Page 162 - 160
P. 162

148



                       (ปวส.) ที่หลักสูตรยังปรับปรุงไม่ทัน กลุ่มนี้ก็ควรที่จะได้รับการพัฒนาก่อนจบ สอดคล้องกับโรงงาน
                       ปกติในจังหวัดปัตตานี จังหวัดยะลา และจังหวัดนราธิวาส ที่มีจำนวนโรงงาน 878 โรงงาน 303

                       โรงงาน และ 419 โรงงาน ตามลำดับ ซึ่งมีนักศึกษาเก่าและที่กำลังจะเข้าไปทำงาน ประมาณโรงงาน
                                   ึ
                                                                                       ี
                       ละ 1 คน นักศกษาเก่า 2,232 คน และนักศึกษาจบใหม่ ที่จะเข้าไปทำงาน จะมถึง 3,832 คน (กรม
                       โรงงานอุตสาหกรรม, 2561) แรงงานอาชีวศึกษาที่ควรพัฒนาสิ่งใหม่ ๆ และหลักสูตรอาชีวศึกษาที่จะ

                       สอบปกติในระดับประกาศนียบัตรวิชาชีพ (ปวช.) ประกาศนียบัตรวิชาชีพชั้นสูง (ปวส.) ก็ต้อง
                       ปรับเปลี่ยนให้ทันสมัยกับอุตสาหกรรมที่จะเกิดใหม่ และอุตสาหกรรมอาชีพต่อเนื่องในระบบ Supply

                       Chain กับอุตสาหกรรมพื้นที่ “สามเหลี่ยมมั่นคง มั่งคั่ง ยั่งยืน” สอดคล้องกับโครงการพฒนากำลังคน
                                                                                              ั
                       ระดับกลางของประเทศไทย ระยะที่ 2 ปี พ.ศ. 2502-2509 ที่เน้นนวัตกรรม และการผลิตกำลัง

                       อาชีวศึกษาให้สนองความต้องการของตลาดแรงงาน (สำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษา, 2555)

                                                                                             ื่
                                     สำหรับในประเด็นที่เมื่อดำเนินการวางแผนพัฒนากำลังอาชีวศึกษาเพอสนับสนุน
                       นโยบายเมืองต้นแบบ “สามเหลี่ยมมั่นคง มั่งคั่ง ยั่งยืน” ในพื้นที่จังหวัดภาคใต้ชายแดน จะเกิดเช่นที่

                       กล่าวมาได้ด้วยเพราะจะมีความมั่นคงได้ กล่าวคือ กำลังคนอาชีวศึกษาที่ทำงานใน 3 จังหวัดภาคใต้

                       ชายแดน หากถูกพัฒนาดังกล่าวได้จะมความมั่นคงในหน้าที่การงานในอาชีพนั้น ๆ ได้อย่างดี จะไม่ถูก
                                                      ี
                       แย่งงานจากผู้มาจากนอกจังหวัด ด้วยจะไม่คุ้นพื้นที่ และโรงงานอุตสาหกรรมเองก็จะไม่รับผู้มาจาก

                       นอกจังหวัด เพราะคนนอกจังหวัดภาคใต้ชายแดน จะเสียเวลาในการปรับตัว ทำให้ประสิทธิภาพการ
                       ทำงานลดลง

                                     เกิดความมั่งคั่งได้ กล่าวคือ การที่แรงงานอาชีวศึกษามีอาชีพ มีรายได้ ความมั่งคั่ง

                                                                               ั่
                                                                                               ื้
                       จะเกิดในตนเอง และครอบครัว และเมื่อแรงงานไม่ย้ายถิ่น ความมั่งคงของเศรษฐกิจในพนที่จังหวัด
                       ภาคใต้ชายแดนตามมาอีกด้วย
                                     และเกิดความยั่งยืนได้ กล่าวคือ ในช่วงวัยทำงานของคนเมื่อจบการศึกษา
                       อาชีวศึกษา อายุ 20-22 ปี ระดับประกาศนียบัตรวิชาชีพชั้นสูง (ปวส.)จะมีงานทำจนถึงอายุ 50-55 ปี

                       เกษียณงานของเอกชน จากนั้นยังสามารถประกอบอาชีพเองได้ ที่เกี่ยวข้องกับอุตสาหกรรม ดังที่

                       กล่าวมาข้างต้น มีงานทำ มีรายได้ แบบต่อเนื่องยั่งยืนและส่งต่อไป ยังคนรุ่นต่อ ๆ ไป สอดคล้องกับ
                       ยุทธศาสตร์ชาติ 20 ปี (สำนักงานสภาพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ, 2561) ที่ให้ความหมาย

                       มั่นคง ไว้ว่า ประชาชนมีความมั่นคงในงาน ประชาชนสร้างรายได้ มีรายได้จะเกิดความมั่งคั่งและ

                       ประชาชนสามารถพฒนา ความเจริญ งาน รายได้-ยึดถือปฏิบัติต่อเนื่อง คือ ความยั่งยืน และยัง
                                       ั
                                              ั
                       สอดคล้องกับเป้าหมายการพฒนาที่ยั่งยืนในประเทศไทย 17 ข้อ (สหประชาชาติ ประเทศไทย, 2558)
                                                                                          ุ
                       ได้แก่ การพัฒนาที่ยั่งยืนในหัวข้อที่ 4 การศกษาที่เท่าเทียม ข้อที่ 8 การจ้างานที่มีคณค่าและการ
                                                          ึ
                       เติบโตทางเศรษฐกิจขอที่ 11 เมืองและถิ่นฐานมนุษย์ที่ยั่งยืน และข้อที่ 17 ความร่วมมือเพื่อการ
                                        ้
                       พัฒนาที่ยั่งยืน
   157   158   159   160   161   162   163   164   165   166   167