Page 214 - การศึกษาวิเคราะห์หนังสืออะกีดะฮฺ อันนาญีน ฟี อิลมฺ อุศูล อัดดีน ของชัยคฺ ซัยนฺ อัลอาบิดีน เบ็น มุฮัมมัด อัลฟะฏอนีย์
P. 214

192






                                                                                              ً
                                     คําว่า  “อิบาดะฮ”  เป็นภาษาอาหรับมาจากคํากริยาของคําว่า   ةدابع   دبعػي     دبع
                                                    ์
                                                                                                 ي
                                                                                                     ى
                                                                                                      ىى
                                                                                           نى ى
                                                                                                  يٍى
                       อ่านว่า อะบะดะ  ยะอฺบุดุ  อิบาดะตัน มี ความหมายเชิงภาษาศาสตร์ เช่น การเชื่อฟ๎ง นอบน้อมและ
                       ยอมจํานน (Ἰbn al-Manzūr, 1993 : 3/273)
                                     ความหมายอิบาดะฮ์เชิงภาษาจะเป็นความหมายที่ครอบคลุมกิจการต่างๆ ที่ดีและให้
                       ประโยชน์

                                                ์
                                     ข.  อิบาดะฮเชิงวิชาการ
                                     สําหรับความหมายเชิง วิชาการนั้นบรรดาอุละมาอ์ได้ให้ความหมาย ของ“อิบาดะฮ”
                                                                                                        ์
                       ดังนี้

                                                ์
                                     1)  อิบาดะฮ หมายถึง การภักดีที่นอบน้อมและยอมจํานน   (al-Baghawiy, 1986 :
                       1/41)
                                     2)  อิบาดะฮ์ หมายถึง การให้เอกภาพต่ออัลลอฮ์โดยความนอบน้อมและยอมจํานน

                       ที่สมบูรณ์ด้วยความรักและภักดี (al-Khumaiyis, n.d. : 331)
                                     3)  อิบาดะฮ์ หมายถึง คํานามที่รวบรวมทุกสิ่งทุกอย่างที่อัลลอฮ   ทรงรักและพอ
                                                                                          ์
                       พระทัยจากคําพูดและการกระทํา ทั้งภายในและภายนอก (Ἰbn Taimiyyah, n.d. : 38)

                                     เมื่อพิจารณา อิบาดะฮเชิงภาษา ดังที่ได้กล่าวข้างต้น  หมายถึง การงานทุกอย่างที่
                                                       ์
                       อัลลอฮ  ทรงยอมรับไม่ว่าจะเป็นทั้งภายในหรือภายนอก ซึ่งจะไม่ถือว่าเป็นอิบาดะฮ์ที่แท้จริงหาก
                             ์
                       อิบาดะฮ์นั้นปราศจากความรักและนอบน้อมต่ออัลลอฮ 
                                                                   ์
                                     ดังนั้น การละหมาด การจ่ายซะกาต การถือศิลอด การทําหัจญ์ การพูดดี การปฏิบัติ
                       สัญญา การสั่งใช้ในสิ่งที่ดี การสั่งห้ามในสิ่งที่ชั่ว การทําความดีกับบิดามารดา การทําความดีกับญาติ

                       เพื่อนบ้าน การช่วยเหลือเด็กกําพร้าและยากจน การดุอาร์ การซิกิร และการอ่านกุรอาน เป็นต้น
                       ทั้งหมดที่กล่าวมานี้คือ อิบาดะฮ์ภายนอก  ส่วนการศรัทธาต่ออัลลอฮ์ การศรัทธาต่อบรรดาเราะสูล

                       การรักอัลลอฮ์และเราะสูลของพระองค์ การยําเกรงต่ออัลลอฮ์ การบริสุทธิ์ใจต่ออัลลอฮ์ การชุโกร

                       ต่ออัลลอฮ์และการมอบหมายต่ออัลลอฮ์เป็นต้นซึ่งทั้งหมดนี้คือ อิบาดะฮ์ภายใน
                                                                                       ์
                                     สิ่งที่มุสตะฮีล หมายถึง สิ่งที่เป็นไปไม่ได้ที่จะเกิดขึ้นกับอัลลอฮ  อาทิ เช่น ความโง่
                       ความอ่อนแอ ความตาย ความบอด ความหนวก การเป็นไบ้ ความสูญสลาย ความไม่มี ความขัดสน
                       และความเสมอเหมือน เป็นต้น (al-Safārīniy, 1982 : 1/263)

                                     โดยหลักฐานและความคิด ได้ปฏิเสธสิ่ง ที่เป็นมุสตะฮีล ต่ออัลลอฮ ในหลายอายะฮ ์
                                                                                            ์
                                       ์
                       ด้วยกัน เช่น อัลลอฮ  ตรัสว่า
                                                                                 ﭼ  ﭣ   ﭢ  ﭡ    ﭽ
                                                                       ؿا ةروس
                                                                   ةيأ   11 )  نم ضعب    :    لروش  (
                                     ความว่า : “ไม่มีสิ่งใดเสมอเหมือนพระองค์”
   209   210   211   212   213   214   215   216   217   218   219