Page 124 - 050

102

ี
ุ
4. จากกล่มตัวอย่างจ านวน 33 โรงเรยนทได้ส่มไปแล้วนั้น ผู้วิจัยได้กล่ม
ี่
ุ
ุ
ุ
ี่
็
ี
ี
ู
ตัวอย่างทเปนกล่มผู้ให้ข้อมลจากตัวแทนโรงเรยนละ 6 คน ได้แก่ ผู้อ านวยการโรงเรยน 1 คน
ิ
่
ุ
ิ
ิ
่
่
หัวหน้าฝายบรหารงานทั่วไป 1 คน หัวหน้าฝายบรหารวิชาการ 1 คน หัวหน้าฝายบรหารงานบคคล
ิ
ู
1 คน หัวหน้าฝายบรหารงบประมาณ 1 คน และตัวแทนครผู้สอน 1 คน รวมทั้งหมด 198 คน ซงถอ
ื
ึ
่
่
ี
ื่
ี
็
ุ
ว่ามขนาดเหมาะสมแล้ว ทั้งน้เมอเทยบกับวิธการก าหนดขนาดกล่มตัวอย่างจากประชากรทเปน
ี
ี่
ี
ู
ผู้อ านวยการโรงเรยน หัวหน้าฝายบรหารและตัวแทนครผู้สอน ทั้งหมด 390 คน โดยใช้สตรยามาเน่
ิ
่
ี
ู
ุ
ี
(พิสณ ฟองศร, 2554: 110)

 N 
n    1 Ne 2  

ุ
ื่
เมอ n แทนขนาดของกล่มตัวอย่าง
N แทนจ านวนประชากร
e แทนความคลาดเคลอนทยอมให้เกิดข้นได้ แทน 0.05
ึ
ี่
ื่

390
n   1  390 (. 05 ) 2 




 
 390 
n    
 975.1

n  197 

ุ
ี
จะได้ขนาดกล่มตัวอย่าง เท่ากับ 197 คน ซงถอว่ามขนาดทใกล้เคยงกันดังแสดง
ึ
ื
่
ี่
ี
ี่
ในตารางท 2