Page 178 - 006
P. 178

167


                           ทั้งนี้ อุตสาหกรรมต่างๆมีส่วนอย่างมากในการขับเคลื่อนเศรษฐกิจของอาณาจักรวิชัย

                   นคร ซึ่งประกอบไปด้วยอุตสาหกรรมทางการเกษตร เหมืองแร่ การทำโลหกรรม งานฝีมือ
                   สิ่งทอ และการประมง โดยสินค้าที่เกี่ยวกับการเกษตรได้แก่ น้ำตาล น้ำมัน (oil) สีย้อมผ้า
                   ใยมะพร้าว (coir) เสื่อ ร่ม ฯลฯ ส่วนเหมืองแร่มีทั้งการขุดเพชร ทองคำ เหล็ก กำมะถัน

                   ทองแดง ในแถบชายฝั่งทะเลก็มีการทำเกลือ ไม้ถูกนำไปใช้ในงานขนส่ง แคร่ การสร้างสถูป
                   และการสร้างเรือ หนัง (leather) มักถูกเอาไปใช้ในการทำอุตสาหกรรมเกี่ยวกับการทำรองเท้า

                                                      ื้
                   ด้านการทำภาชนะดินเผาถูกจำกัดเขตพนที่ให้อยู่ในแถบชนบท ในขณะที่อุตสาหกรรมสิ่งทอมี
                   ความรุ่งเรืองมากในยุคนี้
                           ในส่วนของการค้าและการพาณิชย์ สินค้าต่างๆมีการนำเข้าและส่งออกโดยทางบกและ

                   ทางทะเล วิชัยนครมีเมืองท่ากว่า 300 แห่ง ทั้งทางตะวันตกและทางตะวันออก เพื่อใช้ในการทำ
                   กิจกรรมการค้ากับหลากหลายประเทศ ไม่ว่าจะเป็นเกาะต่างๆในมหาสมุทรอินเดีย หมู่เกาะ
                                                                                             22
                   มลายู พม่า จีน อาหรับ เปอร์เซีย แอฟริกาใต้ อาบิซซิเนีย (Abyssinia) และโปรตุเกส
                           สินค้านำเข้าที่สำคัญคือ ช้างและม้า มีการนำเข้าม้าและช้างจากต่างประเทศเป็น
                   จำนวนมาก ช้างถูกนำเข้ามาจากศรีลังกา ส่วนม้านั้นมาจากอาระเบีย ซีเรีย และตุรกี โดยถูกขน

                                                                      ่
                   ถ่ายมาลงเมืองท่าต่างๆทางฝั่งตะวันตกของอินเดียโดยพอค้าชาวมุสลิม ในขณะที่เมืองท่ากัว
                   (Goa) ซึ่งอยู่ภายใต้การดูแลของโปรตุเกสได้กลายเป็นเมืองท่าพิเศษที่ใช้เป็นตลาดการซื้อขายม้า

                   ที่สำคัญ โดยม้าที่ถูกขนส่งมายังเมืองท่าแห่งนี้จะถูกส่งไปที่อาณาจักรของสุลต่านรวมไปถึง
                                        23
                   อาณาจักรวิชัยนครด้วย  ซึ่งม้าที่มาจากการนำเข้าดังกล่าวนี้ถูกนำมาใช้ในการศึกสงครามเป็น
                   สำคัญ

                           สินค้านำเข้าอื่นๆ คือ เครื่องเทศ เช่น กานพลู กระวาน อบเชย นำเข้ามาจากแถบหมู่
                   เกาะสุมาตรา โมลุกกะ และลังกา ฝิ่นนำเข้ามาจากจีน ทองแดง ปรอท เงิน ทองคำ ตะกั่ว และ

                   ดีบุกมาจากตะวันออกกลาง วิชัยนครยังนำเข้าผ้าไหมจากจีน และนำเข้าหินรัตนชาติมาจากพม่า
                   ศรีลังกา และออร์มุซ (Ormuz) อีกด้วย
                                                                            ื
                           ในขณะที่สินค้าหลักที่ส่งออกได้แก่ ข้าว น้ำตาล ธัญพช เครื่องเทศบางชนิด สิ่งทอ
                   ไม้จันทน์ ไม้สัก คราม และลูกสมอ (myrobalan) ทั้งนี้ ข้าวและธัญพชจะส่งออกไปศรีลังกา
                                                                                  ื
                   มะพร้าวจะส่งไปเอเดน (Aden) และออร์มุซในตะวันออกกลาง ขิงถูกส่งไปเปอร์เซียและเยเมน

                   เหล็กถูกส่งไปประเทศในโลกอาหรับ สิ่งทอถูกส่งไปออร์มุซ มะละกา พม่า สุมาตรา และบันตัม
                                                            ื่
                           วิชัยนครยังผลิตเหรียญของตนเองเพอใช้หมุนเวียนในตลาด โดยเหรียญที่ผลิตออกมา
                   มีหลายประเภททั้งเหรียญทอง เหรียญเงิน และเหรียญทองแดง  เหรียญทองคำเรียกว่าวะระหะ

                                                 24
                   (varaha) มีน้ำหนักอยู่ที่ 52 เกรน  (grains) ครึ่งหนึ่งของวะระหะเรียกว่าประทับ (pratap) มี
                   น้ำหนักอยู่ที่ 26 เกรน ครึ่งหนึ่งของประทับหรือ 1 ส่วน 3 ของวะระหะอยู่ที่ราว 13 เกรน และ






                          22  R.C. Majumdar. An Advanced History of India, p. 375.
                          23  Burton Stein. (1982). Vijayanagara c. 1350-1564. The Cambridge Economic History of India Vol.1.
                   Cambridge : Cambridge University Press, p. 118.
                          24  หน่วยเกรน (grain) เป็นหน่วยตวงน้ำหนักของของแข็ง 1 เกรน (grain) จะมีน้ำหนักอยู่ที่ 65 มิลลิกรัม (mg)
   173   174   175   176   177   178   179   180   181   182   183