Page 131 - 052

115

ั
ั
4

4
ี
ั
หมวก สําหรับสวมกอนพนทบดวยผ า และผ าพนศรษะ การแตงกายของสตรีอาหรับ จะส4วมกางเกง
ี
ยาว เสื้อแขนยาวผ4าคอ แล วสวมทับด วยเสื้อยาว และผ าคลุมพันศรษะเหลอไว ส4วนของใบหน า และใช
ื

ี
ฺ
ั้
ชายผ าที่เหลือพันรอบตนคอ จนกระทงในยุคของราชวงศอบบาสียะฮ กระแสของวัฒนธรรมเปอร เซย
ั

เข ามามีบทบาทเหนือวัฒนธรรมอาหรับยุคนี้เครื่องแต4งกายแบบเปอร เซียได กลายมาเป8นชุดประจําราช
ั
ิ

ี
สํานักของราชวงศอบบาสียะฮวัฒนธรรมการพนศรษะชาวอาหรับไดถอปฏิบัตสืบทอดมาจากบรรพ
ื
ั
ฺ

ี
ิ

ี
ั
ั
ั
ํ
ิ
บุรุษ ในอรักไดมการประกาศห ามถอดผ าพนศรษะ ในช4วงประกอบพธีฮจญ มการกาหนดให ใช ผ าพน
ี
ี่
4
ศรษะสีดาในงานพธี และงานฉลองตางๆทมเคาะลีฟะฮเขาร4วมเนื่องจากสีดาเป8นสีประจําราชวงศอบ
ํ
ิ
ฺ

ี

ั
ี
ํ
ฺ
บาสียะฮ ดังนั้นในการแต4งกายเคาะลีฟะฮฺ จะสวมหมวก และพันทับด วยผ าสีดํา
ี่

ิ
อาหารตะวันออกกลาง เป8นอาหารทไดรับอทธิพลจากแหล4งอารยธรรมใหญสาม
4

แหล4งคือ เปอร เซีย อาหรับ และออตโตมาน ลักษณะเด4นของอาหารตะวันออกกลางไดแก เนื้อสัตว
4
ื
ี

ั่
4
4
ผัก ไดแก ถวชนิดตางๆ มะเขอ แตงกวา กระเจี๊ยบเขยว และแปoงขาวสาลี และขาว นิยมปรุงแตง

4

อาหารดวยหญ าฝรั่น เครื่องเทศนานาชนิด น้ํากุหลาบ และขมิ้น
อาหารในมอตางๆ อาหารเช า ผลไมรวม เสิร ฟกบโยเกร ตรสน้ําผึ้ง ถวบดผสมน้ํา

ิ
4
ั
ื้
ั่

มะนาว และน้ํามันมะกอก เสิร ฟกับผักสด และผักดอง ซุปถั่วสไตล อาหรับ ขนมป`งอาหรับ น้ําผลไมคน
ั่
4
สดได แก น้ําส ม น้ําเกรฟฟรุwต, น้ําแตงโม หรือน้ําสับปะรด และกาแฟ อาหารกลางวัน และอาหารเย็น

ี่
ํ
4
ั้
ื้
ี
อาหารทง 2 มอนี้มลักษณะคล ายคลึง จะนิยมนําเนื้อไก แกะ หรือแพะมาย4าง และราดดวยซอสททา
ั่
4
จากถว และเครื่องเทศชนิดตางๆ รวมถงปลา ของหวาน คอ ขนมประเภทแปoงอบราดน้ําผึ้ง และโรย
ึ
ื
ด วยถั่ว
ั่
ั
อาหารอาหรับไดแก Kabsa (ซาอดอาระเบีย) ถวบดผสมน้ํามะนาว และน้ํามน

ุ
ี
4
4
มะกอก เสิร ฟกับผักสด และผักดอง และขาวหมก มขาวหมกไก และแพะ ขาวหอมดวยหญาฝรั่นจาก

ี

อิหร4าน
ี่
ึ่
ี่
ํ
ั้
ํ
ี
ื
ุ
ํ
ู
ู
วิถชีวิตของชาวมสลิมมลายูสตล อาเภอเมองสตลเป8นอาเภอ ซงเป8นทตงททาการ
ั
ของรัฐบาล ที่สําคัญของจังหวัดสตูลดังนั้นประวัติความเป8นมาของอาเภอเมองสตล จึงมความเกยวพน
ื
ี่
ี
ู
ํ
กับประวัติศาสตร จังหวัดสตูลเริ่มตั้งแต4ตั้งเมืองสตูลเป8นต นมา
ู
4
ู
ื
กอนปz พ.ศ. 2356 สตลเคยเป8นตาบลหนึ่งของเมองไทรบุรีเรียกว4า “มเกมสโตย”
็
ํ
ั
ื่

ํ
ึ
หมายถง ตาบลสะทอน เมอปz พ.ศ. 2452 รัฐบาลยกเมองไทรบุรี กลันตน ตรัวกานู และปะลิสให กบ
ั
ื

ํ
ประเทศอังกฤษ เพื่อแลกกับสิทธิสภาพนอกออณาเขต จนกระทั่งทาให สตลไดแยกออกจากมณฑลไทร
ู
บุรีไปรวมกับมณฑลภูเก็ต และต4อมาในปz พ.ศ. 2468 ไปขึ้นกับมณฑลนครศรีธรรมราชตอมาในปz พ.ศ.
4

ู
2475 รัฐบาลไทยไดเปลี่ยนแปลงการปกครองเป8นระบอบประชาธิปไตย จึงไดยกฐานะเมองสตลขน

ึ้
ื
เป8นจังหวัดเรียกว4า “จังหวัดสตูล”
ั

ื
ส4วนในดานความสัมพนธ ระหว4างเมองไทรบุรีกบเมองสตล ตามหลักฐานทาง
ู
ื
ั
ประวัตศาสตร เมองสตลเป8นมเกม หรือตาบลหนึ่งของเมองไทรบุรีมากอน ตงอยู4ทางตอนเหนือของ
ู
ู
ื
ั้
4
็
ิ
ํ
ื
มูเก็มเปอร ลิส ที่มีทิวเขาสันกาลาศิริกั้นไว ดั้งนั้นเมืองสตูลจึงมีความสัมพันธ ทางประวัติศาสตร กบเมอง
ื
ั