Page 37 - 045
P. 37
17
็
ผลส าเร็จมากหรือน้อยเพียงใดขึ้นอยู่กับการวางแผน หากวางแผนดีก็เท่ากับด าเนินงานส าเรจไปแล้ว
กว่าครึ่ง ดังนั้นการวางแผนจึงมีความส าคัญต่อการด าเนินงาน ดังที่ จรัส อติวิทยาภรณ์
(2553 : 220-221) กล่าวว่า
1. การวางแผนเป็นหน้าที่อันดับแรกของผู้บริหาร
2. การวางแผนเป็นแนวทางปฏิบัติที่ส าคัญน าไปสู่ความส าเร็จของงาน ผู้ปฏิบัติ
ตามแผนสามารถศึกษาเรยนรวิธีการ ขั้นตอน และกระบวนการท างานได้จากแผนก่อนที่จะลงมือ
ี
ู้
ปฏิบัติ
3. แผนและการวางแผนเป็นตัวก าหนดทิศทางและความรู้สึกในเรื่องของความ
มุ่งหมายส าหรับองค์กรให้ผู้ปฏิบัติงานทุกคนได้รู้ แผนเป็นกรอบส าหรับการตัดสินใจให้ผู้ปฏิบัติได้
อย่างดี จึงสามารถป้องกันมิให้มีการตัดสินใจเพื่อแก้ปัญหาแต่ละครั้งไปเท่านั้นด้วย
4. แผนและการวางแผนจะช่วยให้ผู้บริหารและผู้ปฏิบัติงานมองไปในอนาคต และ
ื
เห็นโอกาสที่จะแสวงหาประโยชน์หรอกระท าการต่างๆให้ส าเรจตามความมุ่งหมายได้ ทั้งยัง
็
มองเห็นปัญหาอปสรรคและภัยคุกคามต่างๆ เพื่อจะหาทางป้องกัน ตลอดจนลดภาวะความเสี่ยง
ุ
ต่างๆได้ด้วย
5. การตัดสินใจที่มีเหตุผลในการวางแผนนั้นจะมีการตัดสินใจเรื่องต่างๆ
ไว้ล่วงหน้า ซึ่งมีเวลาพอที่จะใช้ทั้งหลักทฤษฎี แนวความคิด และหลักการ ประกอบกับตัวเลขสถิติ
และข้อมูลข่าวสารต่างๆที่เกี่ยวข้องมาพิจารณาตัดสินใจ จึงท าให้การตัดสินใจเป็นไปอย่างถูกต้อง
เหมาะสม มีเหตุผล และเป็นประโยชน์ตามต้องการ
6. การวางแผนในเรื่องของการเตรียมการไว้ล่วงหน้า เมื่อมีการก าหนด
วัตถุประสงค์และเป้าหมายตามความต้องการ กิจกรรมต่างๆที่จะต้องกระท าให้เป็นไปตาม
ั
วัตถุประสงค์และบังเกิดผลตามเป้าหมายนั้นๆจะต้องได้รบการพิจารณา การตัดสินใจในเรองต่างๆ
ื่
ั
ทั้งวิธีการกระบวนการ ขั้นตอนของการกระท า ทรพยากรที่ต้องใช้ เวลา สถานที่และการ
ควบคุมดูแลการท างาน
7. การวางแผนมีส่วนช่วยให้มนุษย์เปลี่ยนแปลงสิ่งต่างๆได้มาก
8. การวางแผนเป็นตัวน าในการพัฒนา
9. ท าให้ทุกคนในองค์กรทราบความมุ่งหมายขององค์กรอย่างชัดเจน
