Page 245 - 013
P. 245
240
บทนา
อสลามเปนศาสนาทให้ความส าคัญเรองการจัดการความขัดแย้ง และได้ก าหนด
ี่
ื่
ิ
็
ุ
วิธการต่างๆ ในการจัดการความขัดแย้ง ไว้ในอัลกุรอาน และอัลหะดษจ านวนมาก เพื่อให้บคคล
ี
ี
และสังคมยึดปฏบัตตาม อันเปนแนวทางให้สังคมเกิดความสันตสข จากการศกษาของนักวิชาการ
ิ
ิ
ึ
็
ิ
ุ
็
ิ
ี
็
ิ
ี่
ี่
กลับพบว่า ความขัดแย้งไม่เพียงแต่จะเปนทเกิดโดยธรรมชาตอันหลกเลยงมได้เท่านั้น แต่ยังเปน
ี
ส่งทไม่พึงปรารถนาในองค์การอกด้วย (Alwani, Taha Jabir. 1991 : 21-22) อกทั้งความขัดแย้ง
ี
่
ี่
ิ
ั
้
ี่
สามารถน าไปส่ปญหาทรายแรงในองค์การใด ๆ ก็ได้ สามารถท าให้สมรรถนะขององค์การ
ู
ึ
ู
ี่
ุ
สั่นคลอนเช่นเดยวกับน าไปส่การสญเสยบคคลทดและส าคัญ เพราะความขัดแย้งอาจเกิดข้นในการ
ี
ู
ี
ี
ิ
ุ
ิ
ิ
็
ท างานอันเนองมาจากสาเหตต่าง ๆ อาทเช่น การแก่งแย่งชงต าแหน่ง ความคดเหนไม่ตรงกัน
ื่
ู
์
ื่
การขัดกันเรองผลประโยชน ความขัดแย้งน าไปส่การแข่งขันในรปแบบต่าง ๆ การแข่งขันย่อม
ู
ิ
ี
ื
ี่
ึ
้
เกิดมการแพ้ชนะ ความขัดแย้งเพิ่มมากข้น เมอคนต้องต่อสเพื่อให้ได้ส่งทตนเองต้องการหรอม ี
ื่
ู
ิ
ึ
ึ
ี่
็
ุ
็
ี
ิ
ี่
ื่
ุ
อ านาจในการควบคมบคคลอน การขัดแย้งจงเปนส่งทเกิดข้นได้เสมอในองค์การ เปนส่งทหลก
ี
ี่
ึ
่
เลยงไม่ได้ในการบรหารงานบคคล ซงในอัลกุรอานได้เตอนให้ระวังผลอันเลวรายทจะก่อให้เกิด
ิ
้
ุ
ื
ฺ
ี่
ั
ปญหาความขัดแย้ง ความแตกแยกทเปนผลมาจากการขัดแย้งในประเด็นต่าง ๆ ดังทอัลลอฮ ได้
ี่
็
ั
ตรสว่า
) 301 : ةيلآا نارمع لآ ( ﴾ .... ﴿
ความว่า “พวกเจ้าจงยึดสายเชอก(ศาสนา)แห่งอัลเลาะฮ์พรอมเพรยงกันเถดและ
ื
ี
ิ
้
ฺ
ิ
ิ
ี่
พวกเจ้าอย่าได้แตกแยก” (ส่วนหนงจากอายะฮท 103 : อาล อมรอม)
่
ึ
ซงพระองค์ทรงตรสว่า "พวกเจ้าอย่าได้แตกแยก" ไม่ใช่ตรสว่า "พวกเจ้าอย่าได้
ั
ั
่
ึ
ขัดแย้ง" ในประเด็นการขัดแย้งต่าง ๆ
ึ
่
ี่
ั
ฺ
ี
และอกอายัตหนงทอัลลอฮ ได้ตรสไว้ว่า :
﴿
) 95 : ةيلآا ءاسنلا( ﴾
ั
ู
ั
ื่
ความว่า “บรรดาผู้ศรทธาทั้งหลาย จงเชอฟงอัลลอฮ์ และจงเชอฟงรอซล
ั
ื่
และผู้มอ านาจจากพวกเจ้าคร้นเมอพวกเจ้ามความขัดแย้งกัน พวกเจ้าจงกลับไปส่ ู
ั
ี
ี
ื่