Page 28 - การศึกษาวิเคราะห์หนังสืออะกีดะฮฺ อันนาญีน ฟี อิลมฺ อุศูล อัดดีน ของชัยคฺ ซัยนฺ อัลอาบิดีน เบ็น มุฮัมมัด อัลฟะฏอนีย์
P. 28
6
มิฟตาฮ อัลมุรีด ฟี อิลมฺ อัตเตาฮีด และอิรชาดุลอิบาด อิลา สะบีลิรเราะชาด เป็นต้น แต่หนังสือที่
์
ผู้วิจัยเลือกเป็นเอกสารวิจัยคือ อะกีดะฮ อันนาญีน ฟี อิลมฺ อุศูล อัดดีน
หนังสืออะกีดะฮ ์ อันนาญีน ฟี อิลมฺ อุศูล อัดดีน เป็นหนังสืออะกีดะฮ์เล่มหนึ่งที่ม ี
เนื้อหาสาระในต้นฉบับ 140 หน้า โดยใช้ภาษามลายู-ญาวีป๎ตตานี ซึ่งต่วนมีนาลได้เขียนแล้วเสร็จเมื่อ
ปี ฮ.ศ. 1308 (ค.ศ. 1887) หรือประมาณ 130 ปีที่ผ่านมา และเป็นหนึ่งในบรรดาหนังสือที่ใช้ในการ
เรียนการสอนมาตั้งแต่อดีตจนถึงป๎จจุบัน หนังสือเล่มนี้ไม่ได้แพร่หลายเฉพาะในดินแดนแห่งนี้เท่านั้น
แต่ยังได้แพร่หลายในส่วนกลางของประเทศไทย โดยเฉพาะในกรุงเทพมหานครและประเทศเพื่อนบ้าน
อย่างเช่น มาเลเซีย อินโดนีเซียและบรูไนอีกด้วย (พีรยศ ราฮิมมูลา, 2545 : 37-38)
เนื้อหาสาระของหนังสืออะกีดะฮ ์ อันนาญีน ฟี อิลมฺ อุศูล อัดดีน มีคุณภาพและ
์
คุณค่าทางวิชาการอะกีดะฮ เป็นส่วนส่งเสริมให้หนังสือเล่มนี้ได้รับการยอมรับของผู้คนเป็นจํานวนมาก
ไม่แตกต่างจากหนังสือเล่มอื่น ๆ ทั้งในประเทศและต่างประเทศก็ได้ใช้หนังสือเล่มนี้ในการจัดการเรียน
การสอนตามโรงเรียนสอนศาสนา หน่วยงานที่จัดการศึกษาด้านศาสนา หรือผู้เผยแพร่ศาสนารูปแบบ
ต่าง ๆ โดยทั่วไปตั้งแต่อดีตมาตราบจนป๎จจุบัน หนังสือเล่มนี้ยังได้แพร่หลายเป็นที่นิยมในต่างประเทศ
ไม่น้อย โดยเฉพาะประเทศเพื่อนบ้านในกลุ่มเอเชียตะวันออกเ ฉียงใต้ เช่น ประเทศมาเลเซีย
อินโดนีเซีย กัมพูชา เวียดนามและพม่า เป็นต้น (Ἀhmad Fathy, 2009 : 13-14)
ลักษณะโดยทั่วไปของหนังสืออะกีดะฮ ์ อันนาญีน ฟี อิลมฺ อุศูล อัดดีน เป็นหนังสือ
อธิบาย มะตัน อุมมฺ อัลบะรอฮีน โดยเขียนประโยคอธิบายที่ไม่มีวรรคตอนเหมือนกับการเขียนใน
ป๎จจุบัน มีการเรียบเรียงคําและข้อความเป็นวรรคเป็นตอน ส่วนการอ้างอิงอายะฮ์อัลกุรอานและ
อัลฮะดีษผู้แต่งก็มิได้ระบุว่าอยู่ในสูเราะฮ์ใด อายะฮ์ที่เท่าไร หมายเลขฮะดีษที่เท่าไร ใครเป็นผู้รายงาน
และสถานภาพของฮะดีษเป็นอย่างไรตามลําดับ และยังใช้ภาษามลายูป๎ตตานีในอดีตที่ใช้ คํา สํานวน
ภาษาค่อนข้างยากจึงทําให้เกิดความยุ่งยากสําหรับอนุชนป๎จจุบันที่จะทําการศึกษา ค้นคว้า และทํา
ความเข้าใจถึงเนื้อหาของหนังสือเล่มนี้ ดังนั้นจึงจําเป็นต้องมีการศึกษาวิเคราะห์หนังสือตามแนวทาง
อะกีดะฮ ์
จะเห็นได้ว่าในยุคป๎จจุบันเป็นยุคแห่งข้อมูลข่าวสาร เป็นยุคแห่งการพัฒนาการทุก ๆ
ด้าน โดยเฉพาะหนังสือหรือตําราที่เป็นผลงานของอุละมาอ์ยุคก่อนทั้งสะลัฟและเคาะลัฟ ได้มีการ
พัฒนาปรับปรุงให้ทันยุคทันสมัยในหลายสาขาวิชา เช่น ฟิกฮฺ อุศูลุดดีน ตะเศาวุฟและอื่น ๆ ก็จะ
มุ่งเน้นด้านการอ้างอิงและหลักฐาน ทั้งนี้ก็เพื่อพิสูจน์ความถูกต้อง ความชัดเจน คุณภาพและ
มาตรฐานขององค์ความรู้นั้น ๆ และจะเน้นการใช้ถ้อยคํา สํานวนภาษาที่ง่ายเป็นพิเศษ รูปแบบการ
เรียบเรียงคํา ประโยค การจัดวาง การลําดับความสําคัญของหัวเรื่อง ข้อความ เนื้อหาชัดเจนน่าอ่าน
น่าติดตาม อ่านแล้วทําความเข้าใจง่าย สามารถเรียนรู้และศึกษาค้นคว้าได้ด้วยตนเอง ต่างกับยุค
