเหนอนทเพียบพรอมด้วยหลักฐานทถกต้องกว่าก็ให้กลับไปหาหลักฐานนั้น
ั
ค าพูดของท่านอหม่ามมาลก ทได้กล่าวว่า “ค าพูดของคนทกคนนั้นทั้งรบได้และท้งได้ ยกเว้น
ี่
ุ
ิ
ิ
ิ
ค าพูดของท่านรอสล เท่านั้น
ู
ิ
ี
วิธการจัดการความขัดแย้งเพื่อให้อยู่รอดและมประสทธภาพสงสด ได้ม ี
ิ
ี
ุ
ู
นักวิชาการเสนอวิธจัดการความขัดแย้งไว้มาก เช่น อันดับแรกของหลักการใช้ในการจัดการความ
ี
์
ิ
ี
ขัดแย้งตามแนวทางของอสลามม 2 หลักการ คอ จากคัมภรอัลกุรอานและแบบฉบับของ
ื
ี
ศาสดามูฮัมมัด เนองจากพระมหาคัมภรอัลกุรอ่าน เปนพระมหาคัมภรมบทบัญญัตเกี่ยวข้อง
ิ
็
ี
์
ื่
์
ี
ี
ิ
ิ
ุ
ั
ิ
่
ึ
ิ
กับหลักการศรทธา หลักปฏบัต และหลักของคณธรรม จรยธรรม ซงเกี่ยวข้องกับการด าเนน
ี่
ุ
ชวิตของมสลมททกคนยอมรบ ส่วนแบบฉบับของศาสดามูฮัมมัด นั้นหมายถงบรรดาค าพูด
ี
ึ
ั
ิ
ุ