Page 251 - 044
P. 251
251
ิ
ฺ
ิ
ท ามะอศยัต การท าบาปต่างๆ มความคดท ี่
ี
้
ุ
ฟงซ่าน โศกเศราเสยใจเกี่ยวกับเรองทางโลก
ื่
้
ี
้
ุ
ื่
หมกม่นอยู่กับเรองไรสาระ และการ
ั
็
ุ
รบประทานอาหารอันเปนสาเหตให้เกิด
ื
เสมหะและน ้ามูกก็ท าให้ความจ าลดเลอนได้
ี
เช่นเดยวกัน”
ื
ี
ุ
ี่
“ยังมสาเหตทท าให้ความจ าเลอะเลอน
ื
อก กล่าวคอ การรบประทานเม็ดและใบ
ี
ั
เครองเทศสด การรบประทานแอปเปลผลดบ
ั
ื่
ิ
ิ้
การดไม้กางเขน การอ่านค าจารกบนหลมฝง
ุ
ั
ึ
ู
ู
ิ
ศพ การเดนผ่านฝูงอฐ การปล่อยเหาท้งไปใน
ิ
ี่
ขณะทมันยังไม่ตายและการล้วงคอ ทั้งหมดน้ ี
ิ
ื
็
ุ
ล้วนเปนเหตท าให้ความจ าเลอะเลอนทั้งส้น”
ึ
15-ขอค าแนะน าและค าปรกษาจาก
ู
ผู้สอนในการศกษาหาความรทเหมาะสมกับ
ึ
ี่
้
ี
ผู้เรยน
ี่
ี่
16-เลอกสถานททเหมาะสมในการศกษา
ื
ึ
หาความร ้ ู
ิ
ี
ี่
17-ช่วงอายุทเหมาะสมในการเร่มเรยน
่
ี
18-ทบทวนบทเรยนอย่างสม าเสมอ
19-การใช้สอยและรบประทานอาหาร
ั
อย่างพอประมาณและพอเพียง
ี
20-ความสมดลระหว่างคาบเวลาเรยน
ุ
ื
กับเน้อหา
21-สรางกระบวนการคดและใช้พลัง
ิ
้
ึ
สมองในการศกษาหาความร ู ้
ิ
22-การประเมนตนเอง
ี
็
23-การเรยนแบบค่อยเปนค่อยไป
ี
ิ
ุ
ี
24-เขยนบทสรปหลังจากเลกเรยน
ี่
ี
ิ
ึ
25-ควรบันทกส่งทผู้เรยนเข้าใจ
